Read nynorsk 2011 Salmane 102 Bible Online

Salmane 102 - nynorsk 2011 bible

Salmane 102

¹Ei bøn for den hjelpelause når han veiknar og vil ausa ut si klage for HERREN.

² HERRE, høyr mi bøn, lat mitt rop nå fram til deg!

³ Løyn ikkje andletet når eg er i naud. Vend øyret til meg, skund deg, svar når eg ropar!

⁴For dagane mine kverv som røyk, knoklane brenn som eld.

⁵Hjartet er som gras, solsvidd og visna, eg har gløymt å eta mitt brød.

⁶ Eg sukkar og stønnar, eg er berre skinn og bein.

⁷ [140] Eg liknar pelikanen i ørkenen, eg er som ei ugle blant ruinar.

⁸Eg ligg vaken, eg er som ein einsleg fugl på taket.

⁹ Fienden spottar meg heile dagen. Dei som gjer narr av meg, bruker namnet mitt til forbanning.

¹⁰ Eg et oske som brød og blandar drikken min med tårer,

¹¹for du er harm og vreid på meg. Du tok meg og kasta meg bort.

¹² Dagane mine er på hell, skuggane blir lange, eg visnar bort som gras.

¹³ Men du, HERRE, tronar til evig tid, namnet ditt varer frå slekt til slekt.

¹⁴ Du vil reisa deg og vera mild mot Sion, det er tid for å visa henne nåde, timen er komen.

¹⁵ Tenarane dine elskar steinane i Sion, dei lid med henne som ligg i grus.

¹⁶ Folkeslag skal frykta HERRENS namn, alle kongane på jorda din herlegdom.

¹⁷For HERREN vil byggja opp att Sion og syna seg i sin herlegdom.

¹⁸ Han lyttar når den nakne bed, han foraktar ikkje deira bøn.

¹⁹ Dette skal skrivast ned for den komande slekt, eit nyskapt folk skal prisa HERREN.

²⁰ Han ser ned frå si heilage høgd. Frå himmelen ser HERREN mot jorda

²¹for å høyra sukket frå fangane, løysa dei som var dømde til døden.

²² HERRENS namn skal forkynnast i Sion, hans lov og pris i Jerusalem

²³når folk og kongerike samlar seg for å tena HERREN.

²⁴Han har brote ned min styrke på vegen og forkorta livet mitt.

²⁵Eg seier: Min Gud, ta meg ikkje bort midt i livet! Dine år varer i slekt etter slekt.

²⁶ Du grunnla jorda i gammal tid, himmelen er eit verk av dine hender.

²⁷ Dei skal gå til grunne, men du blir verande. Dei blir slitne ut som klede, du skifter dei ut, og dei er borte.

²⁸Men du er den same, åra dine tek aldri slutt.

²⁹ Borna til tenarane dine skal slå seg til ro, deira ætt skal vera grunnfest for ditt andlet.