Read nynorsk 1978 Lukas 17 Bible Online

Lukas 17 - nynorsk 1978 bible

Lukas 17

¹Han sa til læresveinane: «Det lyt koma forføringar; anna er ikkje råd. Men ve den som dei kjem ifrå!

²Det var betre for han at det låg ein kvernstein om halsen på han, og han var kasta i havet, enn at han skulle forføra ein av desse små.

³Ta dykk i vare! Syndar bror din, så tal han til rettes, og angrar han, så tilgjev han.

⁴Ja, om han syndar mot deg sju gonger same dagen og sju gonger kjem til deg og seier: Eg angrar, så tilgjev han.»

⁵Apostlane sa til Herren: «Gjev oss meir tru!»

⁶Herren svara: «Hadde de tru som eit sennepsfrø, kunne de seia til dette morbærtreet: Rykk deg opp og slå rot i havet! Og det skulle lyda dykk.

⁷Om ein av dykk har ein tenar som er ute og pløyer eller gjæter, seier han då til han når han kjem heim frå marka: Kom no og set deg til bords?

⁸Nei, han vil seia: Lag til kveldsmat åt meg, gjer deg så i stand og set fram for meg medan eg et og drikk. Sidan kan du sjølv få deg mat.

⁹Takkar han tenaren for at han gjorde det han var føresagd? Eg trur ikkje det.

¹⁰Såleis med dykk òg. Når de har gjort alt det de var føresagde, skal de seia: Vi er uverdige tenarar og har berre gjort skyldnaden vår.»

¹¹Medan Jesus var på vegen til Jerusalem, drog han gjennom grenselandet mellom Samaria og Galilea.

¹²Då han skulle gå inn i ein landsby, kom det ti spedalske menn imot han. Dei vart ståande langt unna

¹³og ropa: «Jesus, meister, miskunna deg over oss!»

¹⁴Då Jesus fekk sjå dei, sa han: «Gå og vis dykk for prestane!» Og medan dei var på veg dit, vart dei reine.

¹⁵Ein av dei kom attende då han såg han var lækt. Han lova Gud med høg røyst,

¹⁶kasta seg ned for Jesu føter og takka han. Denne mannen var ein samaritan.

¹⁷Då sa Jesus: «Vart dei ikkje reine alle ti? Kvar er så dei ni?

¹⁸Var det ingen annan enn denne framande som kom attende og ville gje Gud æra?»

¹⁹Og han sa til mannen: «Reis deg og gå heim! Trua di har frelst deg.»

²⁰Ein gong spurde farisearane Jesus når Guds rike skulle koma. Han svara: Guds rike kjem ikkje såleis at ein kan sjå det med augo.

²¹Ingen kan seia: «Sjå her er det,» eller: «Der er det.» For Guds rike er midt imellom dykk. [27]

²²Til læresveinane sa han: Det kjem ei tid då de skal lengta etter å sjå ein av Menneskesonens dagar, men de skal ikkje få sjå det.

²³Folk skal seia til dykk: «Sjå der,» eller «Sjå her er han.» Gå ikkje dit og fylg ikkje etter!

²⁴For liksom lynet, når det blinkar, lyser frå himmelbryn til himmelbryn, såleis skal det vera når Menneskesonen kjem til syne på sin dag.

²⁵Men fyrst skal han lida mykje og verta vraka av denne ætta.

²⁶Og som det var i Noahs dagar, så skal det vera når Menneskesonen kjem.

²⁷Dei åt og drakk, dei gifte seg og vart bortgifte, heilt til den dagen då Noah gjekk inn i arka. Så kom flaumen og gjorde ende på dei alle.

²⁸Eller som det var i Lots dagar: Dei åt og drakk, dei kjøpte og selde, planta og bygde.

²⁹Men den dagen Lot gjekk ut or Sodoma, regnde det eld og svovel frå himmelen og gjorde ende på dei alle.

³⁰På same vis skal det vera den dagen Menneskesonen syner seg.

³¹Er det nokon oppe på taket den dagen, og har sakene sine nede i huset, må han ikkje gå ned og henta dei, og den som er ute på marka, må ikkje gå heim att.

³²Kom i hug kona åt Lot!

³³Den som vil berga livet sitt, skal missa det; men den som misser det, skal vinna det.

³⁴Eg seier dykk: Den natta skal det liggja to i ei seng; den eine skal hentast, den andre setjast att.

³⁵To kvinner skal mala på same kverna; den eine skal hentast, den andre setjast att.

³⁶To menn skal vera ute på marka; den eine skal hentast, og hin setjast att. [28]

³⁷Då tok læresveinane til ords og spurde: «Kvar, Herre?» Han svara: «Der åtselet er, vil gribbane samlast.»