Read nynorsk 1978 Josva 21 Bible Online

Josva 21 - nynorsk 1978 bible

Josva 21

¹Ættehovdingane åt levittane kom til presten Elasar, til Josva Nunsson og ættehovdingane åt dei andre israelittane

²og tala såleis til dei i Sjilo i Kanaan: «Gjennom Moses sa Herren frå at vi skulle få byar til å bu i, med beitemarker ikring for feet vårt.»

³Då gjorde israelittane som Herren hadde sagt. Av sitt eige land gav dei levittane desse byane med beitemarker ikring:

⁴Fyrst fall loddet på Kehat-ættene. Dei levittane som var ætta frå Aron, presten, fekk tretten byar hjå Juda-, Simeons- og Benjamins-ættene.

⁵Dei andre Kehat-ættene fekk ved loddkasting ti byar frå Efraims- og Dans-ættene og halve Manasse-ætta.

⁶Gersjon-ættene fekk ved loddkasting tretten byar frå Jissakars-, Asjers- og Naftali-ættene og frå den halvparten av Manasse-ætta som budde i Basan.

⁷Merari-ættene fekk tolv byar frå Rubens-, Gads- og Sebulons-ættene.

⁸Desse byane med beitemarkene som høyrde til, gav israelittane til levittane ved loddkasting, så som Herren hadde sagt gjennom Moses.

⁹Frå Juda- og Simeons-ættene gav dei desse byane som no skal nemnast.

¹⁰Det var dei etterkomarane etter Aron som høyrde Kehat-ættene til og var levittar, som fekk dei. For loddet fall fyrst på dei.

¹¹Dei fekk Kirjat-Arba, den byen i Juda-fjella som heitte etter ættefaren til anakittane, og som vi no kallar Hebron, med beitemarkene rundt ikring.

¹²Men bymarka og landsbyane som høyrde til, gav dei Kaleb Jefunneson til odel og eige.

¹³Dei som var ætta frå Aron, presten, fekk desse byane: Hebron, som var fristad for drapsmenn, og Libna, [21]

¹⁴Jattir, Esjtemoa,

¹⁵Holon, Debir,

¹⁶Ajin, Jutta og Bet-Sjemesj. Frå desse to ættene var det ni byar med beitemarkene som høyrde til.

¹⁷Frå Benjamins-ætta fekk dei Gibeon, Geba,

¹⁸Anatot og Almon, fire byar med beitemarkene som høyrde til.

¹⁹Såleis fekk Arons-sønene, prestane, i alt tretten byar med beitemarker attåt.

²⁰Dei andre levittane som høyrde Kehat-ættene til, fekk ved loddkasting nokre byar frå Efraims-ætta.

²¹Dei fekk Sikem i Efraims-fjella, som var fristad for drapsmenn, og Geser,

²²Kibsajim og Bet-Horon, fire byar med beitemarkene som høyrde til.

²³Frå Dans-ætta fekk dei Elteke, Gibbeton,

²⁴Ajjalon og Gat-Rimmon, fire byar med beitemarkene som høyrde til.

²⁵Frå den eine halvparten av Manasse-ætta fekk dei Ta’anak og Jibleam, to byar med beitemarkene som høyrde til.

²⁶Det var i alt ti byar med beitemarker attåt som dei andre Kehat-ættene fekk.

²⁷Dei levittane som høyrde Gersjon-ættene til, fekk frå den andre halvparten av Manasse-ætta Galon i Basan, som var fristad for drapsmenn, og Be’esjtera, to byar med beitemarkene som høyrde til.

²⁸Frå Jissakars-ætta fekk dei Kisjon, Daberat,

²⁹Jarmut og En-Gannim, fire byar med beitemarkene som høyrde til.

³⁰Frå Asjers-ætta fekk dei Misjal, Abdon,

³¹Helkat og Rehob, fire byar med beitemarkene som høyrde til.

³²Frå Naftali-ætta fekk dei Kedesj i Galilea, som var fristad for drapsmenn, og Hammat-Dor og Kartan, tre byar med beitemarkene som høyrde til.

³³Såleis fekk Gersjon-sønene og ættgreinene deira tretten byar med beitemarker attåt.

³⁴Dei andre levittane, Merari-sønene og ættgreinene deira, fekk desse byane: frå Sebulons-ætta Jokneam, Karta,

³⁵Dimna og Nahalal, fire byar med beitemarkene som høyrde til;

³⁶frå Rubens-ætta Beser, Jahsa,

³⁷Kedemot og Mefa’at, fire byar med beitemarker;

³⁸frå Gads-ætta Ramot i Gilead, som var fristad for drapsmenn, og Mahanajim,

³⁹Hesjbon og Jaser, fire byar med beitemarker.

⁴⁰Såleis fekk dei andre levittane, Merari-sønene, i alt tolv byar ved loddkasting.

⁴¹Til saman fekk levittane i odelslandet åt israelittane førtiåtte byar med beitemarker.

⁴²Desse byane hadde kvar sine beitemarker ikring seg; så var det med dei alle.

⁴³Såleis gav Herren Israel heile det landet som han med eid hadde lova å gje fedrane deira. Og dei eigna det til seg og busette seg der.

⁴⁴Herren lét dei få fred på alle kantar, som han hadde lova fedrane deira. Ingen av fiendane kunne stå seg mot dei; for Herren gav alle fiendar i deira hand.

⁴⁵Ikkje eit einaste av alle dei gode orda som Herren hadde tala til Israels-ætta, vart om inkje. Alt gjekk som han hadde sagt.