Read nynorsk 2011 Job 20 Bible Online

Job 20 - nynorsk 2011 bible

Job 20

¹Då tok Sofar frå Naama til ords og sa:

²Igjen og igjen får eg opprivande tankar, dei gjer meg uroleg.

³Vel må eg lytta til refs og hån, men krafta frå min forstand gjev meg svar.

⁴Du veit at slik har det alltid vore, heilt sidan mennesket vart sett på jorda;

⁵ dei urettferdige jublar ei kort tid, den ugudelege gleder seg ein augneblink.

⁶ Om hans hovmod lyfter seg himmelhøgt og hovudet når til skyene,

⁷går han likevel til grunne som skit. Dei som såg han, spør: «Kvar er han?»

⁸ Som ein draum flyg han bort, dei finn han ikkje. Han svinn som eit syn om natta.

⁹Auget som såg, ser han ikkje lenger, han er ikkje på heimstaden sin.

¹⁰ Borna hans må søkja godvilje hos fattige; med eigne hender må han gje rikdomen tilbake.

¹¹Ungdomskrafta som fylte beina, kviler no med han i støvet.

¹² Det vonde er søtt i hans munn, han gøymer det under tunga.

¹³Han smattar på det utan å svelgja, trykkjer det mot ganen.

¹⁴Men maten blir omskapt i magen, blir ormegift i hans indre.

¹⁵Rikdomen han slukte, kastar han opp, Gud driv det ut or magen.

¹⁶Han syg ormeeiter, hoggormtunga drep han.

¹⁷ Aldri får han sjå bekker eller elvar som fløymer med honning og rømme.

¹⁸ Maten han har streva for, vil ut, han får han ikkje ned. Han har inga glede av rikdomen han vann.

¹⁹ For han knuste fattige og lét dei liggja, han røva til seg hus han ikkje hadde bygd.

²⁰Han finn inga ro i sitt indre; han kan ikkje berga det han har så kjært.

²¹Ingen ting slepp unna fråtsinga, difor varer ikkje velstanden for han.

²²I hans store overflod blir det trongt, ulukka rammar, med full kraft.

²³ For retteleg å fylla magen hans sender Gud sin brennande vreide og lèt det regna over han med kjøt.

²⁴ Han rømmer frå våpen av jern, men blir såra av ein bronseboge.

²⁵Han dreg pila ut av ryggen, dreg den blanke spissen ut av galleblæra. Redsle kjem over han.

²⁶ Stummande mørker løyner han. Ein eld som ingen pustar til, fortærer han. Ulukka rammar dei som er att i teltet hans.

²⁷ Himmelen avdekkjer hans skuld, jorda reiser seg mot han.

²⁸ Avlinga han fekk i hus, blir ført bort, skyld vekk på Guds vreidedag.

²⁹ Slik er lagnaden eit urettferdig menneske får av Gud, arven som Gud har bestemt.