Read nynorsk 1978 1. Korintar 10 Bible Online

1. Korintar 10 - nynorsk 1978 bible

1. Korintar 10

¹Eg vil ikkje, brør, at de skal vera uvitande om dette: Fedrane våre i øydemarka var alle under skya, og gjekk alle gjennom havet.

²Alle vart døypte til Moses i skya og i havet,

³og alle åt dei den same åndelege maten

⁴og drakk den same åndelege drikken. For dei drakk av det åndelege berget som fylgde dei; og berget var Kristus.

⁵Likevel hadde ikkje Gud hugnad i dei fleste av dei, for dei vart nedslegne i øydemarka.

⁶Desse hendingane peikar fram mot vår tid; dei skal læra oss at vi ikkje skal ha lyst til det vonde, liksom dei hadde.

⁷De må heller ikkje verta avgudsdyrkarar liksom nokre av dei. For det står skrive: Folket sette seg ned og åt og drakk, og så stod dei opp og gav seg til å dansa. [10]

⁸Lat oss heller ikkje driva hor liksom nokre av dei dreiv hor, så tjuetre tusen menneske fall på ein dag.

⁹Heller ikkje må vi setja Herren på prøve, liksom nokre av dei gjorde, dei som vart drepne av ormane.

¹⁰Og de må ikkje vera misnøgde og klaga, liksom nokre av dei gjorde, dei som vart drepne av tyningsengelen.

¹¹Det som hende dei, skulle vera til åtvaring; det er skrive til rettleiing for oss, og til oss er dei siste tider komne.

¹²Difor må den som trur at han står, sjå til at han ikkje fell.

¹³De har ikkje møtt noka freisting som menneske ikkje kan stå imot. Og Gud er trufast; han skal ikkje la dykk verta freista over evne; men han skal gjera både freistinga og utgangen slik at de kan halda det ut.

¹⁴Difor, mine kjære, hald dykk frå avgudsdyrking!

¹⁵Eg talar til dykk som til forstandige menneske. Døm sjølve om det eg seier!

¹⁶Velsignings-kalken som vi velsignar, gjev han ikkje del i Kristi blod? Brødet som vi bryt, gjev det ikkje del i Kristi lekam?

¹⁷Fordi det er eitt brød, er vi alle éin lekam. For vi har alle del i det eine brødet.

¹⁸Sjå på Israels-folket! Har ikkje dei som et av offeret, del i det som skjer på altaret?

¹⁹Kva meiner eg så? At avgudsoffer gagnar, eller at ein avgud er noko?

²⁰Nei, det heidningane ofrar, ofrar dei til vonde ånder og ikkje til Gud. Men eg vil ikkje at de skal ha samfunn med vonde ånder.

²¹De kan ikkje drikka både Herrens kalk og kalken åt vonde ånder. De kan ikkje vera med ved Herrens bord og ved bordet åt vonde ånder.

²²Eller torer vi eggja Herren til harme? Er vi sterkare enn han?

²³Alt har eg lov til, men ikkje alt gagnar. Alt har eg lov til, men ikkje alt byggjer opp.

²⁴Ingen må søkja sin eigen bate, men det som batar den andre.

²⁵Alt som vert selt på torget, kan de eta med godt samvit utan å spørja om det er offerkjøt.

²⁶«For jorda og alt det som fyller henne, høyrer Herren til.»

²⁷Om ein vantruande bed dykk til seg, og de gjerne vil gå, så et med godt samvit alt som vert sett fram for dykk, utan å spørja etter.

²⁸Men seier nokon til dykk: «Dette er offerkjøt», så et det ikkje — for hans skuld som sa det, og for samvitet skuld.

²⁹Og då meiner eg hans samvit, ikkje ditt. For kvifor skal min fridom dømast av annan manns samvit?

³⁰Om eg et dette med takk, kvifor skal eg då klandrast for det som eg takkar Gud for?

³¹Men anten de et eller drikk, eller kva de gjer, så gjer det alt til Guds ære!

³²Lat korkje jøde eller grekar eller Guds kyrkje få noko å støyta seg på!

³³Eg prøver å vera alle til lags. Eg søkjer ikkje det som gagnar meg sjølv, men det som gagnar andre, så dei kan verta frelste.