Read nynorsk 1978 Johannes 16 Bible Online

Johannes 16 - nynorsk 1978 bible

Johannes 16

¹Dette har eg sagt dykk så de ikkje skal førast til fall.

²Dei skal støyta dykk ut or synagoga. Ja, det kjem ei tid då kvar den som slår dykk i hel, trur at han gjer Gud ei teneste.

³Og alt det gjer dei av di dei korkje kjenner Faderen eller meg.

⁴Dette har eg sagt dykk så de, når den tid kjem, skal koma i hug at eg sa dykk det. Eg sa ikkje dette til dykk frå fyrst av, for då var eg hjå dykk.

⁵No går eg til han som har sendt meg, men ingen av dykk spør: «Kvar går du av?»

⁶For hjarta dykkar er fullt av sorg fordi eg har sagt dette.

⁷Men eg seier dykk som sant er: Det er til gagn for dykk at eg går bort. For går ikkje eg bort, kjem ikkje talsmannen til dykk. Men går eg bort, skal eg senda han til dykk.

⁸Og når han kjem, skal han gjera det klårt for verda kva synd er, kva rett er og kva dom er:

⁹Synda er at dei ikkje trur på meg;

¹⁰retten får eg, fordi eg går til Faderen, og de ikkje ser meg lenger;

¹¹domen er at hovdingen over denne verda er dømd.

¹²Enno har eg mykje å seia dykk, men de kan ikkje bera det no.

¹³Men når han kjem, Sanningsanden, skal han leia dykk fram til heile sanninga. For han skal ikkje tala av sitt eige, men tala det han høyrer, og kunngjera for dykk det som skal koma.

¹⁴Han skal herleggjera meg, for han skal ta av mitt og forkynna for dykk.

¹⁵Alt det Faderen har, er mitt. Difor sa eg at han skal ta av mitt og forkynna for dykk.

¹⁶Om ei lita stund ser de meg ikkje lenger, og om ei lita stund att skal de få sjå meg.

¹⁷Då sa nokre av læresveinane hans seg imellom: «Kva meiner han med det som han seier til oss: Om ei lita stund ser de meg ikkje, men om ei lita stund att skal de få sjå meg, og: Eg går til Faderen?

¹⁸Kva tyder dette: om ei lita stund? Vi skjønar ikkje kva han talar om.»

¹⁹Jesus visste at dei ville spørja han, og han sa: «Talar de om det eg sa: Om ei lita stund ser de meg ikkje, og om ei lita stund att skal de få sjå meg?

²⁰Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: De skal gråta og jamra dykk, men verda skal gleda seg. De skal syrgja, men sorga skal vendast til glede.

²¹Når ei kvinne skal føda, er ho ottefull av di tida hennar er komen. Men når ho har fått barnet, kjem ho ikkje lenger i hug kor vondt ho hadde det, så glad er ho fordi eit menneske er født til verda.

²²Sameleis er det med dykk. No er de sorgfulle, men eg skal sjå dykk att. Då vert de hjarteglade, og ingen tek gleda frå dykk.

²³Den dagen skal de ikkje spørja meg om noko. Sanneleg, sanneleg, det seier eg dykk: Bed de Faderen om noko, skal han gje dykk det i mitt namn.

²⁴Til no har de ikkje bede om noko i mitt namn. Bed, så skal de få, så gleda dykkar kan vera fullkomen.

²⁵Det eg no har sagt dykk, er gåtefull tale. Det kjem ei tid då eg ikkje skal tala gåtefullt, men ope og endefram fortelja dykk om Faderen.

²⁶Den dagen skal de be i mitt namn. Eg seier ikkje at eg skal be Faderen for dykk;

²⁷for Faderen sjølv elskar dykk, av di de har elska meg og trutt at eg har gått ut frå Gud.

²⁸Eg har gått ut frå Faderen og er komen til verda. No fer eg bort frå verda att og går til Faderen.»

²⁹Då sa læresveinane: «No talar du beint fram, og det du seier, er ikkje gåtefullt.

³⁰No skjønar vi at du veit alt og ikkje treng til at nokon spør deg; difor trur vi at du har gått ut frå Gud.»

³¹Jesus svara: «Trur de no?

³²Det kjem ei tid, ja, ho er alt komen, då de skal spreiast og gå kvar til sitt og la meg vera att åleine. Men eg er ikkje åleine; Faderen er med meg.

³³Dette har eg sagt dykk så de skal ha fred i meg. I verda har de trengsle; men ver frimodige: Eg har sigra over verda!»