Read nynorsk 1978 Josva 13 Bible Online

Josva 13 - nynorsk 1978 bible

Josva 13

¹Då Josva var gamal og langt oppi åra, sa Herren til han: «No er du gamal og tilårskomen. Men enno er det mykje land å ta.

²Det som står att, er: alle filistarbygdene og heile gesjurittlandet, [14]

³frå Sjikor-elva austanfor Egypt til Ekrons grense i nord. Dette vert rekna for kanaaneisk land og tilhøyrer dei fem filistarfyrstane i Gasa, Asjdod, Asjkalon, Gat og Ekron. Så er det landet åt avittane

⁴i sør og heile kanaanearlandet og Meara, som tilhøyrer fønikarane, til Afek, til grensa mot amorittlandet;

⁵vidare gebalittlandet og heile Libanon austover frå Ba’al-Gad nedunder Hermon-fjellet til Lebo-Hamat. [15]

⁶Alle som bur i fjellbygdene, frå Libanon til Misrefot-Majim, alle fønikarane, vil eg driva ut for israelittane. Kast berre lodd og lat israelittane få dette landet til odel og eige, som eg har sagt deg.

⁷Skift det ut til dei ni ættene og den eine halvparten av Manasse-ætta!»

⁸Saman med den andre halvparten av Manasse hadde Ruben og Gad fått odelslandet sitt, det som Moses gav dei på austsida av Jordan. Dette hadde Moses, Herrens tenar, gjeve dei:

⁹landet frå Aroer, som ligg ut mot Arnon-dalen, byen midt i dalen og heile høgsletta frå Medeba til Dibon,

¹⁰alle byane åt amorittkongen Sihon, han som styrte i Hesjbon, heilt til grensa mot ammonittane,

¹¹og så Gilead, landet åt gesjurittane og ma’akatittane, heile Hermon-fjellet og Basan radt til Salka,

¹²heile riket åt Og i Basan, han som styrte i Asjtarot og Edre’i. Han var den siste som var att av refaittane, som Moses hadde slege og drive ut or landet.

¹³Men israelittane dreiv ikkje ut gesjurittane og ma’akatittane. Dei har butt i Israel til denne dag.

¹⁴Det var berre Levi-ætta Moses ikkje gav noko odelsland. Eldoffera åt Herren, Israels Gud, er deira odel, som han hadde lova dei.

¹⁵Fyrst lét Moses Rubens-sønene få sin del, ætt for ætt.

¹⁶Dei fekk landet frå Aroer, som ligg ut mot Arnon-dalen, og byen midt i dalen, heile høgsletta til Medeba,

¹⁷Hesjbon og alle byane på sletta: Dibon, Bamot-Ba’al, Bet-Ba’al-Meon,

¹⁸Jahsa, Kedemot, Mefa’at,

¹⁹Kirjatajim, Sibma, Seret-Hasjahar på fjellet i dalen,

²⁰Bet-Peor, Pisga-liene og Bet-Jesjimot,

²¹og alle dei andre byane på høgsletta, heile riket åt amorittkongen Sihon, som styrte i Hesjbon. Moses slo både han og midjanitthovdingane Evi, Rekem, Sjur, Hur og Reba, fyrstar som stod under Sihon og budde der i landet.

²²Mellom dei falne var òg Bileam Beorsson, spåmannen som israelittane drap med sverd.

²³Jordan var grensa for landet åt Rubens-sønene. Dette var det landet Rubens-sønene fekk, ætt for ætt, til odel og eige med dei byar og landsbyar som høyrde til.

²⁴Så lét Moses Gads-ætta, Gads-sønene, få sin del, ætt for ætt.

²⁵Det dei fekk, var Jaser, alle byane i Gilead og halvparten av ammonittlandet heilt til Aroer, som ligg midt for Rabba.

²⁶Landet deira nådde frå Hesjbon til Ramat-Hammispe og Betonim og frå Mahanajim til Debir-bygda.

²⁷Nede i dalen fekk dei Bet-Haram, Bet-Nimra, Sukkot og Safon, det som var att av riket åt Sihon, kongen i Hesjbon. Alt dette låg på austsida av Jordan, og grensa fylgde Jordan heilt opp til sørenden av Gennesaret-sjøen.

²⁸Dette var det landet Gads-sønene fekk, ætt for ætt, til odel og eige med byar og landsbyar.

²⁹Så lét Moses halve Manasse-ætta, halvparten av Manasse-sønene, få sin del, ættgrein for ættgrein.

³⁰Dei fekk landet frå Mahanajim og nordover, heile riket åt Og, kongen i Basan, og alle teltbyane åt Ja’ir i Basan, seksti byar,

³¹og halve Gilead og Asjtarot og Edre’i, kongsbyane åt Og i Basan. Alt dette fekk halvparten av Manasse-sønene, etterkomarane etter Makir, son til Manasse, ætt for ætt.

³²Dette var det landet Moses skifte ut medan dei var på Moab-slettene austanfor Jordan, midt for Jeriko.

³³Men Levi-ætta gav han ikkje noko odelsland. Herren, Israels Gud, er deira odel, så som han hadde lova dei.