Read nynorsk 1978 Apostelgjerningane 12 Bible Online

Apostelgjerningane 12 - nynorsk 1978 bible

Apostelgjerningane 12

¹På den tid la kong Herodes hand på nokre av kyrkjelyden og fór hardt fram mot dei. [17]

²Jakob, bror til Johannes, vart avretta med sverd. [18]

³Og då Herodes såg at jødane lika dette, heldt han fram og lét dei gripa Peter òg. Det var i usyrdebrødshelga.

⁴Etter at han var teken, vart han kasta i fengsel, der fire vaktskift, kvart på fire mann, vart sette til å halda vakt over han. Herodes ville så føra han fram for folket etter påske.

⁵Peter vart no sitjande i fengslet. Men kyrkjelyden bad inderleg til Gud for han.

⁶Natta før Herodes hadde tenkt å føra han fram, låg Peter og sov mellom to soldatar. Han var bunden med to lekkjer, og utanfor døra stod det menn som heldt vakt over fengslet.

⁷Best det var, skein det eit ljos i romet, og ein engel frå Herren stod der. Han dytta Peter i sida og vekte han og sa: «Skunda deg og stå opp!» Med det same datt lekkjene av hendene hans,

⁸og engelen sa til han: «Bind beltet om deg, og ta på deg sandalane!» Han så gjorde. Då sa engelen: «Kast kappa om deg og fylg meg!»

⁹Peter fylgde han ut. Men han skjøna ikkje at det som hende han med engelen, var røyndom; han trudde det var eit syn han såg.

¹⁰Dei gjekk framom den fyrste og den andre vakta og kom så til den jernporten som fører ut til byen. Porten opna seg av seg sjølv; dei gjekk ut og heldt fram nedover den fyrste gata. Der vart engelen brått borte for han.

¹¹Peter kom til seg sjølv att og sa: «No veit eg for visst at Herren har sendt engelen sin og fria meg ut or hendene på Herodes og berga meg frå alt det som jødefolket går og ventar på.»

¹²Så snart Peter vart vis med det, gjekk han til huset åt Maria, mor til Johannes, som hadde tilnamnet Markus. Der var mange samla og heldt bøn.

¹³Han banka på ytterdøra, og ei tenestjente som heitte Rode, kom og skulle lata opp.

¹⁴Ho kjende Peter att på målet og vart så glad at ho gløymde å opna døra, men sprang inn og fortalde at Peter stod utanfor.

¹⁵«Du er frå vitet!» sa dei. Men ho heldt på sitt. «Då må det vera engelen hans,» sa dei.

¹⁶Imedan heldt Peter på og banka. Så lét dei opp, og då dei fekk sjå han, vart dei frå seg av undring.

¹⁷Han gjorde teikn med handa at dei skulle vera stille, og fortalde korleis Herren hadde ført han ut or fengslet. Så sa han: «Lat Jakob og brørne få vita dette!» Dermed gjekk han ut og fór til ein annan stad. [19]

¹⁸Då det tok til å dagast, vart det ikkje lite oppstyr mellom soldatane: Kvar hadde det vorte av Peter?

¹⁹Herodes leita etter han, men fann han ikkje. Så tok han vaktmennene i forhøyr og baud at dei skulle førast bort og avrettast. Med så gjort fór han frå Judea ned til Cæsarea og vart verande der.

²⁰Herodes hadde lenge vore harm på folket i Tyrus og Sidon, og dei vart no samde om å venda seg til han. Då dei hadde vunne Blastus for seg, kammerherren åt kongen, bad dei om fred; for dei fekk det dei trong frå land som høyrde kongen til.

²¹Det vart fastsett ein dag for møtet. Då kledde Herodes seg i kongeleg skrud, sette seg på ein æretribune og tala til folket.

²²Og folket hylla han og ropa: «Her er det ein gud som talar, ikkje eit menneske!»

²³Med det same slo ein engel frå Herren han, fordi han ikkje gav Gud æra. Han vart oppeten av makk og døydde.

²⁴Men Guds ord hadde framgang og breidde seg vide ikring.

²⁵Då Barnabas og Saulus hadde fullført ærendet sitt i Jerusalem, drog dei attende. Og dei tok med seg Johannes som hadde tilnamnet Markus.