Read nynorsk 2011 Romarane 1 Bible Online

Romarane 1 - nynorsk 2011 bible

Romarane 1

¹[1] Paulus, Kristi Jesu tenar, helsar dykk, eg som er kalla til apostel og utvald til å forkynna Guds evangelium,

²det som Gud på førehand hadde lova gjennom profetane sine i heilage skrifter.

³Det er evangeliet om hans Son, Jesus Kristus, vår Herre, komen som menneske av Davids ætt

⁴og stadfest ved heilagdoms Ande som Guds mektige Son ved oppstoda frå dei døde.

⁵Ved han har eg fått nåde og apostelteneste for å føra menneske av alle folkeslag til lydnad i tru, til ære for hans namn.

⁶Mellom dei er òg de som er kalla til å høyra Jesus Kristus til.

⁷[2] Eg helsar dykk alle i Roma, de som er elska av Gud, de som vart kalla og er heilage: Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Far, og Herren Jesus Kristus!

⁸Først av alt takkar eg min Gud ved Jesus Kristus for dykk alle, for i heile verda blir det fortalt om trua dykkar.

⁹Gud sjølv, som eg av heile mitt hjarte tener med evangeliet om Son hans, er mitt vitne på korleis eg uavlateleg hugsar på dykk i bønene mine.

¹⁰Eg bed alltid om at det endeleg ein gong må lukkast for meg å koma til dykk, om Gud vil.

¹¹For eg lengtar etter å sjå dykk, så eg kan gje dykk del i ei Andens gåve for å styrkja dykk.

¹²Eller rettare: Saman skal vi få nytt mot ved den trua vi deler, dykkar tru og mi.

¹³Eg vil ikkje at de skal vera uvitande, mine sysken, om at eg mange gonger har sett meg føre å koma til dykk, men eg har vorte hindra heilt til no. For òg hos dykk ville eg gjerne hausta frukt av arbeidet mitt, slik som hos dei andre folka.

¹⁴[3] Grekarar og barbarar, lærde og ulærde — alle står eg i gjeld til.

¹⁵Difor er det eg ønskjer å forkynna evangeliet òg for dykk i Roma.

¹⁶For eg skammar meg ikkje over evangeliet. Det er ei Guds kraft til frelse for kvar den som trur, jøde først og så grekar.

¹⁷[4] For i det blir Guds rettferd openberra, av tru frå først til sist, som det står skrive: Den rettferdige skal leva ved tru.

¹⁸Guds vreide blir openberra frå himmelen over alt ugudeleg og all urett hos menneske som held sanninga nede i urett.

¹⁹For det ein kan vita om Gud, ligg ope framfor dei; Gud har sjølv lagt det ope fram.

²⁰For hans usynlege vesen, både hans evige kraft og hans guddom, har menneska kunna sjå og skjøna av gjerningane hans heilt frå verda vart skapt. Difor har dei ikkje noko å unnskylda seg med.

²¹Dei kjende Gud, men likevel æra og takka dei han ikkje som Gud. Med sine tankar enda dei i det som ingenting er, og deira uforstandige hjarte vart formørkte.

²²Dei påstod dei var kloke, men dei enda i dårskap.

²³Dei bytte ut den uforgjengelege Guds herlegdom med bilete av forgjengelege menneske, av fuglar, firføtte dyr og krypdyr.

²⁴Dei følgde lystene i hjartet, difor overgav Gud dei til ureinskap slik at dei vanæra kroppen sin med kvarandre.

²⁵[5] For dei bytte ut Guds sanning med løgn og dyrka og æra det skapte i staden for Skaparen, han som er velsigna i all æve. Amen!

²⁶Difor overgav Gud dei til skammelege lyster. Kvinnene deira bytte ut det naturlege samlivet med det som er imot naturen.

²⁷På same måten heldt mennene opp med det naturlege samlivet med kvinner og tok til å brenna av lyst etter kvarandre. Menn dreiv utukt med menn, og dei bar sjølve den straffa som måtte koma for villfaringa.

²⁸[6] Dei brydde seg ikkje om å kjenna Gud, difor overgav Gud dei til ei sviktande dømmekraft, så dei gjer slikt som ikkje sømer seg.

²⁹Dei er fulle av allslags urett, umoral og lyst til alltid å eiga meir, av vondskap, misunning og mordlyst, strid, svik og list. Dei fer med sladder

³⁰og baktale, dei hatar Gud og bruker vald, er hovmodige og skrytande, dei er gode til å finna på vondt og ulydige mot foreldra.

³¹Dei er uvituge, upålitelege, ukjærlege og utan miskunn.

³²Dei veit kva Guds lov seier, at dei som driv med slikt, fortener å døy. Likevel gjer dei det ikkje berre sjølve, men dei rosar òg andre som gjer det.