Read nynorsk 1978 5. Mosebok 10 Bible Online

5. Mosebok 10 - nynorsk 1978 bible

5. Mosebok 10

¹Den gongen sa Herren til meg: «Hogg til to steintavler, like eins som dei fyrste, og kom opp på fjellet til meg! Lag deg dessutan ei trekiste!

²Så skal eg skriva dei same orda på desse tavlene som på dei fyrste, dei du slo sund, og du skal leggja tavlene i kista.»

³Då laga eg ei kiste av akasietre, hogg til to steintavler, like eins som dei fyrste, og gjekk opp på fjellet med tavlene i handa.

⁴Herren skreiv det same på tavlene som fyrste gongen, dei ti bodorda som han hadde forkynt for dykk på fjellet, midt ut or elden, den dagen de var samla. Og han gav dei til meg.

⁵Eg snudde meg og gjekk ned av fjellet. Tavlene la eg i den kista eg hadde laga, og der vart dei liggjande, så som Herren hadde sagt meg.

⁶Sidan tok israelittane ut frå Bene-Ja’akan-kjeldene og kom til Mosera. Der døydde Aron, og der vart han gravlagd. Og Elasar, son hans, vart prest etter han. [9]

⁷Derifrå heldt dei fram til Gudgod og frå Gudgod til Jotba, eit land med mange bekker.

⁸På den tid skilde Herren ut Levi-ætta til å bera Herrens paktkiste og til å stå for Herrens åsyn, gjera teneste for han og lysa velsigning i hans namn, og det har dei gjort til denne dag.

⁹Difor fekk ikkje Levi nokon arv og del saman med brørne sine. Herren er hans arv, såleis som Herren din Gud har sagt til han.

¹⁰Så vart eg verande på fjellet i førti dagar og førti netter, liksom fyrste gongen. Og Herren høyrde bøna mi denne gongen òg. Han ville ikkje tyna deg.

¹¹Sidan sa Herren til meg: «Stå opp, ta ut og gå føre folket, så dei kan koma inn i det landet som eg med eid lova at eg ville gje fedrane deira, og leggja det under seg.»

¹²Og no, Israel, kva er det Herren din Gud krev av deg? At du skal ottast Herren din Gud, så du går på alle hans vegar, elskar og tener han av heile ditt hjarta og heile din hug,

¹³og at du skal halda Herrens bod og føresegner, som eg gjev deg i dag. Då skal det gå deg vel.

¹⁴Sjå, himmelen, den høge himmel, og jorda med alt det som der finst, høyrer Herren din Gud til.

¹⁵Men endå var det berre fedrane dine han fekk godhug for og elska. Og sidan valde han ut dykk, etterkomarane deira, framom alle andre folkeslag, som vi ser det i dag.

¹⁶Så omskjer då hjarto dykkar, og ver ikkje lenger så stridlyndte! [10]

¹⁷For Herren dykkar Gud, han er Gud over alle gudar og Herre over alle herrar, den store, mektige og agelege Gud. Han gjer ikkje skil på folk og tek ikkje muter.

¹⁸Han hjelper den farlause og enkja til retten deira og elskar innflyttarane, så han gjev dei mat og klede.

¹⁹Difor skal de òg elska innflyttarane; de har sjølve vore innflyttarar i Egypt.

²⁰Herren din Gud skal du ottast. Han skal du tena og halda deg til, og ved hans namn skal du sverja.

²¹Han er di ære, og han er din Gud, som har gjort desse store og agelege gjerningane for deg, som du har sett for augo dine.

²²Fedrane dine var sytti i talet då dei fór ned til Egypt. Men no har Herren din Gud gjort deg uteljande som stjernene på himmelen.