Read nynorsk 1978 Johannes 4 Bible Online

Johannes 4 - nynorsk 1978 bible

Johannes 4

¹Farisearane fekk vita at Jesus vann fleire læresveinar og døypte fleire enn Johannes.

²I røynda var det ikkje Jesus sjølv som døypte, men læresveinane hans.

³Då Jesus fekk høyra dette om farisearane, tok han ut frå Judea og fór til Galilea att.

⁴Han laut fara gjennom Samaria,

⁵og der kom han til ein by som heiter Sykar. Byen ligg nær det jordstykket Jakob gav Josef, son sin.

⁶Der var Jakobs-brunnen. Jesus var trøytt etter ferda og sette seg ned innmed brunnen. Det var ikring den sjette timen.

⁷Då kjem det ei samaritansk kvinne og vil henta vatn. Jesus seier til henne: «Lat meg få drikka!»

⁸For læresveinane hans hadde gått inn i byen og skulle kjøpa mat.

⁹«Korleis har det seg,» seier kvinna, «at du som er jøde, bed meg, ei samaritansk kvinne, om drikke?» For jødane har ikkje noko samkvem med samaritanane.

¹⁰Jesus svara: «Kjende du Guds gåve, og visste du kven han er, han som bed deg om drikke, så bad du han, og han gav deg levande vatn.»

¹¹«Herre,» sa ho, «du har ikkje noko å dra opp vatn med, og brunnen er djup. Kvar får du så det levande vatnet frå?

¹²Du er vel ikkje større enn Jakob, ættefaren vår, som gav oss brunnen og sjølv drakk av han, og sønene hans og buskapen med?»

¹³Jesus svara: «Kvar den som drikk av dette vatnet, vert tyrst att.

¹⁴Men den som drikk av det vatnet eg vil gje han, skal aldri meir tyrsta. Det vatnet eg vil gje han, vert i han ei kjelde med vatn som vell fram og gjev evig liv.»

¹⁵Kvinna seier til han: «Herre, gjev meg det vatnet, så eg ikkje vert tyrst meir og ikkje treng koma hit og dra opp vatn.»

¹⁶Då sa Jesus til henne: «Gå og hent mannen din og kom hit att!»

¹⁷«Eg har ingen mann,» svara kvinna. «Det er rett som du seier, at du ikkje har nokon mann,» sa Jesus.

¹⁸«For du har hatt fem menn, og den du har no, er ikkje din mann. No sa du sant.»

¹⁹«Herre, eg ser at du er ein profet,» sa kvinna.

²⁰«Fedrane våre tilbad Gud på dette fjellet, men de seier at Jerusalem er den staden der ein skal tilbe.» [5]

²¹Jesus seier til henne: «Tru meg, kvinne, det kjem ei tid då de korkje skal tilbe Faderen på dette fjellet eller i Jerusalem.

²²De tilbed det de ikkje kjenner; vi tilbed det vi kjenner, for frelsa kjem frå jødane.

²³Men det kjem ei tid, ja, ho er alt komen, då dei sanne tilbedarane skal tilbe Faderen i ånd og sanning. For slike tilbedarar er det Faderen vil ha.

²⁴Gud er ånd, og dei som tilbed han, må tilbe i ånd og sanning.»

²⁵Kvinna seier til han: «Eg veit at Messias kjem,» — Messias er det same som Kristus — «og når han kjem, skal han kunngjera oss alt.»

²⁶Jesus seier til henne: «Det er eg, eg som talar med deg.»

²⁷I det same kom læresveinane hans. Dei undra seg over at han tala med ei kvinne. Men ingen av dei spurde kva han ville, eller kvifor han tala med henne.

²⁸Då lét kvinna vasskrukka stå og gjekk inn i byen og sa til folket:

²⁹«Kom, så skal de få sjå ein mann som har sagt meg alt det eg har gjort! Han skulle vel ikkje vera Messias?»

³⁰Då gjekk dei ut or byen og kom til han.

³¹I mellomtida sa læresveinane til Jesus: «Et, rabbi!»

³²Han svara: «Eg har ein mat å eta som de ikkje veit om.»

³³Då sa læresveinane seg imellom: «Kan nokon ha bore mat til han?»

³⁴Men Jesus sa til dei: «Min mat er å gjera det han vil som sende meg, og å fullføra hans verk.

³⁵Seier de ikkje: Enno er det fire månader til grøda skal haustast inn? Men eg seier dykk: Lyft augo og sjå åkrane, korleis dei gulnar mot hausten!

³⁶Den som haustar, får løn og samlar grøde for det evige livet, så den som sår og den som haustar, kan gleda seg saman.

³⁷Her høver det ordet: Ein sår og ein annan haustar.

³⁸Eg har sendt dykk ut for å hausta det de ikkje har arbeidt med. Andre har arbeidt, og de har gått inn i arbeidet deira.»

³⁹Mange av samaritanane frå den byen trudde på Jesus på grunn av det kvinna sa då ho vitna: «Han har sagt meg alt det eg har gjort.»

⁴⁰Då no samaritanane kom ut til han, bad dei han vera hjå seg, og han vart verande der to dagar.

⁴¹Og mange fleire trudde då dei fekk høyra hans eige ord,

⁴²og dei sa til kvinna: «No trur vi ikkje lenger på grunn av det du sa; for vi har sjølve høyrt han, og vi veit for visst at han er den som skal frelsa verda.»

⁴³Då dei to dagane var lidne, tok Jesus ut derifrå og fór til Galilea.

⁴⁴Han hadde sjølv sagt at ein profet ikkje vert æra på sin eigen heimstad.

⁴⁵Då han kom til Galilea, tok folket der vel imot han, for dei hadde sett alt det han gjorde i Jerusalem på høgtida. Dei hadde vore på høgtida, dei òg.

⁴⁶Så kom Jesus atter til Kana i Galilea, der han hadde gjort vatn til vin. I Kapernaum var det ein kongeleg embetsmann, og han hadde ein son som var sjuk.

⁴⁷Då han fekk høyra at Jesus var komen frå Judea til Galilea, gjekk han av stad og bad han koma ned og lækja son hans, for det stod om livet.

⁴⁸Jesus svara: «Ser de ikkje teikn og under, så trur de ikkje.»

⁴⁹Mannen seier til han: «Kom, Herre, før guten min døyr!»

⁵⁰Jesus seier til han: «Gå heim, son din lever!» Og mannen trudde Jesu ord og gjekk.

⁵¹Medan han var på heimvegen, kom tenarane imot han, og dei fortalde at guten hans levde.

⁵²Han spurde dei kva tid det hadde vorte betre med han. Dei sa: «I går i den sjuande timen gav feberen seg.»

⁵³Då skjøna faren at det hadde hendt i same stund som Jesus sa til han: «Son din lever.» Og dei trudde, både han og heile huslyden hans.

⁵⁴Dette var andre teiknet Jesus gjorde då han kom frå Judea til Galilea.