Read nynorsk 2011 1. Mosebok 22 Bible Online

1. Mosebok 22 - nynorsk 2011 bible

1. Mosebok 22

¹Ei tid etter at dette hadde hendt, sette Gud Abraham på prøve. Han sa til han: «Abraham!» Og han svara: «Ja, her er eg.»

²[93] Då sa han: «Ta son din, den einaste, Isak, han som du elskar, og dra til landet Moria! Der skal du ofra han som brennoffer på eit av fjella, det som eg seier deg.»

³Tidleg neste morgon stod Abraham opp, leste på eselet sitt og tok med seg to av tenestegutane sine og Isak, son sin. Han kløyvde ved til brennofferet, og så gav han seg i veg til den staden Gud hadde sagt.

⁴Tredje dagen såg Abraham opp og fekk auge på staden i det fjerne.

⁵Då sa Abraham til tenestegutane: «Ver her med eselet. Eg og guten vil gå bort dit og tilbe, og så kjem vi tilbake til dykk.»

⁶Abraham tok offerveden og la han på Isak, son sin. Sjølv tok han elden og kniven i handa, og så gjekk dei saman, dei to.

⁷Då sa Isak til Abraham, far sin: «Du far!» Og han svara: «Ja, son min.» Han sa: «Sjå, her er elden og veden, men kvar er brennofferlammet?»

⁸Abraham svara: «Gud vil sjølv sjå seg ut eit brennofferlam, son min.» Og så gjekk dei saman, dei to.

⁹Då dei kom til den staden Gud hadde sagt, bygde Abraham eit altar der og la veden til rette. Så batt han Isak, son sin, og la han på altaret, oppå veden.

¹⁰Og Abraham rette ut handa og tok kniven for å slakta son sin.

¹¹Men HERRENS engel ropa til han frå himmelen og sa: «Abraham, Abraham!» Og han svara: «Ja, her er eg!»

¹²Han sa: «Legg ikkje hand på guten og gjer han ikkje noko! For no veit eg at du fryktar Gud, sidan du ikkje sparte din einaste son for meg.»

¹³Då Abraham såg opp, fekk han auge på ein vêr som hang fast etter horna i eit kratt rett bak han. Abraham gjekk bort, tok vêren og ofra han som brennoffer i staden for son sin.

¹⁴Abraham kalla den staden «HERREN ser». Den dag i dag seier dei: «På fjellet der HERREN lèt seg sjå.»

¹⁵Då ropa HERRENS engel til Abraham frå himmelen for andre gong

¹⁶og sa: «Eg sver ved meg sjølv, seier HERREN: Fordi du gjorde dette og ikkje sparte din einaste son,

¹⁷vil eg velsigna deg rikt og gjera ætta di talrik som stjernene på himmelen og som sanden på havsens strand. Di ætt skal ta fiendens portar.

¹⁸Ved di ætt skal alle folkeslag på jorda velsigna seg fordi du høyrde på meg.»

¹⁹Så gjekk Abraham tilbake til tenestegutane sine. Dei drog av stad saman med han til Beer-Sjeba. Og Abraham vart buande der.

²⁰Ei tid etter at dette hadde hendt, vart det meldt til Abraham: Sjå, Milka òg har fødd søner til bror din, Nahor:

²¹Us, den førstefødde, Bus, bror hans, Kemuel, far til Aram,

²²Kesed, Haso, Pildasj, Jidlaf og Betuel.

²³Betuel vart far til Rebekka. Desse åtte fødde Milka til Nahor, bror til Abraham.

²⁴Følgjekona hans, som heitte Re'uma, fekk òg born: Tebah, Gaham, Tahasj og Maaka.