Read nynorsk 2011 Matteus 12 Bible Online

Matteus 12 - nynorsk 2011 bible

Matteus 12

¹På den tid tok Jesus vegen langsmed kornåkrane på sabbaten. Læresveinane hans var svoltne og tok til å riva av aks og eta.

²Då farisearane såg det, sa dei til han: «Sjå, læresveinane dine gjer noko som ingen har lov til å gjera på sabbaten!»

³Men han svara: «Har de ikkje lese kva David gjorde den gongen han svalt, både han og mennene hans?

⁴[57] Han gjekk inn i Guds hus, og dei åt skodebrøda, som verken han eller mennene hans hadde lov til å eta, men berre prestane.

⁵Eller har de ikkje lese i lova at prestane kvar sabbat bryt sabbaten i tempelet og likevel er utan skuld?

⁶Og det seier eg dykk: Her er det som er større enn tempelet!

⁷Hadde de skjøna kva som ligg i dette ordet: ‘Det er miskunn eg vil ha, ikkje offer’, så hadde de ikkje dømt dei som er skuldlause.

⁸For Menneskesonen er herre over sabbaten.»

⁹Så gjekk han derifrå og kom inn i synagogen deira.

¹⁰Der var det ein mann som hadde ei vissen hand, og dei spurde Jesus: «Er det tillate å lækja på sabbaten?» Dei ville ha noko å klaga han for.

¹¹Han svara: «Om ein av dykk har ein einaste sau, og sauen dett i ei grøft på sabbaten, vil han ikkje då ta tak i sauen og dra han opp?

¹²Kor mykje meir verdt er ikkje eit menneske enn ein sau! Difor er det tillate å gjera godt på sabbaten.»

¹³Og han sa til mannen: «Rett fram handa!» Han så gjorde, og handa vart god, like frisk som den andre.

¹⁴Men farisearane gjekk ut og la planar mot han for å ta livet av han.

¹⁵Då Jesus fekk vita det, drog han derifrå. Store flokkar følgde han, og han lækte dei alle.

¹⁶Men han baud dei strengt at dei ikkje måtte gjera kjent kven han var,

¹⁷så det skulle oppfyllast, det som er tala gjennom profeten Jesaja:

¹⁸ Sjå, min tenar som eg har valt ut, han som eg elskar, i han har eg mi glede. Eg vil leggja min Ande på han, han skal kunngjera retten for folkeslaga.

¹⁹ Han skal ikkje tretta og ikkje ropa, og ingen skal høyra hans røyst i gatene.

²⁰ Han skal ikkje bryta eit knekt siv og ikkje sløkkja ein rykande veike før han har ført retten fram til siger.

²¹ Og til hans namn skal folkeslaga setja si von.

²²Sidan kom dei til han med ein som hadde ei vond ånd og var blind og stum. Jesus gjorde han god att, så han kunne både tala og sjå.

²³Alt folket vart frå seg av undring og sa: «Det skulle vel ikkje vera Davidssonen?»

²⁴[58] Men då farisearane høyrde det, sa dei: «Han kunne ikkje driva ut dei vonde åndene om det ikkje var ved hjelp av Beelsebul, herskaren deira.»

²⁵Men Jesus visste kva dei tenkte, og sa til dei: «Kvart rike som ligg i strid med seg sjølv, blir lagt øyde; og ingen by eller heim som kjem i strid med seg sjølv, kan bli ståande.

²⁶Om no Satan driv ut Satan, så er han komen i strid med seg sjølv. Korleis kan då riket hans bli ståande?

²⁷Er det ved Beelsebul eg driv ut dei vonde åndene, kven er det då dykkar eigne folk driv ut ånder ved? Difor skal dei dømma dykk.

²⁸Men er det ved Guds Ande eg driv ut dei vonde åndene, ja, då har Guds rike nådd fram til dykk.

²⁹Eller korleis kan nokon gå inn i huset til den sterke og røva det han eig, om han ikkje først har bunde den sterke? Då kan han plyndra huset hans.

³⁰Den som ikkje er med meg, er imot meg. Og den som ikkje samlar med meg, han spreier.

³¹Difor seier eg dykk: All synd og spott skal menneska få tilgjeving for, men spott mot Anden skal ikkje tilgjevast.

³²Den som seier eit ord mot Menneskesonen, skal få tilgjeving. Men den som seier mot Den heilage ande, skal ikkje få tilgjeving, korkje i denne verda eller i den som kjem.

³³Ta eit tre: Anten er det godt, og då er frukta òg god, eller det er dårleg, og då er frukta òg dårleg. På frukta kjenner vi treet.

³⁴Ormeyngel! Korleis kan de som er vonde, seia noko godt? For det hjartet er fullt av, det seier munnen.

³⁵Eit godt menneske ber fram godt av det gode han gøymer på, eit vondt menneske ber fram vondt av det vonde han gøymer på.

³⁶Det seier eg dykk: Kvart unyttig ord som folk seier, skal dei svara for på dommedag.

³⁷For etter orda dine blir du frikjend, og etter orda dine blir du felt.»

³⁸Nokre skriftlærde og farisearar tok då til orde og sa: «Meister, vi vil sjå deg gjera eit teikn.»

³⁹Han svara: «Ei vond og utru slekt krev teikn, men ho skal ikkje få noko anna teikn enn Jona-teiknet.

⁴⁰For slik profeten Jona var i buken på den store fisken i tre dagar og tre netter, slik skal Menneskesonen vera tre dagar og tre netter i jorddjupet.

⁴¹Folk frå Ninive skal stå fram i dommen saman med denne slekta og dømma henne. For dei vende om då Jona forkynte bodskapen sin. Og her er meir enn Jona!

⁴²[59] Dronninga frå landet i sør skal stå fram i dommen saman med denne slekta og dømma henne. For ho kom heilt frå ytste enden av jorda og ville høyra Salomos visdom. Og her er meir enn Salomo!

⁴³Når ei urein ånd fer ut av eit menneske, flakkar ho over tørre vidder og leitar etter ein kvilestad, men finn ingen.

⁴⁴Då seier ho: ‘Eg vil fara attende til huset mitt som eg flytte ifrå.’ Og når ho kjem att, finn ho det tomt, feia og pynta.

⁴⁵Då fer ho av stad og får med seg sju andre ånder som er verre enn ho sjølv, og dei flytter inn og slår seg til der. Og det siste blir verre for dette mennesket enn det første. Slik kjem det òg til å gå med denne vonde slekta.»

⁴⁶Medan han heldt på og tala til folket, kom mor hans og syskena hans. Dei gav seg til utanfor og ville gjerne snakka med han.

⁴⁷[60] {{Då var det ein som sa til han: «Mor di og syskena dine står utanfor og vil snakka med deg.»}}

⁴⁸Jesus svara han: «Kven er mor mi, og kven er syskena mine?»

⁴⁹[61] Så rette han ut handa mot læresveinane sine og sa: «Sjå, her er mor mi og syskena mine!

⁵⁰For den som gjer det Far min i himmelen vil, er bror min, syster mi og mor mi.»