Read nynorsk 2011 1. Mosebok 25 Bible Online

1. Mosebok 25 - nynorsk 2011 bible

1. Mosebok 25

¹Abraham tok seg på nytt ei kone; ho heitte Ketura.

²Ho fødde han Simran, Joksjan, Medan, Midjan, Jisjbak og Sjuah.

³Joksjan fekk Saba og Dedan, og sønene til Dedan var asjurarane, letusjarane og le'ummarane.

⁴Sønene til Midjan var Efa, Efer, Henok, Abida og Eldaa. Alle desse var etterkomarar av Ketura.

⁵Abraham gav alt det han eigde, til Isak.

⁶Han gav gåver til sønene han hadde med følgjekonene sine. Og medan han enno levde, sende han dei bort frå Isak, son sin, til eit land i aust.

⁷Dette er Abrahams levealder: Han vart 175 år gammal.

⁸Så anda han ut. Abraham døydde i høg alder, gammal og mett av dagar, og han vart sameina med folket sitt.

⁹Isak og Ismael, sønene hans, gravla han i Makpela-hòla, på marka til hetitten Efron, son til Sohar, austafor Mamre,

¹⁰den marka som Abraham hadde kjøpt av hetittane. Der vart Abraham gravlagd saman med Sara, kona si.

¹¹Etter at Abraham var død, velsigna Gud Isak, son hans. Isak vart buande ved Lahai-Ro'i-brønnen.

¹²Dette er slektshistoria til Ismael, son til Abraham, som Hagar frå Egypt, slavekvinna til Sara, fødde han.

¹³Dette er namna på sønene til Ismael, namna som er i slektshistoria deira: Nebajot, den førstefødde hos Ismael, Kedar, Adbeel, Mibsam,

¹⁴Misjma, Duma og Massa,

¹⁵Hadad, Tema, Jetur, Nafisj og Kedma.

¹⁶Dette var sønene til Ismael; dette er namna deira der dei bur i landsbyane og leirane sine, tolv hovdingar, kvar for sin klan.

¹⁷Ismael vart 137 år gammal. Så anda han ut: han døydde og vart sameina med folket sitt.

¹⁸Ismaelittane busette seg frå Havila til Sjur, som ligg austafor Egypt i retning Assur. Dei slo seg ned midt imot alle brørne sine.

¹⁹Dette er slektshistoria til Isak, son til Abraham. Abraham fekk sonen Isak.

²⁰[101] Isak var førti år gammal då han tok Rebekka til kone. Ho var dotter til aramearen Betuel frå Paddan-Aram og syster til aramearen Laban.

²¹Isak bad til HERREN for kona si, for ho var barnlaus. HERREN høyrde bøna hans, og Rebekka, kona hans, vart med barn.

²²Men då borna slost med kvarandre inne i henne, sa ho: «Kvifor hender det meg noko slikt?» Og ho gjekk for å spørja HERREN til råds.

²³HERREN sa til henne: «To folkeslag er i morslivet ditt, to folk skal skiljast før dei blir fødde. Det eine blir sterkare enn det andre, den eldste skal tena den yngste.»

²⁴Då tida kom at ho skulle føda, var det tvillingar i morslivet hennar.

²⁵[102] Den første som kom, var raud og lòden som ein fell over heile kroppen. Dei kalla han Esau.

²⁶[103] Så kom broren; han heldt Esau i hælen med handa. Difor kalla dei han Jakob. Isak var seksti år gammal då dei vart fødde.

²⁷Gutane voks opp, og Esau vart ein dugande jeger, ein mann som heldt til ute på marka. Jakob vart ein roleg mann som heldt seg ved telta.

²⁸Isak elska Esau, for Isak åt gjerne kjøt av vilt; men Rebekka elska Jakob.

²⁹Ein gong Jakob heldt på å koka suppe, kom Esau heim frå marka. Han var sliten.

³⁰[104] Esau sa til Jakob: «Skund deg, gjev meg noko å eta av det raude, det raude du har der, for eg er sliten!» Difor kalla dei han Edom.

³¹[105] Men Jakob sa: «Først må du selja meg førstefødselsretten din!»

³²Esau svara: «Sjå, eg held på å døy! Kva skal eg med førstefødselsretten?»

³³«Sver på det først!» sa Jakob. Så svor han og selde førstefødselsretten sin til Jakob.

³⁴Då gav Jakob han brød og linsesuppe. Han åt og drakk, reiste seg og gjekk. Slik viste Esau forakt for førstefødselsretten.