Read nynorsk 2011 Salmane 109 Bible Online

Salmane 109 - nynorsk 2011 bible

Salmane 109

¹Til korleiaren. Av David. Ein salme. Eg lovsyng deg, Gud, tei ikkje!

² For lovlause og svikefulle opnar sin munn mot meg. Dei talar til meg med løgn på tunga,

³omringar meg med hatefulle ord og strider mot meg utan grunn.

⁴Elskar eg, svarar dei med klagemål. Likevel bed eg.

⁵ Dei gjev meg vondt for godt, hat for kjærleik.

⁶ Send ein lovlaus mot han, lat ein klagar stå fram ved hans høgre side!

⁷ Lat han gå domfelt frå retten, lat hans bøn bli halden for synd!

⁸ Lat hans dagar bli få og ein annan overta hans oppdrag!

⁹Lat borna hans bli farlause, kona hans bli enkje!

¹⁰Lat borna flakka omkring og tigga, gå tiggargang frå øydelagd heim.

¹¹Lat ein långjevar ta alt han eig, framande plyndra frukta av hans strev.

¹²Lat ingen visa han miskunn eller visa nåde mot hans farlause born.

¹³ Lat etterkomarane hans bli utrydda og namna strokne i neste slektsledd.

¹⁴ Måtte HERREN minnast hans fedrars skuld, synda til mor hans må ikkje strykast ut.

¹⁵ Måtte HERREN alltid ha dei for auga og utrydda minnet om dei frå jorda.

¹⁶ For han tenkte aldri på å visa miskunn, men jaga dei hjelpelause, fattige og motlause for å drepa dei.

¹⁷Han elska å forbanna, lat forbanning koma over han! Han ville ikkje velsigna, lat velsigning flykta frå han!

¹⁸Han kledde seg i forbanning som kappe. Lat henne trengja inn i han som vatn, inn i knoklane som olje.

¹⁹Lat henne bli som kleda han tek på, som eit belte han alltid ber!

²⁰Lat dette vera HERRENS løn til dei som klagar meg og talar vondt om meg.

²¹ Du, GUD Herre, gjer slik med meg for ditt namn skuld. Di miskunn er god, berg meg!

²² For eg er hjelpelaus og fattig, hjartet mitt er såra.

²³ Eg kverv som skuggane når dei blir lange mot kveld; eg blir rist av som ei grashoppe.

²⁴Knea sviktar fordi eg fastar, eg blir mager, det er ikkje feitt på kroppen.

²⁵ Eg har vorte til spott, dei rister på hovudet når dei ser meg.

²⁶Hjelp meg, HERRE, min Gud, frels meg i di miskunn

²⁷så dei forstår at det kjem frå di hand, at du har gjort dette, HERRE!

²⁸ Dei forbannar, men du velsignar. Dei reiser seg, men blir til skamme. Din tenar skal gleda seg.

²⁹ Lat dei som klagar meg, kle seg i vanære og sveipa seg i skam som i ei kappe!

³⁰ Eg vil prisa HERREN med høg røyst, midt blant dei mange vil eg lovsyngja han.

³¹ For han står ved den fattiges høgre side og hjelper han mot dei som dømmer.