Read nynorsk 2011 1. Korintar 1 Bible Online

1. Korintar 1 - nynorsk 2011 bible

1. Korintar 1

¹[1] Paulus, som etter Guds vilje er kalla til Kristi Jesu apostel, og bror vår Sostenes

²[2] helsar Guds forsamling i Korint, de som er helga i Kristus Jesus og kalla til å vera heilage saman med alle som kvar på sin stad påkallar vår Herre Jesu Kristi namn — han som er deira og vår Herre:

³Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Far, og Herren Jesus Kristus!

⁴Eg takkar alltid min Gud for dykk, for Guds nåde som er gjeven dykk i Kristus Jesus.

⁵I han har de vorte rike på alt, på all lære og all kunnskap.

⁶Så er òg vitnemålet om Kristus grunnfest mellom dykk,

⁷så de ikkje manglar noka nådegåve medan de ventar på at vår Herre Jesus Kristus skal openberra seg.

⁸[3] Han skal òg grunnfesta dykk til enden kjem, så de kan stå ulastelege på vår Herre Jesu Kristi dag.

⁹Gud er trufast, han som har kalla dykk til fellesskap med sin Son, Jesus Kristus, vår Herre.

¹⁰Eg legg dykk på hjartet, sysken, ved vår Herre Jesu Kristi namn, at de må vera samde. De må ikkje splitta dykk i flokkar, men vera nært knytte saman, i same syn og same tanke.

¹¹[4] For dei hos Kloe har fortalt meg, sysken, at det er strid mellom dykk.

¹²[5] Eg siktar til at nokre av dykk seier: «Eg held meg til Paulus», medan andre seier: «til Apollos», «til Kefas» eller «til Kristus».

¹³Er Kristus delt? Var det kanskje Paulus som vart krossfest for dykk? Eller var det til namnet åt Paulus de vart døypte?

¹⁴Eg takkar Gud for at eg ikkje har døypt nokon andre av dykk enn Krispus og Gaius,

¹⁵så ingen skal seia at de vart døypte til mitt namn.

¹⁶[6] Rett nok har eg òg døypt Stefanas og alle heime hos han, men elles veit eg ikkje av at eg har døypt nokon annan.

¹⁷[7] For Kristus har ikkje sendt meg ut for å døypa, men for å forkynna evangeliet, og då ikkje med talekunst og visdom, så Kristi kross ikkje skal mista si kraft.

¹⁸[8] For ordet om krossen er dårskap for dei som går fortapt, men for oss som blir frelste, er det Guds kraft.

¹⁹For det står skrive: Eg vil gjera ende på visdomen hos dei vise, og klokskapen hos dei kloke vil eg gjera til inkjes.

²⁰Kvar er så dei vise? Kvar er dei skriftlærde? Kvar er dei kloke hovuda i denne verda? Har ikkje Gud vist at visdomen i verda er dårskap?

²¹For då verda ikkje nytta visdomen til å læra Gud å kjenna i hans visdom, då valde Gud å frelsa dei som trur, ved den dårskapen vi forkynner.

²²For jødar spør etter teikn, og grekarar søkjer visdom,

²³men vi forkynner ein krossfest Kristus. Han er ein snublestein for jødar og ein dårskap for heidningar.

²⁴Men for dei som er kalla, både jødar og grekarar, er Kristus Guds kraft og Guds visdom.

²⁵For Guds dårskap er visare enn menneske, og Guds veikskap er sterkare enn menneske.

²⁶Sjå berre kven de sjølve er, sysken, de som vart kalla: ikkje mange vise etter menneskelege mål og ikkje mange mektige eller av fornem slekt.

²⁷Men det som går for å vera dårskap i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera dei vise til skamme. Det som blir rekna som veikt i verda, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera det sterke til skamme.

²⁸Ja, det som står lågt i verda, det som blir sett ned på, det som ikkje er noko, det valde Gud seg ut, så han kunne gjera til inkjes det som er noko,

²⁹for at ingen menneske skal ha noko å vera stolte av for Gud.

³⁰De er hans verk i Kristus Jesus, han som har vorte vår visdom frå Gud, vår rettferd, helging og utløysing,

³¹så den som er stolt, skal vera stolt av Herren, slik det står skrive.