Read nynorsk 2011 Galatarane 1 Bible Online

Galatarane 1 - nynorsk 2011 bible

Galatarane 1

¹[1] Paulus, apostel, ikkje utsend av menneske eller ved noko menneske, men av Jesus Kristus og av Gud, vår Far, som reiste han opp frå dei døde —

²[2] eg, Paulus, og alle syskena som er i lag med meg her, helsar forsamlingane i Galatia:

³Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Far, og Herren Jesus Kristus,

⁴han som gav seg sjølv for våre synder så han etter Gud, vår Fars vilje kunne fri oss ut frå den vonde tida vi no lever i.

⁵[3] Han vere ære i all æve! Amen.

⁶[4] Det undrar meg at de så raskt vender dykk bort frå han som kalla dykk ved Kristi nåde, og til eit anna evangelium.

⁷Men det finst ikkje noko anna; det er berre nokre som forvirrar dykk og vil forvrengja Kristi evangelium.

⁸[5] Men om vi sjølve, ja, om ein engel frå himmelen skulle forkynna dykk eit anna evangelium enn det vi forkynte dykk, forbanna vere han!

⁹Vi har sagt det før, og eg seier det på nytt: Om nokon forkynner dykk eit anna evangelium enn det som de har motteke, forbanna vere han!

¹⁰Prøver eg no å vinna velvilje frå menneske — eller frå Gud? Vil eg kanskje gjera menneske til lags? Var det framleis menneske eg ville vera til lags, då var eg ikkje Kristi tenar.

¹¹For eg kunngjer dykk, sysken: Det evangeliet eg har forkynt, er ikkje menneskeverk.

¹²Heller ikkje har eg fått det eller lært det av noko menneske; nei, det var Jesus Kristus som openberra seg for meg.

¹³De har høyrt korleis eg fór fram medan eg levde som jøde, kor hardt eg forfølgde Guds kyrkje og ville utrydda henne.

¹⁴Eg gjekk lenger i jødedomen enn mange av jamaldringane i folket mitt og brann endå sterkare av iver for overleveringane frå fedrane.

¹⁵[6] Men Gud, som valde meg ut allereie i mors liv og kalla meg ved sin nåde, ville i sin godleik

¹⁶openberra sin Son for meg, så eg skulle forkynna evangeliet om han for folkeslaga. Då spurde eg ikkje nokon av kjøt og blod til råds.

¹⁷[7] Heller ikkje drog eg opp til Jerusalem, til dei som var apostlar før meg. Eg fór til Arabia, og sidan vende eg attende til Damaskus.

¹⁸[8] Først tre år seinare drog eg til Jerusalem for å få vita meir av Kefas, og eg vart verande hos han i fjorten dagar.

¹⁹[9] Nokon annan av apostlane trefte eg ikkje, utanom Jakob, Herrens bror.

²⁰Gud veit at det eg skriv til dykk, ikkje er løgn!

²¹Sidan kom eg til Syria og Kilikia.

²²Forsamlingane i Judea, dei som er i Kristus, kjende meg ikkje personleg.

²³Dei hadde berre høyrt at det vart sagt: Han som før forfølgde oss, forkynner no sjølv den trua han freista å utrydda.

²⁴Og dei lova Gud på grunn av meg.