Read nynorsk 2011 Markus 3 Bible Online

Markus 3 - nynorsk 2011 bible

Markus 3

¹Han gjekk inn i synagogen att. Der var det ein mann som hadde ei visna hand.

²Og dei heldt auge med Jesus om han ville lækja mannen på sabbaten, så dei kunne få noko å klaga han for.

³Men han sa til mannen med den visne handa: «Reis deg og kom fram!»

⁴Så spurde han dei andre: «Kva har ein lov til på sabbaten? Å gjera godt eller gjera vondt, berga liv eller drepa?» Men dei svara ikkje.

⁵Då såg han på dei som stod omkring, harm og sorgfull fordi dei hadde så harde hjarte. Og han sa til mannen: «Rett fram handa!» Mannen så gjorde, og handa hans vart god att.

⁶[23] Men farisearane gjekk ut, og saman med herodianarane tok dei straks til å leggja planar mot Jesus for å ta livet av han.

⁷Så drog Jesus med læresveinane sine ned til sjøen, og ein stor folkehop frå Galilea følgde han. Og frå Judea

⁸[24] og Jerusalem, frå Idumea og landet bortanfor Jordan og frå bygdene kring Tyros og Sidon kom dei til han i store flokkar, for dei hadde høyrt om alt han gjorde.

⁹Då sa han til læresveinane at dei skulle halda ein båt klar for han, om folket skulle trengja for hardt innpå han.

¹⁰For han lækte mange, så alle som hadde plager, trengde seg fram for å røra ved han.

¹¹Og når dei ureine åndene såg han, kasta dei seg ned for han og ropa: «Du er Guds Son!»

¹²Men han truga dei og forbaud dei strengt å gjera kjent kven han var.

¹³Så gjekk Jesus opp i fjellet. Han kalla til seg dei han ville, og dei kom til han.

¹⁴[25] Han peika ut tolv, {{som han òg kalla apostlar,}} for at dei skulle vera med han, og for at han kunne senda dei ut for å forkynna

¹⁵og ha makt til å driva ut vonde ånder.

¹⁶[26] {{Han peika ut dei tolv:}} Det var Simon, som han kalla Peter,

¹⁷Jakob, son til Sebedeus, og Johannes, bror hans — desse to kalla han Boanerges, det tyder toresøner —

¹⁸[27] og Andreas, Filip og Bartolomeus, Matteus, Tomas og Jakob, son til Alfeus, Taddeus, Simon Kananeos

¹⁹[28] og Judas Iskariot, han som sveik han.

²⁰Med det same han kom heim, strøymde folk på nytt saman, så Jesus og læresveinane ikkje eingong fekk tid til å eta.

²¹Då hans eigne fekk høyra det, fór dei av stad for å ta hand om han. «Han må vera reint ifrå seg», sa dei.

²²[29] Men dei skriftlærde som var komne frå Jerusalem, sa: «Beelsebul har fare i han! Det er ved hjelp av herskaren over dei vonde åndene at han driv dei vonde åndene ut.»

²³[30] Då kalla han dei til seg og tala til dei i likningar: «Korleis kan Satan driva ut Satan?

²⁴Kjem eit rike i strid med seg sjølv, kan det riket ikkje bli ståande,

²⁵og kjem eit hus i strid med seg sjølv, kan det huset ikkje bli ståande.

²⁶Har no Satan sett seg opp mot seg sjølv og er komen i strid med seg sjølv, kan han ikkje stå seg. Det er ute med han.

²⁷Men ingen kan gå inn i huset til den sterke og røva det han eig, om han ikkje først har bunde den sterke. Då kan han plyndra huset hans.

²⁸[31] Sanneleg, eg seier dykk: Alt skal menneska få tilgjeving for, både synder og spott, kor mykje dei enn spottar.

²⁹Men den som spottar Den heilage ande, får i all æve ikkje tilgjeving, men er skuldig i evig synd.»

³⁰Dette sa han fordi dei hadde sagt: «Han har ei urein ånd i seg.»

³¹Då kom Jesu mor og syskena hans. Dei vart ståande utanfor, men sende bod inn og bad han koma ut.

³²[32] Det sat ein stor flokk omkring han, og dei sa til han: «Mor di og brørne dine {{og systrene dine}} står utanfor og spør etter deg.»

³³[33] Jesus svara: «Kven er mor mi og syskena mine?»

³⁴Og han såg på dei som sat omkring han, og sa: «Sjå, her er mor mi og syskena mine!

³⁵Den som gjer Guds vilje, er bror min, syster mi og mor mi.»