Read nynorsk 2011 Markus 13 Bible Online

Markus 13 - nynorsk 2011 bible

Markus 13

¹Då Jesus var på veg ut frå tempelet, sa ein av læresveinane til han: «Sjå, meister, for nokre steinar og byggverk!»

²Han svara: «Ja, ser du desse veldige bygningane? Her skal ikkje liggja att stein på stein, alt skal rivast ned.»

³Då han sat på Oljeberget midt imot tempelet og Peter, Jakob, Johannes og Andreas var åleine med han, spurde dei han:

⁴«Sei oss: Når skal dette henda? Og kva er teiknet på at alt dette skal fullendast?»

⁵Jesus tok til orde og sa til dei: «Ta dykk i vare så ingen fører dykk vill!

⁶[97] Mange skal koma i mitt namn og seia: ‘Det er eg!’ Og dei skal føra mange på villspor.

⁷Når de høyrer om krig og det går rykte om krig, så lat dykk ikkje skremma! Dette må henda, men enno er ikkje enden komen.

⁸Folk skal reisa seg mot folk og rike mot rike, og det skal vera jordskjelv på stad etter stad, og hungersnaud. Dette er byrjinga på fødselsriene.

⁹Men ta dykk i vare! Dei skal gje dykk over til domstolane og piska dykk i synagogane, og for mi skuld skal de førast fram for landshovdingar og kongar, så de kan vitna for dei.

¹⁰Og evangeliet må først forkynnast for alle folkeslag.

¹¹Men når dei arresterer dykk og fører dykk for retten, så ver ikkje på førehand urolege for kva de skal seia, men sei det som blir gjeve dykk i same stund! For det er ikkje de som talar, men Den heilage ande.

¹²Bror skal senda bror i døden, og ein far barnet sitt, og born skal reisa seg mot foreldra og senda dei i døden.

¹³Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld. Berre den som held ut til enden, skal bli frelst.

¹⁴[98] Når de ser det motbydelege som øydelegg, stå der det ikkje skulle stå — skjøn det, den som les! — då må dei som er i Judea, rømma til fjells,

¹⁵den som er på taket, må ikkje gå ned og inn i huset og henta noko,

¹⁶og den som er ute på marka, må ikkje gå tilbake etter kappa si.

¹⁷Ve dei som ventar barn og dei som gjev bryst i dei dagane!

¹⁸Og be om at det ikkje må henda om vinteren!

¹⁹For i dei dagane skal det koma ei trengselstid som det aldri før har vore, frå Gud i opphavet skapte verda og fram til no, og som det aldri meir skal bli.

²⁰Og gjorde ikkje Herren dei dagane kortare, så vart ikkje noko menneske frelst. Men for deira skuld som han valde ut, har han gjort dei dagane kortare.

²¹Om nokon då seier til dykk: ‘Sjå, her er Messias’ eller: ‘Sjå, der er han’, så tru det ikkje!

²²For falske messiasar og falske profetar skal stå fram og gjera teikn og under for å føra dei utvalde vill, om dei kan.

²³Så ver på vakt! Eg har sagt dykk alt på førehand.

²⁴Men i dei dagane, etter denne trengselstida, skal sola formørkjast og månen mista sitt lys.

²⁵ Stjernene skal falla frå himmelen og kreftene i himmelrommet bli rokka.

²⁶Då skal dei sjå Menneskesonen koma i skyene med stor makt og herlegdom.

²⁷Han skal senda ut englane og samla dei utvalde frå dei fire verdshjørna, frå den ytste enden av jorda til den ytste enden av himmelen.

²⁸[99] Lær denne likninga av fikentreet: Når det kjem sevje i greinene og lauvet sprett, då veit de at sommaren er nær.

²⁹Like eins veit de at han er nær, ja, rett utfor døra, når de ser at dette hender.

³⁰Sanneleg, eg seier dykk: Denne slekta skal ikkje forgå før alt dette hender.

³¹Himmel og jord skal forgå, men mine ord skal aldri forgå.

³²Men dagen eller timen kjenner ingen, ikkje englane i himmelen og heller ikkje Sonen, berre Faderen.

³³Ver på vakt, hald dykk vakne! For de veit ikkje når tida er inne.

³⁴Det er som når ein mann er utanlands. Før han fór heimanfrå, overlét han ansvaret til tenarane sine. Kvar av dei fekk sitt å gjera, og til dørvaktaren sa han at han skulle vaka.

³⁵[100] Så vak då! For de veit ikkje kva tid husherren kjem, anten det er om kvelden, midt på natta, når hanen gjel, eller når dagen renn.

³⁶Lat han ikkje finna dykk sovande når han brått kjem.

³⁷Det eg seier til dykk, det seier eg til alle: Ver vakne!»