Read nynorsk 2011 Matteus 9 Bible Online

Matteus 9 - nynorsk 2011 bible

Matteus 9

¹[39] Så gjekk han ut i båten, sette over sjøen og kom til sin eigen by.

²Der kom dei til han med ein mann som var lam og låg på ei båre. Då Jesus såg trua deira, sa han til den lamme: «Ver ved godt mot, son. Syndene dine er tilgjevne.»

³Men nokre av dei skriftlærde sa med seg sjølve: «Denne mannen spottar Gud.»

⁴Jesus såg kva dei tenkte, og sa: «Kvifor går de med så vonde tankar i hjartet?

⁵Kva er lettast å seia: ‘Syndene dine er tilgjevne’ eller: ‘Stå opp og gå’?

⁶Men for at de skal vita at Menneskesonen har makt på jorda til å tilgje synder» — og no seier han til den lamme: «Stå opp, ta båra di og gå heim!»

⁷Då reiste mannen seg og gjekk heim.

⁸Men då folket såg det, vart dei gripne av ærefrykt og lova Gud som hadde gjeve menneske slik makt.

⁹[40] Derifrå gjekk Jesus vidare og fekk sjå ein mann som sat på tollbua. Han heitte Matteus. Jesus sa til han: «Følg meg!» Då reiste han seg og følgde han.

¹⁰[41] Sidan var Jesus gjest i huset hans. Det kom òg mange tollarar og syndarar og var saman med Jesus og læresveinane hans til bords.

¹¹Farisearane såg det og sa til læresveinane: «Kvifor et meisteren dykkar i lag med tollarar og syndarar?»

¹²Då Jesus høyrde det, sa han: «Det er ikkje dei friske som treng lege, men dei sjuke.

¹³Gå og lær kva som ligg i dette ordet: Det er miskunn eg vil ha, ikkje offer. Eg er ikkje komen for å kalla rettferdige, men syndarar.»

¹⁴Då kom læresveinane åt Johannes til han og sa: «Kvifor fastar ikkje læresveinane dine, medan vi og farisearane fastar ofte?»

¹⁵«Kan bryllaupsgjestene sørgja så lenge brudgomen er hos dei?» svara Jesus. «Men det skal koma ei tid då brudgomen blir teken frå dei, og då skal dei fasta!

¹⁶Ingen set ein lapp av ukrympa tøy på eit gammalt klesplagg. For då riv bota med seg noko av plagget, og rifta blir større.

¹⁷[42] Heller ikkje fyller ein ny vin i gamle skinnsekker, for då rivnar sekkene, vinen renn ut, og sekkene blir øydelagde. Nei, ny vin fyller ein i nye skinnsekker, då held dei seg begge.»

¹⁸[43] Medan han tala til dei om dette, kom ein forstandar og fall på kne for han og sa: «Dotter mi er nettopp død, men kom og legg handa di på henne, så får ho leva.»

¹⁹Då reiste Jesus seg og gjekk med han, og læresveinane følgde.

²⁰[44] No var det ei kvinne der som hadde lide av blødingar i tolv år. Ho gjekk bort til Jesus bakanfrå og rørte ved dusken på kappefliken hans.

²¹For ho tenkte: «Kan eg berre få røra ved kappa hans, så blir eg frisk.»

²²Jesus snudde seg, og då han såg henne, sa han: «Ver ved godt mot, dotter! Trua di har frelst deg.» Og kvinna vart frisk i same stunda.

²³[45] Då Jesus kom heim til forstandaren og fekk sjå fløytespelarane og den ståkande flokken, sa han:

²⁴«Gå ut! Jenta er ikkje død, ho søv.» Dei berre lo av han.

²⁵Så snart alle var sende ut, gjekk han inn og tok jenta i handa, og ho reiste seg opp.

²⁶Ordet om dette spreidde seg over heile landsdelen der.

²⁷[46] Då Jesus gjekk derifrå, følgde to blinde etter han og ropa: «Miskunna deg over oss, du Davids son!»

²⁸Og då han var komen i hus, gjekk dei blinde inn til han. «Trur de at eg kan gjera dette?» spurde Jesus. «Ja, Herre», svara dei.

²⁹Då rørte han ved auga deira og sa: «Det skal bli som de trur.»

³⁰Og med ein gong vart auga deira opna. Jesus tala strengt til dei og sa: «Sjå til at ingen får vita det.»

³¹Men dei gjekk ut og fortalde om han i heile området der.

³²Medan dei var på veg ut, kom det nokre til han med ein mann som var stum og hadde ei vond ånd.

³³Då den vonde ånda var driven ut, kunne den stumme tala. Folket undra seg og sa: «Aldri har slikt vore sett i Israel!»

³⁴Men farisearane sa: «Det er ved hjelp av herskaren over dei vonde åndene at han driv dei vonde åndene ut.»

³⁵Jesus gjekk no omkring i alle byane og landsbyane. Han underviste i synagogane deira og forkynte evangeliet om riket og lækte all sjukdom og plage.

³⁶[47] Og då han såg alt folket, fekk han inderleg medkjensle med dei, for dei var forkomne og hjelpelause, som sauer utan gjetar.

³⁷Då sa han til læresveinane: «Grøda er stor, men arbeidsfolka er få.

³⁸Be då han som er herre over grøda, at han må senda ut arbeidsfolk til å hausta inn grøda si.»