Read nynorsk 2011 Jesaja 5 Bible Online

Jesaja 5 - nynorsk 2011 bible

Jesaja 5

¹ [12] Eg vil syngja om min kjære ven, ein song om min ven og vingarden hans. Ein vingard hadde min kjære ven, med den feitaste jord.

²Han hakka han opp, og han plukka stein, og han planta den finaste vin og bygde eit vakttårn i midten, også ei vinpresse hogg han ut. Så venta han seg gode druer, men beiske druer fekk han.

³Og no, de som bur i Jerusalem, og de menneske i Juda: Døm mellom meg og vingarden min!

⁴Kva meir kunne gjerast med vingarden min enn det eg alt hadde gjort? Kvifor venta eg meg gode druer når druene eg fekk, var beiske?

⁵ No skal eg seia dykk kva eg vil gjera med vingarden min. Eg tek bort gjerdet så han blir til beitemark, eg riv ned muren så han kan trakkast ned.

⁶ Eg skal gjera han til øydemark. Han skal ikkje skjerast og tynnast meir, men torn og tistel skal gro. Og eg skal nekta skyene å la regnet falla på han.

⁷ For vingarden til HERREN over hærskarane, det er Israels hus, og menneska i Juda er hans kjæraste hage. Han venta rett, men sjå, det kom blod, rettferd, men sjå, det kom skrik!

⁸ Ve dei som legg hus til hus og føyer åker til åker heilt til det ikkje er plass att og de er dei einaste som er busette i landet!

⁹ I mine øyre lyder det frå HERREN over hærskarane: Sanneleg, mange hus skal bli aude, store og gode, men utan folk.

¹⁰ [13] For ein vingard det tek ti dagar å pløya, gjev berre ein bat igjen, og ein homer såkorn gjev ein efa.

¹¹Ve dei som jagar etter sterk drikk frå tidleg morgon av, som sit til seint på kveld og blir heite av vin.

¹² Dei har lyre, harpe, handtromme, fløyte og vin på festane sine, men HERRENS gjerning merkar dei ikkje, dei ser ikkje kva hans hender har gjort.

¹³Difor skal folket mitt dra i eksil før dei veit av det, dei fremste skal svelta i hel og folkemassen forgå av tørste.

¹⁴ Difor opnar dødsriket svelget og sperrar opp munnen på vidt gap, og ned fer dei, både dei fornemme og massen, med sin larm og sin jubel.

¹⁵ Og mennesket er bøygd, kvar mann er fornedra, dei stolte må slå auga ned.

¹⁶ Men HERREN over hærskarane er opphøgd i dommen, den heilage Gud viser seg heilag ved rettferd.

¹⁷ Lam skal beita som i ei utmark, og i rikfolks ruinar skal geiter eta.

¹⁸Ve dei som dreg skulda etter seg med tau av løgn og sleper på synd som med vognreip

¹⁹ og seier: «No må han skunda seg å få gjort det han skal, så vi får sjå det! No må planen til Israels Heilage snart gå i oppfylling, så vi kan kjenna det!»

²⁰ Ve dei som kallar det vonde godt og det gode vondt, dei som gjer mørker til lys og lys til mørker, bittert til søtt og søtt til bittert!

²¹ Ve dei som er vise i eigne auge og kloke i eigne tankar!

²²Ve dei som er heltar til å drikka vin og djerve karar til å blanda sterk drikk,

²³ som frikjenner den skuldige for pengar og tek retten frå den rettferdige!

²⁴ Difor, slik eld fortærer halm og høy søkk saman i flammane, skal rota deira rotna bort, blomen deira stiga opp som støv. For dei har forkasta lova til HERREN over hærskarane og forakta ordet frå Israels Heilage.

²⁵ Difor flamma HERRENS vreide opp mot folket hans. Han lyfte handa mot det og slo det så fjella skalv og lika låg som avfall midt i gatene. Men med det har harmen hans ikkje lagt seg, handa er framleis lyft.

²⁶ [14] Han lyfter banneret for eit folk langt borte og plystrar det hit frå enden av jorda. Og sjå, der kjem dei, raskt og lett.

²⁷Det er ingen der som er trøytt eller snublar, ingen blundar og ingen søv. Beltet om livet losnar ikkje, og inga sandalreim slitnar.

²⁸Pilene er kvesste og kvar boge spent, hestehovane er som flint og vognhjula som ein kvervelvind.

²⁹Med eit løvebrøl kjem dei, dei brøler som ei ung løve, knurrar og grip etter byttet sitt, ber det bort, og ingen kan berga det.

³⁰ Den dagen stig eit brøl, som brølet frå havet. Ser ein ut over jorda, er det mørker og naud. Lyset mørknar av tunge skyer.