Read nynorsk 2011 Lukas 4 Bible Online

Lukas 4 - nynorsk 2011 bible

Lukas 4

¹Fylt av Den heilage ande kom Jesus tilbake frå Jordan. Og Anden førte han omkring i førti dagar i øydemarka,

²[31] der han vart freista av djevelen. I dei dagane åt han ingenting, og då dagane var til ende, tok svolten han.

³Då sa djevelen til han: «Er du Guds Son, så sei til denne steinen at han skal bli til brød.»

⁴[32] Men Jesus svara: «Det står skrive: Mennesket lever ikkje berre av brød.»

⁵Då førte djevelen han høgt opp og synte han i ein augneblink alle rika i verda

⁶og sa: «Eg vil gje deg all denne makta og herlegdomen. For makta er lagd i mi hand, og eg gjev henne til kven eg vil.

⁷Fell du no ned og tilbed meg, skal det vera ditt alt saman.»

⁸Då svara Jesus: «Det står skrive: Herren din Gud skal du tilbe, han og ingen annan skal du tena.»

⁹Så tok djevelen han med seg til Jerusalem, sette han ytst på tempelmuren og sa: «Er du Guds Son, så kast deg ned herifrå.

¹⁰For det står skrive: Han skal gje englane sine påbod om å verna deg.

¹¹Og: Dei skal bera deg på hendene så du ikkje støyter foten på nokon stein.»

¹²Men Jesus svara: «Det er sagt: Du skal ikkje setja Herren din Gud på prøve.»

¹³Då djevelen slik hadde freista han på alle vis, heldt han seg borte frå Jesus ei tid.

¹⁴I Andens kraft vende Jesus attende til Galilea. Og ordet om han spreidde seg i alle bygdene der omkring.

¹⁵[33] Han underviste i synagogane, og alle tala vel om han.

¹⁶[34] Han kom òg til Nasaret, der han var oppvaksen, og på sabbaten gjekk han inn i synagogen, som han brukte å gjera. Han reiste seg for å lesa frå Skrifta,

¹⁷og dei gav han boka til profeten Jesaja. Han opna bokrullen og fann den staden der det står:

¹⁸ [35] Herrens Ande er over meg, for han har salva meg til å forkynna ein god bodskap for fattige. Han har sendt meg for å ropa ut at fangar skal få fridom og at blinde skal få sjå, for å setja undertrykte fri

¹⁹ og ropa ut eit nådeår frå Herren.

²⁰Så rulla han bokrullen saman, gav han til synagogetenaren og sette seg. Og alle som var i synagogen, heldt auga feste på han.

²¹Då tala han til dei og byrja slik: «I dag vart dette skriftordet oppfylt medan de høyrde på.»

²²Alle tala vel om han og undra seg over nådeorda som kom frå hans munn. «Er ikkje dette son til Josef?» spurde dei.

²³Då sa Jesus til dei: «De kjem sikkert til å minna meg om ordtaket: ‘Lege, læk deg sjølv!’ og seia: ‘Vi har høyrt om alt du har gjort i Kapernaum. Gjer no det same på heimstaden din!’»

²⁴[36] Og han heldt fram: «Sanneleg, eg seier dykk: Ingen profet er velkomen på heimstaden sin.

²⁵Ja, eg seier dykk som sant er: Det var mange enkjer i Israel i dei dagane då Elia levde, då himmelen var stengd i tre år og seks månader og det vart ei stor hungersnaud i heile landet.

²⁶Likevel vart ikkje Elia send til nokon av dei, berre til ei enkje i Sarepta i Sidon-landet.

²⁷Og det var mange med hudsjukdom i Israel den tid profeten Elisja levde, men ingen av dei vart reine att, berre syraren Naaman.»

²⁸Då vart dei brennande harme, alle som var i synagogen og høyrde dette.

²⁹Dei fór opp og jaga han ut av byen, mot ein skrent i åssida der byen deira låg. Der ville dei støyta han utfor.

³⁰Men han gjekk midt igjennom flokken og bort derifrå.

³¹Så tok Jesus vegen ned til Kapernaum, ein by i Galilea. Han underviste dei på sabbaten,

³²og dei var slegne av undring over læra hans, for han tala med makt og mynde.

³³I synagogen var det ein mann som hadde ei vond og urein ånd. Han sette i å ropa av all kraft:

³⁴[37] «Kva vil du oss, Jesus frå Nasaret? Er du komen for å øydeleggja oss? Eg veit kven du er: Guds Heilage!»

³⁵Men Jesus truga ånda og sa: «Tei still og far ut av han!» Den vonde ånda kasta mannen ned midt blant dei og fór ut av han, men skadde han ikkje.

³⁶Då kom det otte og undring over alle, og dei sa seg imellom: «Kva er dette for tale? Med makt og mynde byd han dei ureine åndene, og dei fer ut.»

³⁷Og ordet om han fór over alle bygdene der omkring.

³⁸Frå synagogen gjekk Jesus heim til Simon. Svigermor til Simon låg sjuk og hadde høg feber, og dei bad Jesus hjelpa henne.

³⁹Han gjekk fram, bøygde seg over henne og truga feberen så han sleppte henne. Og med ein gong stod ho opp og stelte for dei.

⁴⁰[38] Då sola gjekk ned, kom alle til han med sine sjuke, same kva sjukdom dei var plaga av. Og han la hendene på kvar og ein av dei og lækte dei.

⁴¹Mange fór det vonde ånder ut av, og dei skreik og ropa: «Du er Guds Son!» Men han truga dei og gav dei ikkje lov til å tala. For dei visste at han var Messias.

⁴²Då det vart morgon dagen etter, fór han ut til ein aud stad. Folket gav seg til å leita etter han, og då dei kom dit han var, prøvde dei å halda han att, så han ikkje skulle gå frå dei.

⁴³Men han sa: «Eg må bera fram den gode bodskapen om Guds rike i dei andre byane òg. Det er det eg er send for.»

⁴⁴[39] Og han heldt fram med å forkynna i synagogane i Judea.