Read nynorsk 2011 Ordtaka 8 Bible Online

Ordtaka 8 - nynorsk 2011 bible

Ordtaka 8

¹ [17] Høyr, Visdomen ropar, forstanden lyfter si røyst.

²Visdomen stiller seg på toppen av høgdene, ved vegen, der stigane møtest.

³Ved portane inn til byen, der folk går inn, ropar ho høgt:

⁴Eg ropar til dykk, de menn, mi røyst når ut til menneska.

⁵ Lær dykk klokskap, de urøynde, få forstand i hjartet, de dårar!

⁶Høyr, eg talar om det som er edelt, frå leppene mine kjem ærlege ord.

⁷Tunga mi talar sanning, og leppene avskyr urett.

⁸Kvart ord frå min munn talar om rettferd, dei er ikkje svikefulle og falske.

⁹Dei er gode for den som forstår, og rette for den som finn kunnskap.

¹⁰ Ta imot mi formaning heller enn sølv og kunnskap framfor utvalt gull.

¹¹ For Visdomen er betre enn perler, av alle skattar er ingen som ho.

¹²Eg, Visdomen, bur i lag med klokskap; kunnskap og omtanke finst hos meg.

¹³ Å frykta HERREN er å hata det vonde. Eg hatar hovmod og stormod, den vonde vegen og all svikefull tale.

¹⁴ Meg høyrer råd og klokskap til, innsikt er eg, og styrke har eg.

¹⁵Ved meg herskar kongar, og fyrstar fastset kva som er rett.

¹⁶Ved meg rår fyrstar og stormenn, alle som styrer rettferdig.

¹⁷ Eg elskar dei som elskar meg, og dei som leitar, finn meg.

¹⁸ Hos meg er velstand og prakt, rettferd og varig rikdom.

¹⁹Mi frukt er betre enn det finaste gull, den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sølv.

²⁰Eg går på rettferds veg, held meg på dei rette stigar.

²¹Eg gjev rikdom i eige til dei som elskar meg, og fyller skattkammera deira.

²² [18] HERREN bar meg fram som sitt første verk, før hans gjerningar i fjerne tider.

²³Frå eldgammal tid vart eg forma, i opphavet, før jorda vart til.

²⁴Eg vart fødd då djupa ikkje fanst og dei vassrike kjeldene ikkje var til.

²⁵ Før fjella vart sette på plass, før høgdene vart eg fødd.

²⁶Han hadde enno ikkje laga jorda og marka og dei første støvkorn på landjorda.

²⁷Eg var der då han grunnfeste himmelen og rissa opp himmelranda over djupet,

²⁸då han gav kraft til skyene der oppe og kjeldene i djupet fekk styrke,

²⁹ då han sette grense for havet så vatnet stansa der han baud, då han rissa opp grunnvollane under jorda.

³⁰ [19] Eg var byggmeister hos han. Eg var til glede for han dag etter dag og leika meg støtt for hans andlet.

³¹Eg leika på hans vide jord og gledde meg med menneska.

³²Så høyr no på meg, born! Sæle er dei som følgjer mine vegar.

³³Høyr på formaninga og bli vise, forakt henne ikkje!

³⁴Sælt er det mennesket som høyrer på meg, som dagleg vaker ved dørene mine og held vakt ved portane mine.

³⁵ For den som finn meg, finn livet og vinn velvilje hos HERREN.

³⁶Men den som ikkje finn meg, skader si sjel. Alle som hatar meg, elskar døden.