Read nynorsk 2011 Matteus 25 Bible Online

Matteus 25 - nynorsk 2011 bible

Matteus 25

¹[128] Då kan himmelriket liknast med ti brudejenter som tok oljelampene sine og gjekk ut for å møta brudgomen.

²Fem av dei var uforstandige, og fem var kloke.

³Då dei uforstandige tok lampene sine, tok dei ikkje olje med seg.

⁴Men dei kloke tok olje med seg i kanner saman med lampene sine.

⁵Då det drygde før brudgomen kom, vart dei alle trøytte og sovna.

⁶Men midt på natta høyrdest eit rop: ‘Brudgomen kjem! Gå og møt han!’

⁷Då vakna alle brudejentene og stelte lampene sine.

⁸Og dei uforstandige sa til dei kloke: ‘Gjev oss litt olje. Lampene våre sloknar.’

⁹‘Nei’, svara dei kloke, ‘vi har ikkje nok både til oss og til dykk. Gå heller til dei som sel olje, og kjøp sjølve.’

¹⁰Medan dei var borte for å kjøpa, kom brudgomen. Dei som var ferdige, gjekk saman med han inn til bryllaupet, og døra vart stengd.

¹¹Ei stund etter kom dei andre brudejentene og sa: ‘Herre, herre, lat opp for oss!’

¹²Men han svara: ‘Sanneleg, eg seier dykk: Eg kjenner dykk ikkje.’

¹³Så vak då, for de kjenner ikkje dagen eller timen.

¹⁴Det er som då ein mann skulle fara utanlands. Han kalla til seg tenarane sine og overlét dei det han eigde.

¹⁵[129] Ein gav han fem talentar, ein annan to og den tredje éin talent — etter som kvar dugde til. Så drog han ut av landet.

¹⁶Han som hadde fått fem talentar, tok straks til å handla med dei og tente fem til.

¹⁷Han med to gjorde det same og tente to til.

¹⁸Men han som hadde fått ein talent, gjekk bort og grov eit hol i jorda og gøymde pengane frå herren sin.

¹⁹Då det hadde gått ei lang tid, kom herren heim att og ville halda rekneskap med tenarane sine.

²⁰Han som hadde fått fem talentar, kom fram og hadde med seg fem til og sa: ‘Herre, du gav meg fem talentar; sjå, eg har tent fem til.’

²¹Då sa herren til han: ‘Bra, du gode og trugne tenar! Du har vore tru i lite, eg vil setja deg over mykje. Kom inn og gled deg i lag med herren din!’

²²Så kom han med to talentar fram og sa: ‘Herre, du gav meg to talentar; sjå, eg har tent to til.’

²³‘Bra, du gode og trugne tenar!’ svara herren. ‘Du har vore tru i lite, eg vil setja deg over mykje. Kom inn og gled deg i lag med herren din!’

²⁴Han som hadde fått ein talent, kom òg fram og sa: ‘Herre, eg visste at du er ein hard mann, som haustar der du ikkje sådde, og sankar der du ikkje strødde ut.

²⁵Difor vart eg redd og gjekk bort og gøymde talenten din i jorda. Sjå her har du ditt.’

²⁶Då sa herren til han: ‘Du dårlege og late tenar! Du visste at eg haustar der eg ikkje sådde, og sankar der eg ikkje strødde ut.

²⁷Då burde du ha gjeve pengane mine til dei som driv med utlån; så hadde eg fått dei att med renter når eg kom heim.

²⁸Ta difor talenten frå han og gjev han til den som har ti!

²⁹For den som har, han skal få, og det i overflod. Men den som ikkje har, skal bli fråteken jamvel det han har.

³⁰Kast den duglause tenaren ut i mørkret utanfor, der dei græt og skjer tenner.’

³¹Men når Menneskesonen kjem i sin herlegdom og alle englane med han, då skal han sitja på trona i sin herlegdom.

³²Alle folkeslag skal samlast framfor han, og han skal skilja dei frå kvarandre, som ein gjetar skil sauene frå geitene,

³³og setja sauene på si høgre side og geitene på si venstre.

³⁴Så skal kongen seia til dei på høgre sida: ‘Kom hit, de som er velsigna av Far min, og ta i arv det riket som er gjort i stand til dykk frå verda vart grunnlagd.

³⁵For eg var svolten, og de gav meg mat; eg var tørst, og de gav meg drikke; eg var framand, og de tok imot meg;

³⁶eg var naken, og de kledde meg; eg var sjuk, og de såg til meg; eg var i fengsel, og de vitja meg.’

³⁷Då skal dei rettferdige svara: ‘Herre, når såg vi deg svolten og gav deg mat, eller tørst og gav deg drikke?

³⁸Når såg vi deg framand og tok imot deg, eller naken og kledde deg?

³⁹Og når såg vi deg sjuk eller i fengsel og vitja deg?’

⁴⁰Men kongen skal svara dei: ‘Sanneleg, eg seier dykk: Alt de gjorde mot eit av desse minste syskena mine, det gjorde de mot meg.’

⁴¹Så skal han seia til dei på venstre sida: ‘Gå bort frå meg, de som er forbanna, til den evige elden som er gjord i stand for djevelen og englane hans.

⁴²For eg var svolten, men de gav meg ikkje mat; eg var tørst, men de gav meg ikkje drikke;

⁴³eg var framand, men de tok ikkje imot meg; eg var naken, men de kledde meg ikkje; eg var sjuk og i fengsel, men de såg ikkje til meg.’

⁴⁴Då skal dei svara: ‘Herre, når såg vi deg svolten eller tørst eller framand eller naken eller sjuk eller i fengsel utan å hjelpa deg?’

⁴⁵Men han skal svara dei: ‘Sanneleg, eg seier dykk: Alt de ikkje gjorde mot ein av desse minste, det har de heller ikkje gjort mot meg.’

⁴⁶Så skal dei gå bort til evig straff, og dei rettferdige til evig liv.»