Read nynorsk 1978 Dommarane 5 Bible Online

Dommarane 5 - nynorsk 1978 bible

Dommarane 5

¹Den dagen song Debora og Barak Abinoamsson dette kvadet:

²Israels hovdingar ¬budde seg til strid, og folket møtte viljug fram. Lova Herren!

³Høyr, de kongar! ¬Lyd etter, de hovdingar! Eg vil syngja for Herren, syngja og spela for Israels Gud.

⁴Herre, då du gjekk ut frå Se’ir, då du skreid fram ¬frå Edoms-marka, då riste jorda, ¬og himmelen draup, vatnet strøymde frå skyene.

⁵Fjella skalv for Herren, ja, Sinai skalv for Herren, ¬Israels Gud.

⁶I Sjamgars, Anat-sonens, dagar, i Jaels tid, låg vegane aude. Ferdafolk laut fara ¬utanfor allfarveg.

⁷Det fanst ingen førar i Israel før eg, Debora, stod fram, før eg stod fram, ei mor i Israel.

⁸Dei valde seg nye gudar. Då stod det strid i portane. Men kvar såg ein skjold og spyd hjå dei førti tusen i Israel?

⁹Mitt hjarta bankar ¬for Israels hovdingar, for folket som viljug møtte fram. Lova Herren!

¹⁰Tenk etter, ¬de som rid på blakke esel, de som sit på dyre teppe, og de som vandrar etter vegen.

¹¹Høyr kor dei jublar, dei som deler hærfang ¬attmed brunnane. Der prisar dei ¬Herrens rettferdsverk, hans frelsesverk ¬mot folket i Israel. Då steig Herrens folk ¬ned til portane.

¹²Vakna, Debora, vakna! Vakna, røysta i og kved! Reis deg, Barak! Før fangane bort, ¬du Abinoamsson!

¹³Då drog dei ned til hovdingane, dei som var att; Herrens folk ¬drog ned til meg som heltar.

¹⁴Frå Efraim steig dei ned i dalen, så kom Benjamin ¬mellom dine ætter. Frå Makir steig hovdingar ned; frå Sebulon kom menn ¬med førarstav.

¹⁵Hovdingar frå Jissakar ¬fylgde Debora; Jissakar kom, ¬og Barak var med; i hans fotefar fylgde dei ¬ned i dalen. Attmed bekkene i Ruben heldt dei lange rådleggingar.

¹⁶Kvi vart du sitjande ¬mellom kløvkorgene, lydande på hjuring-fløyter? Attmed bekkene i Ruben heldt dei lange rådleggingar.

¹⁷Gilead heldt seg i ro på den andre sida av Jordan. Og Dan, ¬kvi drygde han attmed skipa? Asjer som budde ¬utmed havsens strand, inni vikane heldt han seg i ro.

¹⁸Men Sebulon var eit folk ¬som våga livet; det same gjorde Naftali på høgdene der striden stod.

¹⁹Kongar kom og stridde, ja, Kanaans kongar stridde ved Ta’anak, ¬attmed Megiddo-bekken; men dei tok ikkje sølv ¬til hærfang.

²⁰Stjernene stridde ¬frå himmelen, frå sine baner ¬stridde dei mot Sisera.

²¹Kisjon-bekken ¬reiv fienden bort, den eldgamle Kisjon-bekken. Skrid fram, mi sjel, med kraft!

²²Hardt slo hovane i marka, hestane fór i strykande tan.

²³«Forbanna Meros!» ¬sa Herrens engel. «Forbanna, ja forbanna ¬dei som bur der! For dei kom ikkje Herren ¬til hjelp, dei kom ikkje Herren til hjelp ¬med stridsmenn!» [3]

²⁴Velsigna framom andre kvinner ¬vere Jael, kona til kenitten Heber. Velsigna vere ho framom alle kvinner ¬som bur i telt.

²⁵Sisera bad om vatn; ho gav han mjølk, rjome baud ho han ¬i ei storfelt skål.

²⁶Med venstre handa ¬treiv ho ein teltplugg, med den høgre ein hamar! Så slo ho til Sisera ¬og knuste hans hovud, dreiv pluggen inn ¬og kløyvde hans skalle.

²⁷For føtene hennar seig han ned, han stupte og vart liggjande. For føtene hennar seig han ned, og der han seig ned, låg han felt.

²⁸Mor til Sisera ¬ser ut gjennom glaset; ho stirer ut gjennom gluggen ¬og ropar: «Kva ventar vogna hans etter? Kvi dryer tråvarane hans?»

²⁹Dei klokaste fruene hennar ¬svarar, og ho tek det opp att ¬gong på gong:

³⁰«Visst finn dei hærfang å skifta: Ei jente eller to til manns, hærfang av fargerikt ty ¬til Sisera, hærfang av fargerikt ty, eit klede eller to ¬med gilde fargar, til å ha om halsen.»

³¹Såleis skal dei gå til grunne, alle dine fiendar, Herre. Men dei som elskar deg, skal vera som sola når ho renn i sitt velde. Sidan hadde landet fred i førti år.