Read nynorsk 2011 Ordtaka 26 Bible Online

Ordtaka 26 - nynorsk 2011 bible

Ordtaka 26

¹Som snø om sommaren og regn i innhaustinga, så lite høver ære for dåren.

²Lik sporv og svale som flaksar og flyg, er grunnlaus forbanning, ho råkar ikkje.

³ Svepe til hesten, taum til eselet og ris til ryggen på dårar!

⁴Svar ikkje dåren like dumt som han spør, elles blir du sjølv som han.

⁵Svar dåren like dumt som han spør, så han ikkje blir vis i eigne auge.

⁶Den som sender bod med ein dåre, høgg føtene av seg og drikk vald.

⁷Slappe heng føtene på den lamme og ordtak i munnen på dårar.

⁸Lik den som legg stein i slyngja, er den som gjev ein dåre ære.

⁹Lik ei tornegrein i handa på ein drankar er eit ordtak i munnen på dårar.

¹⁰ [36] Lik ein bogeskyttar som sårar kvar og ein, er den som leiger ein dåre eller folk som tilfeldigvis går forbi.

¹¹ Lik hunden som snur seg til sitt eige spy, er ein dåre som tek opp att sin dårskap.

¹² Ser du ein mann som er vis i eigne auge? Det er større håp for dåren enn for han.

¹³ Den late seier: «Det er eit villdyr på vegen, ei løve på torget!»

¹⁴Døra svingar på gjenga, den late snur seg i senga.

¹⁵ Den late stikk handa i fatet, men gidd ikkje ta henne til munnen.

¹⁶Den late er visare i eigne auge enn sju som gjev kloke svar.

¹⁷Lik ein som tek tak i øyra på ein hund, er den som kjem forbi og ryk opp i sinne for ei trette som ikkje kjem han ved.

¹⁸Lik ein galning som skyt brennande og dødelege piler,

¹⁹er den som har svike ein ven og seier: «Det var berre ein spøk.»

²⁰ Er det slutt på veden, sloknar elden; når baktalaren er borte, stilnar tretta.

²¹Det trengst kol til glør og ved til eld og trettekjær mann til å skapa strid.

²² Ord frå ein baktalar er som lekre retter, dei glid ned i magen.

²³Som ureint sølv utanpå eit leirkar er sleipe lepper og eit vondt hjarte.

²⁴Ein fiende skaper seg til med leppene, men inni seg ber han på svik.

²⁵ Gjer han røysta blid, så tru han ikkje, for sju avskyelege ting har han i hjartet.

²⁶Om han skjuler hatet med list, kjem vondskapen fram når folket samlast.

²⁷ Den som grev ei grav, fell sjølv nedi, den som rullar ein stein, får han over seg.

²⁸Den som talar med falsk tunge, hatar sanning; glatt munn fører til fall.