Read nynorsk 2011 Lukas 18 Bible Online

Lukas 18 - nynorsk 2011 bible

Lukas 18

¹Han fortalde dei ei likning om at dei alltid skulle be og ikkje mista motet:

²«I ein by var det ein dommar som ikkje hadde ærefrykt for Gud og ikkje tok omsyn til noko menneske.

³I same byen var det ei enkje. Ho kom gong på gong til han og sa: ‘Hjelp meg i saka med motparten min, så eg kan få min rett.’

⁴Lenge ville han ikkje, men til slutt sa han med seg sjølv: ‘Endå eg verken har ærefrykt for Gud eller tek omsyn til noko menneske,

⁵vil eg hjelpa denne enkja til retten hennar, sidan ho plagar meg slik, elles endar det vel med at ho flyg like i synet på meg.’»

⁶Og Herren sa: «Høyr kva denne uærlege dommaren seier!

⁷Skulle så ikkje Gud hjelpa sine utvalde til retten deira, dei som ropar til han dag og natt? Er han sein til å hjelpa dei?

⁸Eg seier dykk: Han skal raskt sørgja for at dei får sin rett. Men når Menneskesonen kjem, skal han då finna trua på jorda?»

⁹Til nokre som stolte på at dei sjølve var rettferdige, og såg ned på alle andre, fortalde Jesus denne likninga:

¹⁰«To menn gjekk opp til tempelet for å be. Den eine var farisear og den andre tollar.

¹¹Farisearen stilte seg opp for seg sjølv og bad slik: ‘Eg takkar deg, Gud, fordi eg ikkje er som andre menneske, dei som svindlar, gjer urett og bryt ekteskapet, eller som den tollaren der.

¹²[147] Eg fastar to gonger i veka og gjev tiend av alt eg tener.’

¹³[148] Tollaren stod langt unna; han ville ikkje eingong lyfta auga mot himmelen, men slo seg for bringa og sa: ‘Gud, ver meg syndar nådig!’

¹⁴Eg seier dykk: Tollaren gjekk heim rettferdig for Gud, den andre ikkje. For kvar den som set seg sjølv høgt, skal setjast lågt, og den som set seg sjølv lågt, skal setjast høgt.»

¹⁵Dei bar òg spedborna til Jesus for at han skulle røra ved dei. Læresveinane såg det og ville visa dei bort.

¹⁶Men Jesus kalla dei til seg og sa: «Lat småborna koma til meg, og hindra dei ikkje! For Guds rike høyrer slike til.

¹⁷Sanneleg, eg seier dykk: Den som ikkje tek imot Guds rike slik som eit lite barn, skal ikkje koma inn i det.»

¹⁸Ein som var medlem av Rådet, kom og spurde han: «Gode meister, kva skal eg gjera så eg kan arva evig liv?»

¹⁹Men Jesus sa til han: «Kvifor kallar du meg god? Ingen er god utan éin — det er Gud!

²⁰Boda kjenner du: Du skal ikkje bryta ekteskapet, du skal ikkje slå i hel, du skal ikkje stela, du skal ikkje vitna falskt, du skal æra far din og mor di.»

²¹Han svara: «Alt dette har eg halde frå eg var ung.»

²²Då Jesus høyrde det, sa han: «Eitt manglar deg enno: Sel alt det du eig, og del ut til dei fattige. Då skal du få ein skatt i himmelen. Kom så og følg meg!»

²³Mannen vart sorgfull då han høyrde det, for han var svært rik.

²⁴[149] Jesus såg at han vart sorgfull, og sa: «Kor vanskeleg det er for dei som eig mykje, å koma inn i Guds rike!

²⁵Det er lettare for ein kamel å gå gjennom eit nålauge enn for ein rik å koma inn i Guds rike.»

²⁶«Kven kan då bli frelst?» spurde dei som høyrde på.

²⁷Han svara: «Det som er umogleg for menneske, er mogleg for Gud.»

²⁸Då sa Peter: «Kva så med oss? Vi har gått ifrå alt vårt og følgt deg.»

²⁹Jesus svara: «Sanneleg, eg seier dykk: Ingen har skilt seg med hus eller kone eller sysken eller foreldre eller born for Guds rike skuld

³⁰utan at han skal få det att mangedobbelt i den tida som no er, og eit evig liv i den verda som kjem.»

³¹Så tok han dei tolv til sides og sa til dei: «Sjå, vi dreg opp til Jerusalem, og alt som profetane har skrive om Menneskesonen, skal oppfyllast.

³²Han skal gjevast over til heidningane og bli spotta og mishandla og spytta på,

³³og dei skal piska han og slå han i hel. Og tredje dagen skal han stå opp att.»

³⁴Men dei skjøna ikkje noko av dette. Det var løynt for dei, og dei forstod ikkje det han sa.

³⁵Då Jesus nærma seg Jeriko, sat det ein blind mann ved vegen og tigga.

³⁶Mannen høyrde at det var mykje folk på vegen, og spurde kva som stod på.

³⁷Dei svara: «Det er Jesus frå Nasaret som kjem forbi.»

³⁸[150] Då ropa han: «Jesus, du Davids son, miskunna deg over meg!»

³⁹Dei som gjekk føre, tala hardt til han og bad han teia, men han ropa berre endå høgare: «Du Davids son, miskunna deg over meg!»

⁴⁰Jesus stansa og bad dei leia den blinde til han. Og då han kom nærare, spurde Jesus han:

⁴¹«Kva vil du eg skal gjera for deg?» «Herre, lat meg få synet att!» svara han.

⁴²Jesus sa til han: «Du skal bli sjåande! Trua di har frelst deg.»

⁴³Straks kunne han sjå, og han gav seg i følgje med Jesus og lova Gud. Og alt folket som såg det, prisa Gud.