Read nynorsk 2011 1. Mosebok 32 Bible Online

1. Mosebok 32 - nynorsk 2011 bible

1. Mosebok 32

¹Jakob drog òg vidare, og Guds englar kom til møtes med han.

²[138] Med det same Jakob fekk auge på dei, sa han: «Dette er Guds leir.» Og han kalla staden Mahanajim.

³Jakob sende bodberarar føre seg til Esau, bror sin, i Se'ir-landet, på markene i Edom.

⁴Han baud dei: «Dette skal de seia til Esau, herren min: Så seier Jakob, tenaren din: Eg har halde til hos Laban og vore der til no.

⁵Eg har fått oksar, esel og småfe, slavar og slavekvinner. No sender eg bod og gjer dette kjent for herren min, i von om at du vil sjå på meg med velvilje.»

⁶Bodberarane kom tilbake til Jakob og sa: «Vi møtte Esau, bror din, og no kjem han imot deg med fire hundre mann.»

⁷Då vart Jakob gripen av redsle og angst. Han delte folket som var med han, og småfeet, storfeet og kamelane, i to leirar.

⁸For han tenkte: «Om Esau kjem over den eine leiren og går til åtak, kan dei som er i den andre leiren, sleppa unna.»

⁹Så bad Jakob: «Du min far Abrahams Gud, du min far Isaks Gud! HERRE, du som sa til meg: Dra tilbake til landet ditt og slekta di, så skal eg gjera vel imot deg!

¹⁰Eg er ikkje verd all den miskunn og truskap som du har vist tenaren din. For med berre staven min gjekk eg over Jordan, og no har eg to leirar.

¹¹Berg meg frå handa til Esau, bror min! Eg er redd han. Han kan koma og slå i hel meg og mine, både mor og born.

¹²Du sa at du ville gjera vel imot meg og la ætta mi bli som havsens sand, som ingen kan telja.»

¹³Og han var der den natta. Av det han eigde, tok han ut ei gåve til bror sin, Esau:

¹⁴to hundre geiter og tjue bukkar, to hundre sauer og tjue vêrar,

¹⁵tretti kamelar som gav mjølk, og føla deira, førti kyr og ti oksar, tjue eselhopper og ti esel.

¹⁶Han gav dyra til slavane sine, flokk for flokk, og sa til dei: «Dra føre meg, og lat det vera eit godt stykke mellom kvar flokk!»

¹⁷Så sa han til den første slaven: «Når Esau, bror min, møter deg og spør kven du høyrer til, kvar du skal av, og kven som eig den flokken du driv,

¹⁸då skal du svara: Jakob, tenaren din, og dette er ei gåve han sender til herren min, Esau. Snart kjem han sjølv etter.»

¹⁹Også den andre og den tredje slaven og alle dei andre som følgde med flokkane, baud han å seia det same til Esau når dei møtte han:

²⁰«Og de må seia at snart kjem Jakob, tenaren din, etter.» For han tenkte: «Eg vil blidgjera han med den gåva som kjem i førevegen. Når eg sidan møter han andlet til andlet, vil han kanskje ta venleg imot meg.»

²¹Så drog slavane i førevegen med gåva, medan Jakob vart verande i leiren om natta.

²²[139] Same natta stod han opp, tok dei to konene sine, dei to slavekvinnene og dei elleve sønene og gjekk over vadestaden ved Jabbok.

²³Han sette dei over elva og førte over alt han eigde.

²⁴Jakob var åleine att. Og ein mann kjempa med han heilt til dagen grydde.

²⁵Då mannen såg at han ikkje kunne vinna over han, gav han Jakob eit slag over hofteskåla, så hofta gjekk ut av ledd medan dei kjempa.

²⁶Og han sa: «Slepp meg, for morgonen gryr!» Men Jakob svara: «Eg slepper deg ikkje utan at du velsignar meg.»

²⁷«Kva heiter du?» spurde mannen. «Jakob», svara han.

²⁸[140] Då sa mannen: «Du skal ikkje lenger heita Jakob. Israel skal vera namnet ditt, for du har kjempa med Gud og menneske og vunne.»

²⁹Då bad Jakob: «Sei meg namnet ditt!» Han svara: «Kvifor spør du etter namnet mitt?» Og han velsigna han der.

³⁰[141] Jakob kalla staden Peniel. «For eg har sett Gud andlet til andlet og endå berga livet.»

³¹Sola gjekk opp over han då han kom framom Penuel, og han halta på grunn av hofta.

³²Difor er det slik den dag i dag at israelittane ikkje et muskelen over hofteskåla, for mannen gav Jakob eit slag over hofteskåla, på muskelen.