Read nynorsk 1978 Lukas 18 Bible Online

Lukas 18 - nynorsk 1978 bible

Lukas 18

¹Han fortalde dei ei likning om at dei støtt skulle be og ikkje gje opp:

²I ein by var det ein domar som ikkje ottast Gud og ikkje hadde age for noko menneske.

³I same byen var det ei enkje; ho kom gong på gong til han og sa: «Hjelp meg mot motparten min, så eg kan få min rett.»

⁴Lenge ville han ikkje, men til slutt sa han med seg: «Endå eg ikkje ottast Gud og ikkje har age for noko menneske,

⁵vil eg likevel hjelpa denne enkja til retten hennar, så som ho plagar meg, elles endar det vel med at ho legg til meg midt i synet.»

⁶Og Herren sa: «Høyr kva denne uærlege domaren seier!

⁷Skulle så ikkje Gud hjelpa sine utvalde til retten deira, dei som ropar til han dag og natt? Er han sein til å hjelpa dei?

⁸Eg seier dykk : Han skal syta for at dei får sin rett, og det snart. Men når Menneskesonen kjem, skal han då finna trua på jorda?»

⁹Til nokre som trudde om seg sjølve at dei var rettferdige, og såg ned på alle andre, fortalde Jesus denne likninga:

¹⁰To menn gjekk opp til templet og ville be. Den eine var farisear og den andre tollar.

¹¹Farisearen stelte seg opp og bad såleis: «Eg takkar deg, Gud, fordi eg ikkje er som andre menneske, som svindlar, gjer urett og bryt ekteskapet, eller òg som den tollaren der.

¹²Eg fastar to gonger i veka og gjev tiend av alt eg tener.»

¹³Tollaren stod langt nede; han ville ikkje eingong lyfta augo mot himmelen, men slo seg for bringa og sa: «Gud, ver meg syndaren nådig!» [29]

¹⁴Eg seier dykk: Tollaren gjekk heim rettferdig for Gud, den andre ikkje. For kvar den som set seg sjølv høgt, skal setjast lågt, og den som set seg sjølv lågt, skal setjast høgt.

¹⁵Dei bar òg spedborna til Jesus for at han skulle røra ved dei. Då læresveinane såg det, ville dei visa dei bort.

¹⁶Men Jesus kalla dei til seg og sa: «Lat småborna koma til meg, og hindra dei ikkje! For Guds rike høyrer slike til.

¹⁷Sanneleg, det seier eg dykk: Den som ikkje tek imot Guds rike som eit lite barn, skal ikkje koma inn i det.»

¹⁸Ein av rådsherrane kom og spurde han: «Gode meister, kva skal eg gjera, så eg kan få evig liv?»

¹⁹Men Jesus sa til han: «Kvifor kallar du meg god? Berre éin er god — det er Gud.

²⁰Boda kjenner du: Du skal ikkje bryta ekteskapet. Du skal ikkje slå i hel. Du skal ikkje stela. Du skal ikkje vitna rangt. Du skal æra far din og mor di.»

²¹Han svara: «Alt dette har eg halde frå eg var ung.»

²²Då Jesus høyrde det, sa han: «Eitt vantar deg: Sel alt det du eig, og del det ut til dei fattige. Då skal du få ein skatt i himmelen. Kom så og fylg meg!»

²³Mannen vart sturen då han høyrde det, for han var svært rik.

²⁴Då Jesus såg det, sa han: «Kor vanskeleg det er for dei som eig mykje, å koma inn i Guds rike!

²⁵Det er lettare for ein kamel å gå gjennom eit nålauga enn for ein rik å koma inn i Guds rike.»

²⁶«Kven kan då verta frelst?» sa dei som høyrde på.

²⁷Han svara: «Det som er umogeleg for menneske, er mogeleg for Gud.»

²⁸Då sa Peter: «Kva så med oss, som har gått ifrå alt vårt og fylgt deg?»

²⁹Jesus svara: «Sanneleg, det seier eg dykk: Ingen har skilt seg med hus eller kone eller sysken eller foreldre eller born for Guds rike skuld

³⁰utan at han skal få det att mangdobbelt her i tida, og i den verda som kjem, eit evig liv.»

³¹Så tok han dei tolv til sides og sa til dei: «Sjå, vi dreg opp til Jerusalem, og alt som profetane har skrive om Menneskesonen, skal oppfyllast.

³²Han skal gjevast over til heidningane og spottast og mishandlast og spyttast på,

³³og dei skal piska han og slå han i hel. Og tredje dagen skal han stå opp att.»

³⁴Men dei skjøna ikkje noko av dette. Det var løynt for dei, og dei forstod ikkje kva han meinte.

³⁵Då Jesus kom bort imot Jeriko, sat det ein blind mann attmed vegen og tigga.

³⁶Mannen høyrde at det gjekk mykje folk frametter, og spurde kva det var.

³⁷Dei svara at Jesus frå Nasaret fór framom.

³⁸Då ropa han: «Jesus, du Davids son, miskunna deg over meg!»

³⁹Dei som gjekk føre, skjente på han og bad han teia, men han ropa berre endå høgare: «Du Davids son, miskunna deg over meg!»

⁴⁰Jesus stogga og bad dei leia den blinde til han. Og då han kom innåt, spurde Jesus han:

⁴¹«Kva vil du at eg skal gjera for deg?» «Herre, lat meg få synet!» svara han.

⁴²Jesus sa til han: «No skal du få synet! Trua di har frelst deg.»

⁴³Straks kunne han sjå, og han gav seg i lag med Jesus og lova Gud. Og alt folket som såg det, prisa Gud.