Read nynorsk 1978 Apostelgjerningane 25 Bible Online

Apostelgjerningane 25 - nynorsk 1978 bible

Apostelgjerningane 25

¹Tre dagar etter at Festus var komen til provinsen, drog han frå Cæsarea og opp til Jerusalem.

²Overprestane og dei fremste av jødane møtte då fram hjå han med klagemål mot Paulus. Og dei bad han

³gjera dei den tenesta å senda Paulus til Jerusalem; for dei ville leggja seg på lur og drepa han på vegen.

⁴Men Festus svara at Paulus skulle haldast i varetekt i Cæsarea, og at han sjølv snart skulle attende dit.

⁵«Så kan dei av dykk som har fullmakt til det,» sa han, «vera med og leggja fram klagemålet, om det då er noko gale med mannen.»

⁶Han hadde ikkje vore der meir enn åtte-ti dagar, så fór han ned til Cæsarea. Dagen etter sette han seg i domarsetet og baud at Paulus skulle førast fram.

⁷Straks han kom inn, stelte dei jødane som var komne ned frå Jerusalem, seg ikring han og kom med mange harde skuldingar, som dei ikkje kunne prova.

⁸Paulus forsvara seg og sa: «Eg har ikkje på nokon måte forbrote meg, korkje mot lova åt jødane, mot templet eller mot keisaren.»

⁹Festus ville gjerne gjera jødane til lags. Difor sa han til Paulus: «Er du viljug til å fara opp til Jerusalem og få saka avgjord der, med meg som domar?»

¹⁰Men Paulus svara: «Eg står for domstolen åt keisaren, og her har eg rett til å få dom. Mot jødane har eg ingen urett gjort, det veit du godt.

¹¹Har eg gjort eit brotsverk, noko som eg lyt lata livet for, bed eg ikkje om å få sleppa å døy. Men er det ikkje noko i det som desse mennene klagar meg for, så kan ingen gje meg over til dei. Eg ankar saka mi inn for keisaren.»

¹²Festus drøfte saka med rådgjevarane sine og sa frå: «Du har anka til keisaren; til keisaren skal du fara.»

¹³Nokre dagar etter kom kong Agrippa og Berenike til Cæsarea og ville helsa på Festus. [46]

¹⁴Dei vart verande der ei tid, og så fortalde Festus kongen om saka til Paulus: «Det er ein mann her,» sa han, «som Feliks har late etter seg i fengslet.

¹⁵Då eg kom til Jerusalem, møtte overprestane og dei eldste hjå jødane fram med klagemål mot han og bad om å få han dømd.

¹⁶Eg svara at romarane ikkje har for vis å utlevera nokon som er klaga, før han har møtt klagarane og fått høve til å forsvara seg mot klagemålet.

¹⁷Så kom dei saman her, og eg lét dei ikkje venta lenge; alt dagen etter sette eg meg i domarsetet og baud at mannen skulle førast fram.

¹⁸Klagarane samla seg ikring han; men dei kom ikkje med skuldingar for brotsverk, som eg hadde tenkt meg.

¹⁹Det var berre nokre spørsmål i deira eigen religion dei var usamde med han om, og om ein som heitte Jesus, som er død, men som Paulus meiner lever.

²⁰Eg visste ikkje korleis eg skulle ta ei sak som denne, og spurde om han kunne tenkja seg å fara til Jerusalem og få dom der.

²¹Men Paulus anka og ville sitja i varetekt til keisaren kunne avgjera saka. Difor baud eg at han skulle verta sitjande til eg får sendt han til keisaren.»

²²«Den mannen har eg òg hug til å høyra,» sa Agrippa. «I morgon skal du få høyra han,» svara Festus.

²³Dagen etter kom Agrippa og Berenike i full stas og steig inn i rettssalen saman med dei øvste offiserane og dei fremste mennene i byen. Festus sa frå at Paulus skulle hentast, og han vart ført inn.

²⁴Så tok Festus til ords og sa: «Kong Agrippa og alle de som er samla her! No ser de den mannen som har fått alle jødar til å venda seg til meg, både i Jerusalem og her. Dei ropar og krev at han ikkje skal få leva lenger.

²⁵Eg skjøna at han ikkje hadde gjort noko som han burde lata livet for. Men då han anka til keisaren, sette eg meg føre å senda han dit.

²⁶No har eg ikkje noko påliteleg å skriva til majesteten. Difor fører eg han fram for dykk, fyrst og fremst for deg, kong Agrippa, så eg etter forhøyret kan vita kva eg skal skriva.

²⁷For eg tykkjer det er meiningslaust å senda ein fange av stad utan å gjera greie for klagemålet mot han.»