Read nynorsk 2011 Romarane 2 Bible Online

Romarane 2 - nynorsk 2011 bible

Romarane 2

¹Difor har du ikkje noko å unnskylda deg med, du menneske som dømmer, kven du så er. Når du dømmer ein annan, fordømmer du deg sjølv. For du som dømmer, gjer sjølv det same.

²Og vi veit at Guds dom med full rett råkar dei som driv med slikt.

³Men når du, menneske, dømmer dei som gjer dette, og sjølv gjer det same, meiner du då at du skal sleppa unna Guds dom?

⁴Eller foraktar du at han er grenselaust god, tolmodig og langmodig? Skjønar du ikkje at Guds godleik driv deg til omvending?

⁵Med ditt harde hjarte som ikkje vil venda om, hopar du opp vreide over deg til vreidedagen, når Gud openberrar sin rettferdige dom.

⁶Han skal løna kvar og ein etter det han har gjort:

⁷Dei som trufast gjer det gode og søkjer herlegdom, ære og uforgjengelegdom, skal få evig liv.

⁸Men dei som berre tenkjer på seg sjølve, som er ulydige mot sanninga og lèt seg leia av uretten, har vreide og harme i vente.

⁹Naud og angst skal koma over kvart menneske som gjer det vonde, jøde først og så grekar.

¹⁰Men herlegdom, ære og fred skal den få som gjer det gode, jøde først og så grekar.

¹¹For Gud gjer ikkje forskjell på folk.

¹²Alle som synda utan lova, skal gå fortapt utan lova. Og alle som synda under lova, skal dømmast etter lova.

¹³For det er ikkje dei som høyrer lova, som er rettferdige for Gud. Nei, dei som gjer det lova seier, dei skal han rekna som rettferdige.

¹⁴For når heidningane, som ikkje har lova, av naturen gjer det lova krev, då er dei seg sjølve ei lov, endå dei ikkje har lova.

¹⁵Dei viser med dette at det lova krev, står skrive i hjarta deira. Samvitet deira vitnar òg om det, når tankane deira anten skuldar dei eller forsvarar dei.

¹⁶Dette skal bli klårt den dagen Gud ved Jesus Kristus dømmer det løynde i menneska, etter det evangeliet eg har forkynt.

¹⁷Og du som kallar deg jøde: Du stolar på lova og er stolt av din Gud,

¹⁸du kjenner hans vilje og kan dømma om kva som er viktig, fordi du er opplærd i lova.

¹⁹Du er sikker på at du kan vera ein vegvisar for blinde, eit lys for dei som er i mørker,

²⁰ein oppsedar for uvituge og ein lærar for umyndige, ettersom du i lova har kunnskapen og sanninga i si rette form.

²¹Du som vil læra andre, lærer du ikkje deg sjølv? Du som forkynner at ein ikkje skal stela, stel du?

²²Du som seier at ein ikkje skal bryta ekteskapet, bryt du ekteskapet? Du som ser på avgudane med avsky, plyndrar du templa deira?

²³Du som er så stolt av lova, du vanærar Gud når du bryt lova.

²⁴For dykkar skuld blir Guds namn spotta mellom heidningane, som det står skrive.

²⁵Omskjeringa er nok til gagn for deg om du held lova. Men bryt du lova, er du som ein uomskoren.

²⁶Men om ein som er uomskoren, held lovboda, skal ikkje han då reknast som omskoren, endå han ikkje er det?

²⁷Den som er uomskoren fysisk, men held lova, skal dømma deg. For endå du er omskoren og har lova i bokstavleg form, så bryt du lova.

²⁸For rett jøde er ikkje den som er jøde i det ytre, og rett omskjering er ikkje det som er gjort i det ytre, på kroppen.

²⁹Jøde er den som er jøde i det indre, og omskoren er den som er omskoren i hjartet, ved Anden, ikkje etter bokstaven. Han får ikkje ros av menneske, men av Gud.