Read nynorsk 1978 Johannes 3 Bible Online

Johannes 3 - nynorsk 1978 bible

Johannes 3

¹Det var ein mann som heitte Nikodemus; han var farisear og ein av rådsherrane åt jødane.

²Han kom til Jesus om natta og sa: «Rabbi, vi veit at du er ein lærar som er komen frå Gud, for ingen kan gjera dei teikn du gjer, utan at Gud er med han.»

³Jesus svara: «Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Ingen kan sjå Guds rike utan at han vert fødd på nytt.»

⁴Nikodemus seier til han: «Korleis kan ein som er gamal, verta fødd? Han kan då vel ikkje koma inn i morslivet andre gongen og verta fødd?»

⁵Jesus svara: «Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Den som ikkje vert fødd av vatn og Ande, kan ikkje koma inn i Guds rike.

⁶Det som er født av kjøt, er kjøt, og det som er født av Anden, er ånd.

⁷Undrast ikkje på at eg sa til deg: De må fødast på nytt.

⁸Vinden blæs dit han vil; du høyrer han susar, men du veit ikkje kvar han kjem ifrå eller kvar han fer av. Såleis er det med kvar den som er fødd av Anden.» [2]

⁹«Korleis kan dette gå til?» spurde Nikodemus.

¹⁰Jesus svara: «Du er ein lærar i Israel og veit ikkje det?

¹¹Sanneleg, sanneleg, det seier eg deg: Vi talar om det vi veit, og vitnar om det vi har sett; men de tek ikkje imot vitnemålet vårt.

¹²Dersom de ikkje trur når eg talar til dykk om jordiske ting, korleis kan de då tru når eg talar til dykk om dei himmelske?

¹³Ingen har stige opp til himmelen utan han som steig ned frå himmelen; det er Menneskesonen, som er i himmelen. [3]

¹⁴Og liksom Moses lyfte opp ormen i øydemarka, såleis skal Menneskesonen lyftast opp, [4]

¹⁵så kvar den som trur på han, skal ha evig liv.

¹⁶For så elska Gud verda at han gav Son sin, den einborne, så kvar den som trur på han, ikkje skal gå fortapt, men ha evig liv.

¹⁷Gud sende ikkje Son sin til verda for at han skulle døma verda, men for at verda skulle verta frelst ved han.

¹⁸Den som trur på han, vert ikkje dømd. Den som ikkje trur, er alt dømd, fordi han ikkje har trutt på namnet åt Guds einborne Son.

¹⁹Og dette er domen: Ljoset er kome til verda, og menneska elska mørkret meir enn ljoset, for gjerningane deira var vonde.

²⁰For den som gjer det som vondt er, hatar ljoset og kjem ikkje til ljoset, så gjerningane hans ikkje skal koma opp i dagen.

²¹Men den som fylgjer sanninga, kjem til ljoset, så det skal verta klårt at gjerningane hans er gjorde i Gud.»

²²Sidan fór Jesus og læresveinane hans til Judea. Der var han ei tid saman med dei og døypte.

²³Johannes døypte, han òg, i Ainon ved Salim; for det var mykje vatn der, og folk kom dit og lét seg døypa.

²⁴Dette var før Johannes vart kasta i fengsel.

²⁵No vart det eit ordskifte mellom læresveinane til Johannes og ein jøde om reinsinga.

²⁶Læresveinane kom til Johannes og sa til han: «Rabbi, den mannen som var saman med deg på hi sida av Jordan, han som du vitna om, no døyper han, og alle går til han.»

²⁷Johannes svara: «Eit menneske kan ikkje få noko utan at det vert gjeve han frå himmelen.

²⁸De er sjølve mine vitne på at eg sa: Eg er ikkje Messias; men eg er send føre han.

²⁹Den som har brura, han er brudgom. Men venen hans, som står og høyrer på, gleder seg når han høyrer målet til brudgomen. Slik glede har eg no fått, og det i fullt mål.

³⁰Han skal veksa, eg skal minka.

³¹Den som kjem ovanfrå, er over alle. Den som kjem frå jorda, er av jorda og talar jordisk. Han som kjem frå himmelen, er over alle.

³²Han vitnar om det han har sett og høyrt, men ingen tek imot vitnemålet hans.

³³Den som har teke imot hans vitnemål, har stadfest at Gud talar sant.

³⁴Han som Gud har sendt, talar Guds ord, for Gud gjev Anden utan mål.

³⁵Faderen elskar Sonen, og alt har han gjeve i hans hand.

³⁶Den som trur på Sonen, har evig liv. Den som er ulydig mot Sonen, skal ikkje sjå livet, men Guds vreide vert verande over han.»