Read nynorsk 1978 Apostelgjerningane 4 Bible Online

Apostelgjerningane 4 - nynorsk 1978 bible

Apostelgjerningane 4

¹Medan dei tala til folket, kom brått prestane bortåt saman med hovdingen for tempelvakta og saddukearane. [7]

²Dei var harme fordi dei lærte folket og forkynte at dei døde skal stå opp, og viste til det som hadde hendt med Jesus.

³Dei greip dei og sette dei i fengsel til dagen etter; for det var alt seine kvelden.

⁴Men mange av dei som hadde høyrt bodskapen, kom til tru, og talet på menn steig til ikring fem tusen.

⁵Dagen etter samla dei jødiske rådsherrane seg i Jerusalem saman med dei eldste og dei skriftlærde.

⁶Øvstepresten Annas var der, like eins Kaifas, Johannes og Aleksander og alle dei andre som var i slekt med øvstepresten.

⁷Dei lét apostlane førast fram og spurde dei: «Kva for kraft og kva for namn gav dykk makt til å gjera dette?»

⁸Då vart Peter fylt av Den Heilage Ande og svara: «Rådsherrar og eldste i folket!

⁹Når vi i dag vert forhøyrde for ei velgjerning mot ein sjuk mann, og de spør korleis han vart lækt,

¹⁰då skal de alle og heile Israels-folket vita: Når denne mannen står frisk framfor dykk, så er det ved namnet åt Jesus Kristus, nasarearen, han som de krossfeste, men som Gud reiste opp frå dei døde.

¹¹Han er den steinen som de bygningsmenn vraka, men som har vorte hjørnestein.

¹²Det er ikkje frelse i nokon annan; for det finst ikkje noko anna namn under himmelen, gjeve mellom menneske, som vi kan verta frelste ved.»

¹³Då dei såg kor frimodige Peter og Johannes var, og skjøna at dei var ulærde menn av folket, undra dei seg. Dei drog kjensel på dei, at dei hadde vore i lag med Jesus.

¹⁴Og då dei såg mannen som var lækt, stå der saman med dei, hadde dei ikkje noko å leggja imot.

¹⁵Dei sende dei ut or rettssalen og samrådde seg med kvarandre:

¹⁶«Kva skal vi gjera med desse mennene? Dei har gjort eit openbert under; det er klårt for alle som bur i Jerusalem, og det kan vi ikkje nekta.

¹⁷Men dette må ikkje koma ut mellom folk; difor vil vi truga dei og seia at dei ikkje må tala til noko menneske meir i dette namnet.»

¹⁸Dei kalla dei inn att og baud dei slutta heilt med å forkynna og læra i Jesu namn.

¹⁹Men Peter og Johannes svara: «Døm sjølve om det er rett for Gud å lyda dykk meir enn han.

²⁰Vi kan ikkje anna enn tala om det vi har sett og høyrt.»

²¹Dei truga dei då endå meir, og lét dei så gå. For dei såg seg inga råd til å straffa dei, av di alt folket lova Gud for det som hadde hendt.

²²Han var då meir enn førti år den mannen som hadde vorte lækt ved dette underet.

²³Som dei no var frie, gjekk dei til sine eigne og fortalde kva overprestane og dei eldste hadde sagt.

²⁴Då dei andre høyrde det, vende dei seg alle samhuga i bøn til Gud og sa: «Herre, du som skapte himmelen og jorda og havet og alt som i dei er,

²⁵du tala ved Den Heilage Ande gjennom tenaren din, David, far vår, og lét han seia: Kvifor rasa folkeslaga? Kvifor la folka ¬gagnlause planar?

²⁶Kongane på jorda reiste seg, og fyrstane slo seg saman mot Herren ¬og den han har salva.

²⁷Ja, det skal vera visst: I denne byen slo dei seg saman mot Jesus, din heilage tenar, han som du salva, både Herodes og Pontius Pilatus saman med heidningane og Israels ætter,

²⁸og gjorde det som du i di makt og etter din plan hadde fastsett.

²⁹Og no, Herre, hald auga med trugsmåla deira, og lat tenarane dine forkynna ditt ord med frimod!

³⁰Rett ut di hand til å lækja og gjera teikn og under i namnet åt Jesus, din heilage tenar!»

³¹Då dei hadde bede, skalv staden der dei var samla, og dei vart alle fylte av Den Heilage Ande og tala Guds ord med frimod.

³²Heile flokken av truande var eitt i hjarta og hug, og ingen kalla det han åtte for sitt eige; dei hadde alt i lag.

³³Med stor kraft bar apostlane fram vitnemålet om at Herren Jesus var oppstaden, og stor nåde var over dei alle.

³⁴Ingen av dei leid naud; for dei som åtte jord eller hus, selde det og kom med pengane

³⁵og la dei for føtene åt apostlane. Sidan fekk kvar einskild tiletla det han trong.

³⁶Det var ein mann frå Kypros, ein levitt som heitte Josef. Av apostlane hadde han fått tilnamnet Barnabas — det tyder trøystarsonen.

³⁷Han åtte ein åker; den selde han og kom med pengane og la dei fram for apostlane.