Read nynorsk 2011 Johannes 4 Bible Online

Johannes 4 - nynorsk 2011 bible

Johannes 4

¹[22] Jesus fekk no vita kva farisearane hadde høyrt: at han vann fleire læresveinar og døypte fleire enn Johannes.

²No var det ikkje Jesus sjølv som døypte, men læresveinane hans.

³Då tok han ut frå Judea og drog til Galilea igjen.

⁵og der kom han til ein by som heiter Sykar. Byen ligg nær det jordstykket som Jakob gav Josef, son sin.

⁶[23] Der var Jakobskjelda. Jesus var sliten etter reisa og sette seg ned attmed kjelda. Det var omkring den sjette timen.

⁷Då kjem det ei samaritansk kvinne og vil henta vatn. Jesus seier til henne: «Gjev meg noko å drikka.»

⁸For læresveinane hans hadde gått inn i byen for å kjøpa mat.

⁹«Korleis har det seg», seier kvinna, «at du som er jøde, bed meg, ei samaritansk kvinne, om drikke?» For jødar held seg ikkje saman med samaritanar.

¹⁰Jesus svara: «Om du hadde kjent Guds gåve og visst kven det er som bed deg om drikke, så hadde du bede han, og han hadde gjeve deg levande vatn.»

¹¹«Herre», sa kvinna, «du har ikkje noko å dra opp vatn med, og brønnen er djup. Så kvar får du det levande vatnet frå?

¹²Du er vel ikkje større enn Jakob, stamfaren vår, som gav oss brønnen og sjølv drakk av han, både han, sønene hans og buskapen hans?»

¹³Jesus svara: «Den som drikk av dette vatnet, blir tørst att.

¹⁴Men den som drikk av det vatnet eg vil gje, skal aldri meir tørsta. For det vatnet eg vil gje, blir til ei kjelde i han med vatn som bryt fram og gjev evig liv.»

¹⁵Kvinna seier til han: «Herre, gjev meg det vatnet, så eg ikkje blir tørst meir og ikkje treng koma hit og henta opp vatn.»

¹⁶Då sa Jesus til henne: «Gå og hent mannen din og kom tilbake hit.»

¹⁷«Eg har ingen mann», svara kvinna. «Du har rett når du seier at du ikkje har nokon mann», sa Jesus.

¹⁸«For du har hatt fem menn, og han du no har, er ikkje din mann. Det er sant, det du sa.»

¹⁹«Herre, eg ser at du er ein profet», sa kvinna.

²⁰[24] «Fedrane våre tilbad Gud på dette fjellet, men de seier at Jerusalem er den staden der ein skal tilbe.»

²¹Jesus seier til henne: «Tru meg, kvinne, den timen kjem då det verken er på dette fjellet eller i Jerusalem de skal tilbe Far.

²²De tilbed det de ikkje kjenner; vi tilbed det vi kjenner, for frelsa kjem frå jødane.

²³Men den timen kjem, ja, han er alt komen, då dei sanne tilbedarane skal tilbe Far i ånd og sanning. For slike tilbedarar vil Far ha.

²⁴Gud er ånd, og dei som tilbed han, må tilbe i ånd og sanning.»

²⁵Kvinna seier til han: «Eg veit at Messias kjem», — Messias er det same som Kristus — «og når han kjem, skal han fortelja oss alt.»

²⁶[25] Jesus seier til henne: «Det er eg, eg som snakkar med deg.»

²⁷I det same kom læresveinane hans. Dei undra seg over at han snakka med ei kvinne. Men ingen av dei spurde kva han ville eller kvifor han snakka med henne.

²⁸Då lét kvinna vasskrukka stå og gjekk inn i byen og sa til folket:

²⁹«Kom, så skal de få sjå ein mann som har sagt meg alt det eg har gjort! Kan han vera Messias?»

³⁰Då gjekk dei ut av byen og kom til han.

³¹I mellomtida bad læresveinane han: «Rabbi, kom og et!»

³²Han svara: «Eg har ein mat å eta som de ikkje veit om.»

³³Då sa læresveinane seg imellom: «Kan nokon ha bore mat til han?»

³⁴Men Jesus sa til dei: «Min mat er å gjera det han vil, han som sende meg, og fullføra hans verk.

³⁵Seier de ikkje: Enno er det fire månader til grøda skal haustast inn? Men eg seier dykk: Lyft auga og sjå åkrane, korleis dei kvitnar mot hausten!

³⁶Den som haustar, får løn og samlar grøde for det evige livet, så den som sår og den som haustar, kan gleda seg saman.

³⁷Her gjeld ordet om at ‘éin sår og ein annan haustar’.

³⁸Eg har sendt dykk ut for å hausta det de ikkje har arbeidd med. Andre har arbeidd, og de har gått inn i arbeidet dei har gjort.»

³⁹Mange av samaritanane frå den byen tok til å tru på Jesus på grunn av det kvinna sa då ho vitna: «Han har sagt meg alt det eg har gjort.»

⁴⁰Og då samaritanane kom ut til han, bad dei han vera hos seg, og han vart verande der to dagar.

⁴¹Og mange fleire tok til å tru fordi dei fekk høyra hans eige ord,

⁴²og dei sa til kvinna: «No trur vi ikkje lenger på grunn av det du sa, for vi har høyrt han sjølve. Og vi veit at han verkeleg er den som skal frelsa verda.»

⁴³Då dei to dagane var gått, drog Jesus ut derifrå og fór til Galilea.

⁴⁴For han hadde sjølv vitna om at ein profet ikkje blir æra på sin eigen heimstad.

⁴⁵Då han kom til Galilea, tok folket der vel imot han, for dei hadde sett alt det han gjorde i Jerusalem i høgtida. Også dei hadde vore der i høgtida.

⁴⁶Så kom Jesus igjen til Kana i Galilea, der han hadde gjort vatn til vin. I Kapernaum var det ein kongeleg embetsmann, og son hans var sjuk.

⁴⁷Då han fekk høyra at Jesus var komen frå Judea til Galilea, gjekk han til Jesus og bad han koma ned og gjera son hans frisk, for det stod om livet.

⁴⁸Jesus svara: «Ser de ikkje teikn og under, så trur de ikkje.»

⁴⁹Mannen seier til han: «Kom, Herre, før guten min døyr!»

⁵⁰Jesus seier til han: «Gå heim, son din lever!» Og mannen trudde det ordet Jesus sa til han, og gjekk.

⁵¹Medan han var på heimvegen, kom tenarane og møtte han, og dei fortalde at guten hans levde.

⁵²[26] Han spurde dei kva tid det hadde vorte betre med han. Dei sa: «I går i den sjuande timen gav feberen seg.»

⁵³Då skjøna faren at det hadde hendt i same stund som Jesus sa til han: «Son din lever.» Og dei kom til tru, både han og heile hans hus.

⁵⁴Dette andre teiknet gjorde Jesus då han kom frå Judea til Galilea.