Read nynorsk 2011 Ordtaka 30 Bible Online

Ordtaka 30 - nynorsk 2011 bible

Ordtaka 30

¹[39] Ord av Agur, son til Jake. Til lærdom. Slik lyder mannens ord: Gud, eg er trøytt, Gud, eg er trøytt, eg greier ikkje meir.

²Eg er dummare enn andre menn, eg har ikkje forstand som eit menneske.

³ [40] Eg har ikkje lært visdom så eg kunne få del i kunnskapen til dei heilage.

⁴ Kven steig opp til himmelen og steig ned att? Kven samla vinden i si hole hand? Kven lukka vatnet inne i kappa si? Kven fastsette alle grensene for jorda? Kva heiter han, og kva heiter son hans? Veit du det?

⁵ Kvart ord frå Gud er reinsa. Han er eit skjold for dei som tek si tilflukt til han.

⁶ Legg ikkje noko til hans ord, elles går han i rette med deg og du står der som løgnar.

⁷To ting vil eg be deg om, nekt meg dei ikkje så lenge eg lever:

⁸ Hald løgn og svik langt borte frå meg! Gjer meg korkje fattig eller rik, men lat meg få den maten eg treng!

⁹ Elles kunne eg bli så mett at eg fornekta deg og spurde: «Kven er HERREN?» eller bli så fattig at eg stal og krenkte namnet til min Gud.

¹⁰Baktal ikkje ein slave for herren hans, elles vil han forbanna deg, og du må bøta for di skuld.

¹¹ Det finst ei slekt som forbannar far sin og ikkje velsignar mor si,

¹²ei slekt som er rein i eigne auge, men ikkje har vaska skiten av seg,

¹³ei slekt med så stolte auge og lyfte augnebryn,

¹⁴ ei slekt med tenner som sverd og gap som knivar, dei vil eta dei hjelpelause ut av landet og dei fattige ut av folket.

¹⁵Blodiglen har to døtrer: «Gjev» og «Gjev». Det finst tre som ikkje blir mette, fire som aldri seier «det er nok»:

¹⁶ dødsriket og det lukka morslivet, jorda, som alltid tørstar etter vatn, og elden, som aldri seier: «Det er nok.»

¹⁷ [41] Eit auge som spottar far sin og nektar å lyda mor si, det skal ramnane ved bekken hakka ut og ørnungane eta opp.

¹⁸Tre ting er for underfulle for meg, og fire skjønar eg ikkje:

¹⁹ørns veg over himmelen, orms veg over berget, skips veg over havet og manns veg til ei ung kvinne.

²⁰Slik gjer ei utru kvinne: Ho et og tørkar seg om munnen og seier: «Eg har ikkje gjort noko gale.»

²¹Tre ting får jorda til å skjelva, og fire kan ho ikkje tola:

²² ein tenar som blir konge, og ein dåre som får mat i overflod,

²³ei forakta kvinne som blir gift, og ei slavekvinne som trengjer husfrua si unna.

²⁴Fire små er det på jorda, endå er dei visast av dei vise:

²⁵ Mauren er ikkje noko sterkt folk, endå legg han seg opp føde om sommaren.

²⁶ [42] Fjellgrevlingen er ikkje noko mektig folk, endå byggjer han seg bustad i berget.

²⁷Grashoppene har ingen konge, endå rykkjer dei fram i formasjon.

²⁸Firfisla kan ein fanga med hendene, endå bur ho i kongens slott.

²⁹Tre går med stolte steg, fire har ei vakker gonge:

³⁰løva, kjempa mellom dyra, som ikkje vik for nokon,

³¹hanen som briskar seg, bukken først i flokken og kongen i spissen for sin hær.

³² Har du vore dum og gjort deg stor eller tenkt på det, så legg handa på munnen!

³³For trykk på mjølka gjev smør, trykk på nasen gjev blod, trykk på vreiden gjev strid.