Read nynorsk 2011 Esekiel 7 Bible Online

Esekiel 7 - nynorsk 2011 bible

Esekiel 7

¹ HERRENS ord kom til meg:

²Du menneske! Så seier Herren GUD til Israels land: Enden kjem! Enden over dei fire verdshjørna.

³No er enden over deg. Eg sender min vreide mot deg. Eg dømmer deg for di ferd og gjev deg att for alle dine avskyelege gjerningar.

⁴Eg viser inga medkjensle og sparer deg ikkje. Du skal få att for di ferd, og dei avskyelege gjerningane dine skal koma over deg sjølv. Då skal de kjenna at eg er HERREN.

⁵Så seier Herren GUD: Ulukke, ei ulukke utan like! Sjå, ho kjem.

⁶Enden kjem, ja, enden kjem, han vaknar mot deg. Sjå, han er her,

⁷ [17] lagnadstimen kjem over deg som bur i landet. Tida er komen, dagen er nær! Forvirring rår, og ikkje eit glederop lyder over fjell.

⁸No, snart, auser eg harmen min ut over deg og fullfører vreidedommen. Eg dømmer deg for di ferd og gjev deg att for alle dine avskyelege gjerningar.

⁹ Eg viser inga medkjensle og sparer deg ikkje. Du skal få att for di ferd, dei avskyelege gjerningane dine skal koma over deg sjølv. Då skal de kjenna at det er eg, HERREN, som slår.

¹⁰ Sjå dagen, sjå lagnadstimen kjem, han er her! Staven blømer, hovmod faldar seg ut.

¹¹Valden blir til ein stav av lovløyse. Men det blir ingenting att av dei, ingenting av den ståkande flokken, ingenting av rikdomen deira, og det er ingen som sørgjer over dei.

¹²Tida er komen, dagen er nær! Den som kjøper, skal ikkje gleda seg, og den som sel, skal ikkje sørgja. For raseriet råkar heile den ståkande flokken i byen.

¹³Seljaren får ikkje venda attende til det han har selt, så lenge dei lever. For synet gjeld heile den ståkande flokken, det skal ikkje takast tilbake. På grunn av si synd kan ingen tryggja sitt liv.

¹⁴ [18] Dei blæs i horn og gjer alt klart, men ingen dreg ut i krig. For harmen min går ut over heile flokken.

¹⁵Ute herjar sverdet, inne rår pest og svolt. Den som er på marka, må døy for sverd, og den som er i byen, han skal svolt og pest fortæra.

¹⁶Dei som slepp unna, flyktar til fjells, som duer frå dalane. Dei skal alle klaga, kvar for si eiga synd.

¹⁷Alle hender heng slappe, og alle kne blir som vatn.

¹⁸ [19] Dei bind sekkestrie om seg, dei er kledde i redsle. I alle andlet er det skam, og alle hovud er glattraka.

¹⁹ Dei kastar sølvet på gata og reknar gullet som noko ureint. Verken sølvet eller gullet kan berga dei på HERRENS vreidedag. Det stiller ikkje tørsten, det fyller ikkje magen. Men det har fått dei til å falla i synd.

²⁰I sitt hovmod har dei teke sine staselege smykke og laga seg avskyelege og motbydelege gudebilete av dei. Difor gjer eg det ureint for dei.

²¹Eg gjev det som rov i framande hender, til bytte for dei lovlause på jorda, og dei skal vanhelga det.

²²Når eg vender andletet bort frå dei, skal dei vanhelga min dyre skatt. Røvarar skal bryta seg inn og vanhelga han.

²³Lag lenkjer! For landet er fullt av drapssaker, og byen er full av vald.

²⁴Eg lèt dei verste folkeslaga koma og ta husa deira. Eg gjer ende på hovmodet til dei sterke, og heilagdomane deira skal vanhelgast.

²⁵Redsla kjem, dei søkjer redning, men finn henne ikkje.

²⁶ Ulukke følgjer på ulukke, rykte på rykte kjem opp. Dei skal søkja syn hos profeten, det blir slutt på rettleiing frå presten og på råd frå dei eldste.

²⁷Då skal kongen sørgja, fyrsten skal kle seg i redsle, og folk skal skjelva på handa. Eg vil gå fram mot dei slik dei sjølve har gått fram, og dømma dei slik dei sjølve har dømt. Då skal dei kjenna at eg er HERREN.