Read nynorsk 2011 Job 6 Bible Online

Job 6 - nynorsk 2011 bible

Job 6

¹Då tok Job til ords og sa:

²Å, om mi uro kunne vegast og leggjast i vektskåla med mi sorg!

³For no er dei tyngre enn havsens sand; difor talar eg utan å tenkja.

⁴ Piler frå Den veldige sit i kroppen, gifta deira tek mi kraft; redsler frå Gud samlar seg mot meg.

⁵Skrik vel eit villesel som beiter i graset, rautar ein okse når han har fôr?

⁶Kven et smaklaus mat utan salt? Smakar det noko av stokkrosesaft?

⁷Det byd meg imot å røra ved slikt, det er som å eta utskjemd mat.

⁸Om berre bøna mi vart høyrd, om Gud ville oppfylla mitt håp!

⁹ Om han berre ville knusa meg, lyfta handa si og gjera ende på meg!

¹⁰ Då får eg trass alt ei trøyst når eg vrid meg i nådelaus pine: Så hadde eg ikkje fornekta talen frå Den heilage.

¹¹For kva krefter har eg til å halda ut? Finst det eit mål eg kan strekkja meg mot?

¹²Er eg sterk som stein, er kroppen min av bronse?

¹³Nei, eg er fullstendig hjelpelaus, eg finn ingen utveg.

¹⁴ Den som ikkje viser godvilje mot nesten, har gjeve opp si frykt for Den veldige.

¹⁵ Og brørne mine svikta som ein bekk, eit bekkefar der vatnet blir borte.

¹⁶Bekken var dekt av tjukk is, løynd under snøen.

¹⁷I tørketida stilnar han, i varmen tørkar han inn.

¹⁸Straumen mistar retninga; vatnet renn ut i sanden og blir borte.

¹⁹Karavanar frå Tema speida etter vatn, dei reisande frå Saba sette sitt håp til det.

²⁰Dei stola på det, men vart til skamme. Då dei kom fram, vart dei vonbrotne.

²¹No har de vorte ein slik bekk! De ser det grufulle og blir redde.

²²Har vel eg nokon gong sagt: «Gjev meg noko! Bruk rikdomen dykkar til å kjøpa meg fri!

²³ Redd meg frå fienden, fri meg frå valdsmenns hand!»

²⁴ Rettlei meg, så skal eg teia. Vis meg kvar eg har feila!

²⁵ Kan rettvise ord såra? Men korleis er det de talar til rette?

²⁶Vil de visa meg til rette for min tale? Ord frå ein fortvila blir spreidde for vinden.

²⁷Ville de òg kasta lodd om foreldrelause og kjøpslå om ein ven?

²⁸Lyft no hovudet og sjå på meg! For eg lyg dykk ikkje rett opp i andletet.

²⁹Tenk dykk om! Gjer ikkje urett! Vend om; eg er enno rettferdig!

³⁰Finst det urett på mi tunge? Kjenner eg ikkje smaken av sorg?