Read nynorsk 2011 Filipparane 2 Bible Online

Filipparane 2 - nynorsk 2011 bible

Filipparane 2

¹Om det no er trøyst i Kristus, glød i kjærleiken, fellesskap i Anden, om det finst medkjensle og miskunn,

²så gjer mi glede fullkomen: Ha same sinnelaget og same kjærleiken, ver eitt i sjel og sinn.

³Gjer ikkje noko av sjølvhevding eller lyst til tom ære, men ver audmjuke og set dei andre høgare enn dykk sjølve.

⁴Tenk ikkje berre på dykkar eige beste, men òg på det som er godt for dei andre.

⁵Lat det same sinnelaget vera i dykk som òg var i Kristus Jesus!

⁶ [7] Han var i Guds skapnad og såg det ikkje som eit rov å vera Gud lik, [8]

⁷ men gav avkall på sitt eige, tok ein tenars skapnad og vart menneske lik. Då han stod fram som menneske,

⁸ fornedra han seg sjølv og vart lydig til døden, ja, døden på krossen.

⁹ [9] Difor har òg Gud opphøgd han til det høgste og gjeve han namnet over alle namn.

¹⁰ I Jesu namn skal difor kvart kne bøya seg, i himmelen, på jorda og under jorda,

¹¹ og kvar tunge vedkjenna at Jesus Kristus er Herre, til Gud Faders ære!

¹²[10] Mine kjære, de var alltid lydige medan eg var hos dykk. Så ver det endå meir no når eg er borte, og arbeid på dykkar frelse med respekt og ærefrykt.

¹³For det er Gud som er verksam i dykk, så de både vil og gjer det som er etter Guds gode vilje.

¹⁴Gjer alt utan murring og misnøye,

¹⁵så de kan vera lytefrie og reine, Guds ulastelege born midt i ei vrang og villfaren slekt. Mellom dei skin de som stjerner på nattehimmelen

¹⁶når de held fast på livsens ord, og då skal eg få den ros på Kristi dag at løpet mitt og strevet mitt ikkje har vore bortkasta.

¹⁷[11] Ja, om så eg sjølv skal ofrast når eg gjer altarteneste og ber dykkar tru fram som offer, er eg likevel glad og gleder meg saman med dykk alle.

¹⁸Like eins skal de òg vera glade og gleda dykk saman med meg.

¹⁹I Herren Jesus har eg den vona at eg snart kan senda Timoteus til dykk, så eg òg kan få nytt mot når eg får høyra korleis det går med dykk.

²⁰Eg har ingen som han, ingen som så ærleg kan ha omsorg for dykk.

²¹Alle dei andre søkjer sitt eige, ikkje Jesu Kristi sak.

²²Men de veit at Timoteus har stått si prøve. Han har arbeidd for evangeliet saman med meg, slik ein son hjelper far sin.

²³Eg vonar eg kan senda han til dykk så snart eg ser korleis det går med saka mi,

²⁴men i Herren veit eg at eg snart skal koma sjølv.

²⁵[12] Eg har òg funne det naudsynt å senda Epafroditus tilbake til dykk. Han er min bror og medarbeidar og stridskamerat, og han var dykkar utsending som skulle hjelpa meg med det eg trong.

²⁶Han lengta etter dykk alle og var uroleg fordi de hadde høyrt at han var sjuk.

²⁷Han var alvorleg sjuk, ja, døden nær. Men Gud miskunna seg over han, ja, ikkje berre over han, men òg over meg, så eg ikkje skulle få sorg på sorg.

²⁸Difor var det endå viktigare for meg å senda han til dykk, så de kan gleda dykk over å sjå han att og eg kan ha ei sorg mindre.

²⁹Ta imot han i Herrens namn med inderleg glede, og hald slike som han høgt i ære.

³⁰Det var i arbeidet for Kristus han var døden nær; han våga livet for å gje meg det som mangla i den hjelpa eg fekk frå dykk.