Read nynorsk 1978 5. Mosebok 18 Bible Online

5. Mosebok 18 - nynorsk 1978 bible

5. Mosebok 18

¹Ingen av levittprestane, ingen som høyrer Levi-ætta til, skal ha arv og del saman med dei andre israelittane. Dei skal leva av Herrens eldoffer og av det som elles høyrer han til.

²Men nokon arv saman med brørne sine skal dei ikkje ha. Herren er deira arv, som han har lova dei.

³Dette skal prestane ha rett til hjå folket: Dei som ber fram slaktoffer, anten det er okse eller sau, skal gje presten bogen, kjevane og vomma.

⁴Fyrstegrøda av kornet ditt og vinen din og oljen din og den fyrste ulla av sauene dine skal du òg gje han.

⁵For han og sønene hans har Herren din Gud valt ut mellom ættene dine, så dei skal stå og gjera teneste i Herrens namn i alle tider.

⁶Når ein levitt fer bort frå ein av dei byane i Israel som han har halde til i, kan han, om han har hug, koma til den staden Herren vel seg ut.

⁷Der kan han gjera teneste i namnet åt Herren sin Gud liksom dei andre levittane, brørne hans, som står for Herrens åsyn.

⁸Dei skal få like stor del å leva av, forutan det kvar får om han sel fedrearven sin.

⁹Når du kjem til det landet Herren din Gud gjev deg, skal du ikkje ta etter all den styggedomen som folka der fer med.

¹⁰Hjå deg må det ikkje finnast nokon som lèt son sin eller dotter si gå gjennom elden, ingen som tek varsel, ingen teikntydar, spåmann eller trollmann.

¹¹Ingen må driva med svartekunster, spørja gjengangarar og spådomsånder eller be om råd hjå dei døde.

¹²For Herren styggjest ved alle som gjer slikt, og det er fordi folka har fare med slik styggedom at Herren din Gud driv dei ut for deg.

¹³Heilhjarta skal du vera mot Herren din Gud.

¹⁴Desse folka som du skal driva ut, høyrer på teikntydarar og spåmenn. Men deg har Herren din Gud ikkje gjeve lov til slikt.

¹⁵Av ditt eige folk, av landsmennene dine, skal Herren din Gud reisa opp ein profet som meg mellom dykk. Han skal de høyra på. [20]

¹⁶Det var dette du bad Herren din Gud om ved Horeb, den dagen de var samla der, då du sa: «Eg kan ikkje lenger høyra på røysta åt Herren min Gud, og denne store elden kan eg ikkje lenger sjå på; for då må eg døy.»

¹⁷Då sa Herren til meg: Det er rett det dei seier.

¹⁸Av landsmennene deira vil eg reisa opp ein profet som deg mellom dei. Eg vil leggja orda mine i munnen hans, og han skal tala til dei alt det eg byd han.

¹⁹Den som ikkje høyrer på dei ord han talar i mitt namn, han vil eg krevja til rekneskap.

²⁰Men vågar ein profet å tala noko i mitt namn som eg ikkje har sagt han, eller talar han i namnet åt andre gudar, då skal den profeten døy.

²¹Og om du tenkjer med deg: «Korleis kan vi vita om eit ord kjem frå Herren?» — då skal du hugsa:

²²Når ein profet talar i Herrens namn, og det han seier, ikkje hender og ikkje vert oppfylt, då er det ordet ikkje frå Herren. Det er profeten sjølv som har vore vørdlaus nok til å tala, og då treng du ikkje vera redd han.