Read nynorsk 2011 Johannes 7 Bible Online

Johannes 7 - nynorsk 2011 bible

Johannes 7

¹Sidan drog Jesus omkring i Galilea. Han ville ikkje vera i Judea, for jødane prøvde å drepa han.

²[39] Så nærma lauvhyttefesten seg, ei av høgtidene til jødane.

³Då sa brørne hans til han: «Dra herifrå og reis til Judea, så læresveinane dine òg kan få sjå dei gjerningane du gjer.

⁴For ingen som vil bli kjend, gjer noko i løynd. Når du gjer slike ting, så stig fram for verda!»

⁵For heller ikkje brørne hans trudde på han.

⁶Jesus sa til dei: «Mi tid er enno ikkje komen, men for dykk er det alltid rette tida.

⁷Verda kan ikkje hata dykk, men meg hatar ho fordi eg vitnar om henne at gjerningane hennar er vonde.

⁸Dra de opp til høgtida; eg dreg ikkje, for mi tid er enno ikkje komen.»

⁹Dette sa han til dei og vart verande i Galilea.

¹⁰Men då brørne hans hadde drege opp til høgtida, drog han òg dit, ikkje openlyst, men i løynd.

¹¹Jødane leita etter han under høgtida og spurde: «Kvar er han?»

¹²Og det vart mykje snakk om han mellom folket. Somme sa: «Han er eit godt menneske.» Andre sa: «Nei, han fører folket vill.»

¹³Men ingen sa høgt kva dei meinte om han, for dei var redde jødane.

¹⁴Då det leid midt ut i høgtida, gjekk Jesus opp på tempelplassen og tok til å undervisa.

¹⁵Jødane undra seg og sa: «Korleis kan han ha slik kunnskap, han som ikkje har fått noka opplæring?»

¹⁶Jesus svara: «Mi lære er ikkje mi; ho er frå han som sende meg.

¹⁷Den som vil gjera hans vilje, han skal få kjenna om læra er frå Gud, eller om eg talar ut frå meg sjølv.

¹⁸Den som talar ut frå seg sjølv, søkjer si eiga ære, men den som søkjer ære for den som har sendt han, han talar sant, og det finst ikkje urett i han.

¹⁹Har ikkje Moses gjeve dykk lova? Men ingen av dykk held lova! Kvifor vil de då drepa meg?»

²⁰«Du har ei vond ånd i deg», svara folket, «kven er det som vil drepa deg?»

²¹Jesus svara: «Ei einaste gjerning har eg gjort, og så undrar de dykk, alle saman.

²²[40] Moses har gjeve dykk omskjeringa — ho er eigentleg ikkje frå Moses, men frå fedrane — og de omskjer til og med på ein sabbat.

²³Når no eit menneske kan omskjerast på ein sabbat så ikkje Moselova skal brytast, kvifor er de då vonde på meg fordi eg har gjort heile mennesket friskt på ein sabbat?

²⁴Døm ikkje etter det de ser, men døm rettferdig!»

²⁵Då sa nokre av dei som budde i Jerusalem: «Er ikkje dette den mannen som dei vil drepa?

²⁶[41] Og no står han og talar ope og fritt, og dei seier ikkje eit ord til han. Kan rådsherrane verkeleg ha kome til at han er Messias?

²⁷Vi veit då kvar denne mannen er ifrå. Men når Messias kjem, skal ingen vita kvar han er ifrå.»

²⁸Då ropa Jesus ut medan han underviste på tempelplassen: «De kjenner meg og veit kvar eg er ifrå. Men eg er ikkje komen av meg sjølv. Nei, han som har sendt meg, er truverdig, men han kjenner de ikkje.

²⁹Men eg kjenner han, for eg kjem frå han, og han har sendt meg.»

³⁰Då ville dei gripa han, men det var ingen som la hand på han, for endå var ikkje timen hans komen.

³¹I folket var det mange som tok til å tru på han, og dei sa: «Når Messias kjem, vil han då gjera fleire teikn enn denne mannen har gjort?»

³²[42] Farisearane høyrde alt snakket om han blant folk, og overprestane og farisearane sende ut nokre av mennene sine som skulle gripa han.

³³Då sa Jesus: «Endå ei lita stund er eg hos dykk, så fer eg til han som har sendt meg.

³⁴De skal leita etter meg, men ikkje finna meg, for der eg er, dit kan de ikkje koma.»

³⁵Jødane sa no seg imellom: «Kvar vil han fara, sidan vi ikkje skal finna han? Tru om han vil fara til landsmennene våre som bur mellom grekarane, og undervisa grekarar?

³⁶Kva meiner han med det han sa: ‘De skal søkja meg og ikkje finna meg, og der eg er, dit kan de ikkje koma’?»

³⁷Siste dagen i høgtida, den store festdagen, stod Jesus fram og ropa: «Den som tørstar, skal koma til meg og drikka.

³⁸[43] Den som trur på meg, frå hans indre skal det, som Skrifta seier, renna elvar med levande vatn.»

³⁹Dette sa han om Anden dei skulle få, dei som trudde på han. For endå var ikkje Anden komen, for Jesus var endå ikkje herleggjord.

⁴⁰Somme i folkemengda sa då dei høyrde orda hans: «Dette må sanneleg vera profeten.»

⁴¹Andre sa: «Nei, det er Messias.» Då sa nokre: «Messias kjem då vel ikkje frå Galilea?

⁴²Seier ikkje Skrifta at Messias skal vera av Davids ætt og koma frå Betlehem, heimbyen til David?»

⁴³Slik splitta folket seg i flokkar for hans skuld.

⁴⁴Somme av dei ville gripa han, men ingen la hand på han.

⁴⁵Då vaktene kom att, sa overprestane og farisearane til dei: «Kvifor tok de han ikkje med dykk?»

⁴⁶Dei svara: «Aldri har noko menneske tala som han.»

⁴⁷«Har de òg late dykk føra vill?» sa farisearane.

⁴⁸«Er det nokon av rådsherrane som trur på han, eller nokon av farisearane?

⁴⁹Men denne folkehopen som ikkje kjenner lova — dei er forbanna.»

⁵⁰Då sa Nikodemus, ein av deira eigne, han som før ein gong hadde kome til Jesus:

⁵¹«Lova vår dømmer vel ikkje eit menneske utan forhøyr, før ein har fått vita kva han har gjort?»

⁵²«Er du òg frå Galilea, kanskje?» svara dei. «Sjå etter i Skrifta, så skal du få sjå at det ikkje har stått fram nokon profet frå Galilea.»

⁵³[44] {{Så gjekk dei heim, kvar til seg,