Read nynorsk 1978 Romarane 3 Bible Online

Romarane 3 - nynorsk 1978 bible

Romarane 3

¹Kva føremon har så jøden, eller kva gagn er det i omskjeringa?

²Mykje, på alle måtar! Fyrst og fremst det at Guds ord vart dei tiltrutt.

³Men kva så om somme av dei har vore utrue? Kan deira utruskap gjera Guds truskap om inkje?

⁴Langt ifrå! Lat det stå fast at Gud talar sanning, men kvart menneske er ein lygnar. Det står då skrive: Så du skal få rett når du talar, og vinna når du fører sak.

⁵Men om vår urett endå klårare syner Guds rettferd, kva skal vi då seia? Er det ikkje då, menneskeleg tala, urettferdig av Gud å la vreiden koma over oss?

⁶Langt ifrå! Korleis skulle Gud elles kunna døma verda?

⁷Men om mi lygn endå klårare syner at Gud talar sanning, og han får ære ved det, kvifor skal eg då dømast som ein syndar?

⁸Skal vi ikkje då like godt gjera det vonde, så det kan føra til det gode? Det finst dei som spottar oss og seier at det er dette vi lærer. Dei skal få den domen dei fortener.

⁹Kva skal vi seia til dette? Har vi jødar noko framom andre? Nei, på ingen måte! Vi har då nett klaga både jødar og grekarar og sagt at dei er under synd alle saman,

¹⁰som det òg står skrive: Det finst ingen rettferdig, ikkje ein einaste.

¹¹Det finst ingen vitug, ikkje éin som søkjer Gud.

¹²Alle er komne på avveg, alle er dei vonde. Det finst ikkje éin ¬som gjer godt, ikkje ein einaste.

¹³Strupen deira er ¬som ei open grav, falske ord ligg dei på tunga, under lippene har dei ormegift,

¹⁴i munnen forbanning ¬og harde ord.

¹⁵Dei er lette på foten ¬når dei vil renna ut blod,

¹⁶øydelegging og armod ¬fylgjer i deira fotefar.

¹⁷Freds veg kjenner dei ikkje,

¹⁸og age for Gud ¬veit dei ikkje av.

¹⁹Vi veit at alt det som lova seier, gjeld dei som har lova, så kvar munn skal tagna og heile verda stå skuldig for Gud.

²⁰Ingen vert rettferdig for Gud på grunn av gjerningar som lova krev; lova gjer berre at vi lærer synda å kjenna.

²¹Men no er Guds rettferd openberra utan lova. Om den vitnar lova og profetane.

²²Dette er Guds rettferd, som vert gjeven ved trua på Jesus Kristus, til alle som trur. Her er det ingen skilnad,

²³for alle har synda, og dei er utan del i Guds herlegdom.

²⁴Men utan at dei har fortent det, vert dei sagde rettferdige av hans nåde på grunn av utløysinga i Kristus Jesus.

²⁵Han stelte Gud synleg fram, så han med sitt eige blod skulle vera eit sonoffer — for dei som trur. På den måten synte Gud si rettferd. Før hadde han i sitt langmod bore over med dei syndene som var gjorde. [1]

²⁶Men i vår tid ville han syna si rettferd, både at han sjølv er rettferdig, og at han seier den rettferdig som trur på Jesus.

²⁷Kvar er så det vi kan rosa oss av? All ros er utestengd! Etter kva lov? Lova om gjerningar? Nei, lova om tru.

²⁸For vi meiner at mennesket vert rettferdig for Gud ved tru, utan lovgjerningar.

²⁹Eller er Gud berre Gud for jødane? Er han ikkje Gud for dei andre folka òg? Jau, for dei òg,

³⁰så sant Gud er éin. Og han vil rettferdiggjera dei omskorne på grunn av tru og dei uomskorne ved tru.

³¹Gjer vi då lova om inkje med trua? Langt ifrå! Vi stadfester lova.