Read nynorsk 2011 1. Mosebok 45 Bible Online

1. Mosebok 45 - nynorsk 2011 bible

1. Mosebok 45

¹Då kunne ikkje Josef leggja band på seg lenger for alle dei som stod omkring han. Han ropa: «Lat alle gå ut herifrå!» Såleis var det ingen andre til stades då Josef lét brørne sine få vita kven han var.

²Han brast i gråt så høgt at egyptarane høyrde det, og huset til farao fekk høyra om det.

³Så sa Josef til brørne sine: «Eg er Josef! Lever far min enno?» Men brørne kunne ikkje svara han; dei stod framfor han, slegne av skrekk.

⁴Josef sa til dei: «Kom hit til meg!» Dei gjekk bort til han, og han sa: Eg er Josef, bror dykkar, han de selde til Egypt.

⁵Ver no ikkje sorgfulle og døm ikkje dykk sjølve fordi de selde meg. Det var for å berga liv at Gud sende meg føre dykk.

⁶I to år har det vore hungersnaud i landet, og i enno fem år skal det korkje bli pløgd eller hausta.

⁷Men Gud sende meg i førevegen for å la dykk bli ein rest på jorda, så de skal leva og mange bli berga.

⁸[173] Så det var ikkje de som sende meg hit, men Gud. Han sette meg til far for farao, til herre over heile hans hus og til styrar over heile Egypt.

⁹Skund dykk, dra opp til far og sei: Så seier Josef, son din: «Gud har sett meg til herre over heile Egypt. Kom ned til meg, og dryg ikkje!

¹⁰[174] Du skal få bu i Gosen og vera nær meg, både du og borna og barneborna dine, småfeet og storfeet ditt og alt du eig.

¹¹Eg skal syta for deg der, for enno kjem det fem år med hungersnaud. Korkje du eller ditt hus eller nokon av dine skal lida naud.»

¹²No ser de med eigne auge, både de og Benjamin, bror min, at det er eg som talar til dykk.

¹³Fortel far min om all den ære og makt eg har i Egypt, og om alt de har sett. Skund dykk, kom hit ned med far.

¹⁴Så kasta han seg om halsen på Benjamin, bror sin, og gret, og Benjamin gret på skuldra hans.

¹⁵Han kyste alle brørne sine og gret med dei. Etter dette tala brørne med han.

¹⁶Då dei fekk høyra i huset til farao at brørne til Josef var komne, vart farao og tenarane hans glade.

¹⁷Farao sa til Josef: «Sei til brørne dine: Dette skal de gjera: Less på dyra dykkar og far heim att til Kanaan!

¹⁸Ta så far dykkar og huslydane dykkar og kom til meg. Så skal eg gje dykk det beste landet i Egypt, og de skal eta av det feitaste i landet.

¹⁹Du skal by dei å gjera dette: Ta med vogner frå Egypt til kvinnene og borna! Hent far dykkar og kom hit!

²⁰De skal ikkje bry dykk om tinga de eig, for det beste i heile Egypt skal høyra dykk til.»

²¹Israels søner gjorde så. Josef gav dei vogner, slik farao hadde sagt, og mat på vegen.

²²[175] Han gav nye klede til kvar av dei. Til Benjamin gav han tre hundre sjekel sølv og fem klesskift.

²³Til far sin sende han ti esel med noko av det beste som fanst i Egypt, og ti eselhopper som bar treskt korn og brød og mat som faren skulle ha på reisa.

²⁴Så sende han brørne sine av garde. Då dei drog, sa han: «De må ikkje krangla på vegen!»

²⁵Dei drog opp frå Egypt og kom til far sin, Jakob, i Kanaan.

²⁶Dei fortalde: «Josef lever. Han er styrar over heile Egypt.» Men far deira var like kald i hjartet, for han trudde dei ikkje.

²⁷Då fortalde dei han alt det Josef hadde sagt dei, og han fekk sjå vognene som Josef hadde sendt for å henta han. Då livna Jakob til.

²⁸«Dette er stort!» sa Israel. «Josef, son min, lever enno! Eg vil reisa og sjå han før eg døyr.»