Read nynorsk 1978 2. Korintar 5 Bible Online

2. Korintar 5 - nynorsk 1978 bible

2. Korintar 5

¹For vi veit at om vår lekams jordiske hus vert nedrive, så har vi i himmelen ein bygning som er av Gud, eit evig hus som ikkje er gjort med hender.

²Medan vi er her, sukkar og lengtar vi etter å verta overkledde med vår bustad frå himmelen. [7]

³For når vi er kledde i den, skal vi ikkje verta ståande nakne.

⁴Så lenge vi er i vårt jordiske telt, sukkar vi under børa. For vi vil ikkje verta avkledde, men overkledde, så det døyelege kan verta gløypt av livet.

⁵Den som har gjort oss budde til dette, er Gud, som har gjeve oss Anden til pant.

⁶Difor er vi alltid frimodige, endå vi veit at så lenge vi er heime i lekamen, er vi borte frå Herren.

⁷For vi ferdast i tru, ikkje i syn.

⁸Men vi er ved godt mot og vil heller flytta bort frå lekamen og heim til Herren.

⁹Difor, anten vi er heime eller borte, set vi vår ære i å vera han til hugnad.

¹⁰For vi skal alle fram for Kristi domstol, så kvar kan få att for det han har gjort medan han var i lekamen, anten godt eller vondt.

¹¹Fordi vi kjenner otten for Herren, prøver vi å vinna menneske, medan livet vårt ligg ope for Gud. Eg vonar òg at det ligg ope for dykkar samvit.

¹²Vi kjem ikkje atter til dykk med lovord om oss sjølve, men vi gjev dykk høve til å rosa dykk av oss, så de kan ha noko å svara dei som skryter av det dei er i det ytre og ikkje i hjarta.

¹³For har vi vore frå vitet, så var det for Gud. Og er vi med sans og samling, så er det for dykk.

¹⁴For Kristi kjærleik tvingar oss. Vi veit at éin døydde for alle, difor har dei alle døytt.

¹⁵Og han døydde for alle, så dei som lever, ikkje lenger skal leva for seg sjølve, men for han som døydde og stod opp for dei.

¹⁶Så kjenner vi ikkje lenger nokon på reint menneskeleg vis. Og har vi kjent Kristus på den måten, så kjenner vi han ikkje såleis no lenger.

¹⁷Difor, om nokon er i Kristus, er han ein ny skapning. Det gamle er borte, sjå, det er kome noko nytt.

¹⁸Men alt dette er av Gud, han som forsona oss med seg sjølv ved Kristus og gav oss forsoningstenesta.

¹⁹Det var Gud som i Kristus forsona verda med seg sjølv, så han ikkje tilreknar dei misgjerningane deira, og han har overgjeve oss ordet om forsoninga.

²⁰Så er vi då sendebod for Kristus, og det er som om Gud sjølv formanar gjennom oss: Vi bed i staden for Kristus, lat dykk forsona med Gud!

²¹Han som ikkje visste av synd, har han gjort til synd for oss, så vi skal verta rettferdige for Gud i han.