Read nynorsk 2011 Jesaja 14 Bible Online

Jesaja 14 - nynorsk 2011 bible

Jesaja 14

¹Men HERREN skal miskunna seg over Jakob og atter velja ut Israel og la dei få bu i landet sitt. Framande skal slutta seg til dei og halda seg til Jakobs hus.

²Folkeslag skal ta dei og føra dei heim, og i HERRENS land skal Israels hus gjera dei til sin eigedom, til slavar og slavekvinner. Fangevaktarane skal bli fangane deira, og dei skal herska over undertrykkjarane sine.

³Den dagen HERREN lèt deg kvila frå strevet ditt og uroa di og frå det harde slavearbeidet som vart lagt på deg,

⁴skal du syngja denne spottevisa om kongen av Babel: Det er ute med undertrykkjaren, ute med tyranniet.

⁵ HERREN har knekt staven til dei lovlause, septeret til herskarane,

⁶det som slo folkeslag i harme, slo utan stans, som herska over folk i vreide, forfølgde utan nåde.

⁷Heile jorda kviler i ro, folk bryt ut i jubel.

⁸Sjølv sypressane og sedrane på Libanon gleder seg for di skuld: «Etter at du fall, kjem ingen opp og feller oss.»

⁹Dødsriket der nede rister når du kjem. For di skuld vekkjer det daudingane, alle som herska på jorda, og får kongane over alle folkeslag til å reisa seg frå sine troner.

¹⁰Alle tek dei til ords og seier til deg: «Så er du òg vorten svak, du er vorten som ein av oss.»

¹¹ Du som var så stolt, er støytt ned til dødsriket med klangen av dine harper. Ei seng av ormar er reidd opp for deg, og makk skal vera ditt teppe.

¹² Du har falle frå himmelen, du morgonstjerne, son til morgonròden! Du er slengd til jorda, du som sigra over folkeslag.

¹³ Det var du som sa i ditt hjarte: «Til himmelen vil eg stiga opp, høgare enn Guds stjerner reiser eg mi trone. Eg tek plass der gudar samlast, på fjellet lengst i nord.

¹⁴Eg vil stiga opp på haugen av skyer og gjera meg lik Den høgste.»

¹⁵ Men til dødsriket er du støytt ned, lengst ned i den djupaste hòla.

¹⁶Dei som ser deg, stirer på deg, ser grundig på deg: «Er dette den mannen som fekk jorda til å rista og kongerika til å skjelva,

¹⁷som gjorde verda til ein ørken og la byane i grus, som aldri lét fangar venda heim?»

¹⁸Alle kongane over folka kviler med heider, kvar i sitt hus.

¹⁹Men du er slengd bort og utan grav, ei vraka spire, dekt av drepne som er gjennombora av sverd og kasta ned i steinhòla som eit nedtrakka lik.

²⁰Du får ikkje koma i grav slik som dei, for landet ditt har du øydelagt, folket ditt har du slege i hel. Den slekta som handlar vondt, skal aldri meir nemnast.

²¹Gjer slaktebenken klar til borna på grunn av synda til fedrane! Dei skal ikkje stå opp og erobra jorda og fylla verda med byar.

²²Eg vil stå opp mot dei, seier HERREN over hærskarane. Eg vil utsletta Babels namn og rest, både born og etterkomarar, seier HERREN.

²³Eg skal gjera byen til ein sump der hegrar held til. Eg skal feia han bort med ein kost som legg øyde, seier HERREN over hærskarane.

²⁴ HERREN over hærskarane har svore: Sanneleg, som eg har tenkt, skal det bli, og det eg har fastsett, skal skje.

²⁵Eg vil knusa Assur i landet mitt og trakka han ned på fjella mine. Åket hans skal takast frå dei og børa takast bort frå skuldra deira.

²⁶Dette er planen som er lagd for heile jorda, og dette er handa som er strekt ut mot alle folkeslag.

²⁷ Når HERREN over hærskarane har ein plan, kven kan hindra den? Når handa hans er strekt ut, kven kan venda henne bort?

²⁸I det året kong Ahas døydde, kom denne bodskapen:

²⁹ [45] Gled deg ikkje, du Filistarland, over at staven som slo deg, er knekt. For av røtene til slangen kjem ein giftig orm, og frukta blir ein flygande seraf.

³⁰Svake skal beita på enga mi, trygt skal fattige slå seg ned. Men eg skal drepa rota di med svolt, og resten din skal bli slegen i hel.

³¹ Hyl, du port, og skrik, du by, skjelv, heile du Filistarland! For det kjem ein røyk frå nord, og ingen bryt ut av fiendens rekkjer.

³² Kva svar skal sendeboda frå folka få? At HERREN har grunnlagt Sion, og der skal dei hjelpelause i folket hans finna ly.