Read nynorsk 2011 Nahum 3 Bible Online

Nahum 3 - nynorsk 2011 bible

Nahum 3

¹ Ve den blodige byen, full av svik og full av plyndring, aldri manglar han bytte.

²Svepesmell og ramling av hjul, hestar i galopp og slingrande vogner,

³ryttarar går til åtak, blinkande sverd og lynande spyd. Mengder av drepne, haugar av lik, ingen ende på døde kroppar, ein snublar i døde.

⁴ Det er fordi ho har drive hor, den vakre, trollkunnige hora som slavebatt folkeslag med sitt hor og stammar med sin trolldom.

⁵ Sjå, eg kjem mot deg! seier HERREN over hærskarane. Eg lyfter kjolen din over andletet på deg og viser deg naken fram for folkeslag, eg viser skamma di til kongerike.

⁶Eg kastar skit på deg, vanærar deg og syner deg fram.

⁷Alle som ser deg, skal flykta og seia: «Ninive er herja, kven har medkjensle med henne?» Kvar skal eg leita etter trøystarar til deg?

⁸ [6] Er du betre enn No-Amon, som låg ved Nilen, med vatn ikring, med havet til voll og vatnet til mur?

⁹ [7] Kusj og Egypt var styrken hennar, ein styrke utan grenser. Put og libyarane gav henne hjelp.

¹⁰ Ho òg måtte dra i eksil som fange. Borna hennar vart knuste på alle gatehjørne, dei kasta lodd om stormennene, dei mektige vart lagde i lenkjer.

¹¹ Du òg skal drikka deg full. Du skal gøyma deg. Du òg skal søkja vern mot fienden.

¹²Alle festningane dine er som fikentre med tidleg frukt. Blir dei riste, fell det fiken i munnen på den som vil eta.

¹³ Sjå, krigsfolket hos deg er som kvinner. Portane til landet skal stå vidopne for fienden. Eld skal eta bommane dine.

¹⁴Hent opp vatn før du blir kringsett, set festningane i stand. Trakk gjørme, stamp leire, ta mursteinsforma fram!

¹⁵ Der skal elden eta deg, sverdet skal rydda deg ut, det et som grashopper. Bli mange som grashopper, mange som sirissar!

¹⁶Handelsmennene dine vart fleire enn stjernene på himmelen. Grashoppa opnar seg og flyg.

¹⁷Vaktmennene dine er som sirissar, skrivarane liknar ein grashoppesverm som slår seg ned på steingjerdet når dagen blir kjølig. Sola renn, dei flyg, ingen veit kvar dei er.

¹⁸ Du konge av Assur, oppsynsmennene dine er trøytte, stormennene legg seg ned. Folket ditt er spreidd over fjella, ingen sankar dei inn.

¹⁹ Samanbrotet kan ikkje lækjast, du er alvorleg såra. Alle som får høyra om deg, klappar i hendene. For kven har ikkje gong på gong vorte råka av din vondskap?