Read nynorsk 1978 Apostelgjerningane 5 Bible Online

Apostelgjerningane 5 - nynorsk 1978 bible

Apostelgjerningane 5

¹Ein mann som heitte Ananias, og Saffira, kona hans, selde ein eigedom.

²Men han gøymde unna noko av pengane, og det visste kona om; det han la fram for apostlane, var berre ein del av summen.

³Då sa Peter: «Ananias, kvifor har Satan fylt hjarta ditt, så du laug for Den Heilage Ande og heldt att noko av det du fekk for jorda di?

⁴Kunne du ikkje ha halde på jorda di? Ho var då di. Og når du så hadde selt, rådde du ikkje sjølv over pengane? Korleis kunne du finna på å gjera dette? Det er ikkje menneske du har loge for, men Gud.»

⁵Då Ananias høyrde det, seig han saman og døydde. Og det kom redsle over alle som høyrde om det.

⁶Nokre unge menn kom og sveipte inn liket. Så bar dei han ut og gravla han.

⁷Ikring tre timar seinare kom kona hans inn; ho visste ikkje kva som hadde hendt.

⁸Peter spurde henne: «Var dette alt de fekk for jorda?» «Ja,» svara ho, «det var alt.»

⁹Då sa Peter til henne: «Korleis kunne de verta samde om å freista Herrens Ande? Høyr, utanfor døra kjem dei som har gravlagt mannen din, og no skal dei bera deg ut.»

¹⁰Og straks seig ho saman ved føtene hans og døydde. Dei unge mennene kom inn og fann henne livlaus, og dei bar henne ut og gravla henne attmed mannen hennar.

¹¹Og det kom stor otte over heile kyrkjelyden og alle som høyrde om det.

¹²Mange var dei teikn og under apostlane fekk makt til å gjera mellom folket. Og alle dei truande heldt saman og møttest i Salomos bogegang.

¹³Ingen annan våga å vera saman med dei; men folket sette dei høgt.

¹⁴Fleire og fleire trudde på Herren og vart lagde til kyrkjelyden, menn og kvinner i stor mengd.

¹⁵Dei bar til og med sjuke ut på gatene og la dei på senger og bårer, så i alle fall skuggen av Peter kunne falla på dei når han gjekk framom.

¹⁶Jamvel frå byane kring Jerusalem kom det folk i mengd som bar med seg sjuke og slike som var plaga av ureine ånder, og alle vart lækte.

¹⁷Då greip øvstepresten inn, han og alle som heldt med han, det er saddukearpartiet. Arge og sinte som dei var,

¹⁸greip dei apostlane og kasta dei i byfengslet.

¹⁹Men ein engel frå Herren opna fengselsportane om natta, leidde dei ut og sa:

²⁰«Gå og stell dykk opp på tempelplassen og forkynn for folket heile bodskapen om livet!»

²¹Då dei høyrde desse orda, gjekk dei fram imot morgonen til templet, og der lærte dei folket. Samstundes kalla øvstepresten og mennene hans saman Rådet, heile eldsterådet i Israel, og sende bod til fengslet etter apostlane.

²²Men då vaktmennene kom dit, fann dei ikkje apostlane i fengslet. Dei kom attende og sa frå:

²³«Vi fann fengslet forsvarleg stengt, og vaktarane stod ved portane. Men då vi låste opp, fann vi ingen der inne.»

²⁴Denne meldinga gjorde hovdingen for tempelvakta og overprestane rådville, og dei spurde seg sjølve kva dette kunne føra til.

²⁵I det same kom det ein og fortalde: «Dei mennene de sette i fengsel, står no på tempelplassen og lærer folket.»

²⁶Hovdingen for vakta og mennene hans drog då av stad og henta dei, men utan å bruka makt; dei var redde for at folket skulle steina dei.

²⁷Så tok dei dei med seg og førte dei fram for Rådet. Og øvstepresten tok til å spørja dei ut:

²⁸«Vi forbaud dykk strengt å læra i dette namnet. Og no har de spreitt læra dykkar over heile Jerusalem og vil gje oss skulda for at denne mannen døydde.»

²⁹Men Peter og dei andre apostlane svara: «Ein skal lyda Gud meir enn menneske!

³⁰Våre fedrars Gud reiste opp Jesus, han som de hengde på eit tre og tok livet av.

³¹Han har Gud lyft opp og sett ved si høgre hand og gjort han til hovding og frelsar, så Israel kan førast til omvending og få tilgjeving for syndene.

³²Vi er vitne om alt dette, vi og Den Heilage Ande, som Gud har gjeve dei som lyder han.»

³³Då dei høyrde det, vart dei rasande og sette seg føre å rydja dei or vegen.

³⁴Men då reiste det seg ein mann i Rådet, farisearen Gamaliel, ein lovlærar som heile folket sette høgt. Han bad dei føra apostlane ut ei lita stund

³⁵og tok så ordet: «Israelittar! Tenk dykk vel om før de gjer noko med desse mennene!

³⁶For ei tid sidan steig Teudas fram; han gav seg ut for å vera noko stort, og om lag fire hundre menn slo lag med han. Men han vart drepen, og heile flokken hans løyste seg opp og vart til inkjes.

³⁷Etter han, på den tid det var folketeljing, kom galilearen Judas. Han fekk folk med seg på eit opprør, men han miste livet, og alle som fylgde han, vart spreidde.

³⁸Og no seier eg dykk: Lat desse mennene vera! Lat dei gå! For dersom det dei tek seg føre, berre er menneskeverk, vert det ingenting av det.

³⁹Men er det av Gud, kan de ikkje stogga dei. Ta dykk i vare! Elles kunne det syna seg at de strider mot Gud.» Dei fylgde rådet hans

⁴⁰og kalla inn att apostlane, lét dei piska og forbaud dei å tala i Jesu namn. Så lét dei dei gå.

⁴¹Dei gjekk bort frå Rådet, glade fordi dei var haldne verdige til å lida vanære for Jesu namn skuld.

⁴²Både i templet og i heimane heldt dei dag etter dag fram med å læra og forkynna den bodskapen at Jesus er Messias.