Read nynorsk 2011 Matteus 10 Bible Online

Matteus 10 - nynorsk 2011 bible

Matteus 10

¹Jesus kalla til seg dei tolv læresveinane sine og gav dei makt til å driva ut ureine ånder og til å lækja all sjukdom og plage.

²Dette er namna på dei tolv apostlane: Først Simon, han som blir kalla Peter, og så Andreas, bror hans, Jakob, son til Sebedeus, og Johannes, bror hans,

³[48] Filip og Bartolomeus, Tomas og tollaren Matteus, Jakob, son til Alfeus, og Taddeus,

⁴[49] Simon Kananeos og Judas Iskariot, han som sveik han.

⁵Desse tolv sende Jesus ut, og han baud dei: «Ta ikkje vegen til heidningane, og gå ikkje inn i nokon av samaritanbyane!

⁶Gå heller til dei bortkomne sauene i Israels hus.

⁷Gå og forkynn: ‘Himmelriket er kome nær!’

⁸Læk sjuke, vekk opp døde, gjer spedalske reine og driv ut vonde ånder! Gjev som gåve det de fekk som gåve.

⁹Skaff dykk ikkje gull eller sølv eller koparmyntar til å ha i beltet,

¹⁰og heller ikkje veske til ferda, ikkje to kjortlar, ikkje skor og ikkje stav. For ein arbeidar er verd maten sin.

¹¹Når de kjem til ein by eller landsby, så spør dykk føre kven som er verd å ta imot dykk; hos han skal de vera til de fer vidare.

¹²Og når de kjem inn i huset, skal de helsa det med fred.

¹³Er huset verdt det, skal freden koma over det; men er huset ikkje verdt det, skal freden venda tilbake til dykk.

¹⁴[50] Er det nokon som ikkje vil ta imot dykk og ikkje vil høyra på bodskapen dykkar, då skal de gå bort frå det huset eller den byen og rista støvet av føtene.

¹⁵Sanneleg, eg seier dykk: På dommedag skal Sodoma- og Gomorra-landet sleppa lettare enn den byen.

¹⁶Sjå, eg sender dykk ut som sauer mellom ulvar. Ver listige som ormar og uskuldige som duer!

¹⁷Ta dykk i vare for folk! For dei skal gje dykk over til domstolane og piska dykk i synagogane.

¹⁸Og for mi skuld skal de førast fram for landshovdingar og kongar og vitna for dei og for heidningane.

¹⁹Men når dei arresterer dykk, så ver ikkje urolege for korleis de skal ordleggja dykk, eller kva de skal seia. Det de skal seia, skal de få i same stunda.

²⁰For det er ikkje de som talar; det er Anden til Far dykkar som talar gjennom dykk.

²¹Bror skal senda bror i døden, og ein far barnet sitt, og born skal reisa seg mot foreldra sine og senda dei i døden.

²²Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld. Men den som held ut til enden, skal bli frelst.

²³Men når dei forfølgjer dykk i ein by, så røm til ein annan! Sanneleg, eg seier dykk: De blir ikkje ferdige med byane i Israel før Menneskesonen kjem.

²⁴Ein lærling står ikkje over meisteren sin, og ein tenar står ikkje over herren sin.

²⁵[51] Det er nok for ein lærling at han får det som meisteren, og for ein tenar at han får det som herren. Har dei kalla husherren for Beelsebul, kan då husfolket hans venta noko betre?

²⁶Ver ikkje redde dei! For ingenting er dekt til som ikkje skal bli avdekt, og ingenting er løynt som ikkje skal bli kjent.

²⁷Det eg seier dykk i mørkret, skal de tala i lyset; det som blir kviskra dykk i øyret, skal de ropa ut frå hustaka.

²⁸Ver ikkje redde dei som drep kroppen, men ikkje kan drepa sjela. Frykt heller han som kan øydeleggja både sjel og kropp i helvete.

²⁹Blir ikkje to sporvar selde for ein skilling? Og ikkje ein av dei fell til jorda utan at Far dykkar er der.

³⁰Ja, kvart hårstrå på hovudet dykkar er talt.

³¹Så ver ikkje redde! De er meir verde enn mange sporvar.

³²Kvar den som kjennest ved meg for menneska, skal eg òg kjennast ved for Far min i himmelen.

³³Men den som fornektar meg for menneska, skal eg òg fornekta for Far min i himmelen.

³⁴Tru ikkje at eg er komen for å skapa fred på jorda. Eg er ikkje komen med fred, men med sverd.

³⁵ Eg er komen for å setja skilje: Son mot far, dotter mot mor, svigerdotter mot svigermor,

³⁶og ein manns husfolk skal bli fiendane hans.

³⁷Den som elskar far eller mor meir enn meg, er ikkje verd meg. Den som elskar son eller dotter meir enn meg, er ikkje verd meg.

³⁸[52] Og den som ikkje tek krossen sin og følgjer etter meg, er ikkje verd meg.

³⁹Den som finn livet sitt, skal mista det. Men den som mistar livet sitt for mi skuld, skal finna det.

⁴⁰Den som tek imot dykk, tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot han som har sendt meg.

⁴¹Den som tek imot ein profet fordi han er profet, skal få ein profets løn, og den som tek imot ein rettferdig fordi han er rettferdig, skal få den rettferdiges løn.

⁴²Og den som gjev ein av desse små om det så berre er eit beger kaldt vatn fordi han er læresvein — sanneleg, eg seier dykk: Han skal slett ikkje mista si løn!»