Read nynorsk 2011 Salmane 107 Bible Online

Salmane 107 - nynorsk 2011 bible

Salmane 107

¹ [148] Pris HERREN, for han er god, evig varer hans miskunn.

² Dette skal HERRENS utløyste seia, dei som han løyste ut av nauda

³ dei som han samla frå landa, frå aust og vest, frå nord og frå havet.

⁴Somme fór vill i ørken og øydemark, dei fann ikkje vegen til ein by der dei kunne bu.

⁵Dei var svoltne og tørste, kreftene vart borte.

⁶Då ropa dei til HERREN i si naud, og han fria dei ut av trengslene.

⁷Han førte dei på rett veg så dei kom til ein by der dei kunne bu.

⁸Dei skal prisa HERREN for hans miskunn, for hans undergjerningar mot mennesket.

⁹ Han lét den tørste drikka, han metta den svoltne med gode gåver.

¹⁰ Somme sat i mørker og dødsskugge, bundne i naud og jern,

¹¹ for dei hadde trassa Guds ord og forakta råd frå Den høgste.

¹²Hjartet deira vart kua av slit, dei snubla, det var ingen som hjelpte.

¹³Då ropa dei til HERREN i si naud, og han berga dei ut av trengslene.

¹⁴ Han førte dei ut av mørker og dødsskugge og sleit sund lenkjene deira.

¹⁵Dei skal prisa HERREN for hans miskunn, for hans undergjerningar mot mennesket.

¹⁶ Han knuste dører av bronse, bommar av jern hogg han sund.

¹⁷ Somme vart dumme av sine feiltrinn, dei vart plaga for sine synder.

¹⁸Dei fekk avsky for alle slag mat og kom heilt til dødens portar.

¹⁹Då ropa dei til HERREN i si naud, og han berga dei ut av trengslene.

²⁰Han sende sitt ord og lækte dei og fria dei frå grava.

²¹Dei skal prisa HERREN for hans miskunn, for hans undergjerningar mot mennesket.

²² Dei skal slakta takkoffer og fortelja om hans gjerningar med jubel.

²³Somme fór ut på havet med skip, dreiv handel på veldige vatn.

²⁴Dei såg kva HERREN gjorde, hans undergjerningar ute på djupet.

²⁵ Han tala, og det bles opp til uvêr, bølgjene gjekk høge.

²⁶Dei steig mot himmelen, dei sokk i djupet. Dei mista motet i nauda,

²⁷dei tumla og rava som drukne, det dei kunne, var til inga nytte.

²⁸Då ropa dei til HERREN i si naud, og han førte dei ut av trengslene.

²⁹ Han fekk stormen til å stilna, og bølgjene la seg.

³⁰ Då det stilna, vart dei glade. Han førte dei i hamn der dei ville.

³¹Dei skal prisa HERREN for hans miskunn, for hans undergjerningar mot mennesket.

³²Dei skal opphøgja han når folket samlast, prisa han der dei eldste sit.

³³ Han gjorde elvar til ørken, vassrike kjelder til tørstande land

³⁴og grøderik jord til salt, for dei som budde der, var vonde.

³⁵ Han gjorde ørken til innsjø, tørt land til vassrike kjelder.

³⁶Der lét han dei svoltne slå seg ned, dei grunnla ein by der dei kunne bu.

³⁷ Dei sådde åkrane til og planta vinmarker som bar fram grøde dei kunne hausta.

³⁸ Han velsigna dei, og dei vart talrike, han lét dei ikkje mangla fe.

³⁹ Sidan vart dei få, dei vart tyngde ned av undertrykking, ulukke og sorg.

⁴⁰ Han auste forakt over stormenn og førte dei vill i veglause øyda,

⁴¹ men lyfte dei fattige opp av nauda og gjorde deira slekter talrike som ein saueflokk.

⁴² Dei rettvise ser det og gleder seg, all urett må lata att sin munn.

⁴³ Den som er vis, skal ta vare på dette og merka seg HERRENS miskunn.