Read nynorsk 1978 Apostelgjerningane 11 Bible Online

Apostelgjerningane 11 - nynorsk 1978 bible

Apostelgjerningane 11

¹Apostlane og dei brørne som heldt til rundt ikring i Judea, fekk høyra at heidningane òg hadde teke imot Guds ord.

²Og då Peter kom opp til Jerusalem, klandra dei omskorne han

³og sa: «Du har gått inn i huset til folk som ikkje er omskorne og ete saman med dei.»

⁴Då tok Peter til ords og greidde ut for dei alt frå fyrst til sist:

⁵Eg var i Jaffa, sa han, og medan eg bad, kom det ei bortrykking på meg, og eg hadde eit syn. Eg såg noko koma dalande ned; det såg ut som ein stor duk som vart firt ned frå himmelen etter dei fire hjørna, og det kom heilt ned til meg.

⁶Eg feste augo på det og såg vel etter, og då fekk eg sjå dei firføtte dyra på jorda, dei ville dyra, krypdyra og fuglane som flyg under himmelen.

⁷Og eg høyrde ei røyst som sa til meg: «Stå opp, Peter! Slakt og et!»

⁸«Nei, nei, Herre!» svara eg, «aldri har det kome noko vanheilagt eller ureint i min munn.»

⁹Då lydde røysta frå himmelen andre gongen: «Det som Gud har lyst reint, skal ikkje du halda for ureint.»

¹⁰Dette hende tre gonger, og så vart alt teke opp att til himmelen.

¹¹I det same stod det tre menn utanfor det huset eg budde i; dei var sende til meg frå Cæsarea.

¹²Og Anden sa til meg at eg skulle gå med dei utan å tvika. Desse seks brørne vart òg med. Då vi kom inn i huset til mannen,

¹³fortalde han oss korleis han hadde sett ein engel som stod i huset hans og sa: «Send bod til Jaffa etter Simon som har tilnamnet Peter!

¹⁴Han skal tala ord til deg som skal verta til frelse for deg og alle dine.»

¹⁵Eg hadde ikkje før teke til å tala, før Den Heilage Ande fall på dei liksom på oss den fyrste tida.

¹⁶Då kom eg i hug Herrens ord, at han sa: «Johannes døypte med vatn, men de skal døypast med Den Heilage Ande.»

¹⁷Når Gud har gjeve dei den same gåva som vi fekk, då vi kom til tru på Herren Jesus Kristus, kven er då eg, at eg skulle hindra Gud?

¹⁸Då dei høyrde det, tagna dei. Og dei lova Gud og sa: «Så har då Gud late heidningane òg få venda om og vinna livet!»

¹⁹Dei som no hadde vorte spreidde ikring på grunn av trengslene som tok til med forfylginga mot Stefanus, dei fór vidt utover og kom heilt til Fønikia, Kypros og Antiokia. Men dei tala ikkje Ordet til andre enn jødar.

²⁰Mellom dei var det nokre menn frå Kypros og Kyréne. Då dei kom til Antiokia, tala dei til grekarane òg, og bar fram evangeliet om Herren Jesus.

²¹Og Herrens hand var med dei; ei heil mengd kom til tru og vende om til Herren.

²²Gjetordet om det som hadde hendt, nådde kyrkjelyden i Jerusalem, og dei sende Barnabas til Antiokia.

²³Då han kom dit og såg kor nådig Gud hadde vore, vart han glad, og han mana dei alle til å halda fast ved Herren av heile sitt hjarta.

²⁴For han var ein god mann, fylt av Den Heilage Ande og tru. Og mange menneske vart vunne for Herren.

²⁵Sidan drog han til Tarsus og ville leita opp Saulus,

²⁶som han fann og tok med seg til Antiokia. Der var dei no eit heilt år saman i kyrkjelyden og gav mange menneske opplæring i trua. Og der, i Antiokia, var det at læresveinane fyrst vart kalla kristne.

²⁷På den tid kom det nokre profetar frå Jerusalem til Antiokia.

²⁸Ein av dei, han heitte Agabus, stod fram og varsla gjennom Anden at det skulle koma uår og svolt over heile verda. Det var den som kom då Claudius var keisar. [16]

²⁹Då vart læresveinane samde om at kvar av dei etter evne skulle vera med og hjelpa brørne i Judea.

³⁰Det gjorde dei, og dei sende gåva med Barnabas og Saulus til dei eldste.