Read nynorsk 2011 Hebrearane 6 Bible Online

Hebrearane 6 - nynorsk 2011 bible

Hebrearane 6

¹Difor må vi gå vidare frå det første vi lærte om Kristus, fram mot full mogning. Vi vil ikkje på nytt leggja grunnvollen med omvending frå døde gjerningar og tru på Gud,

²med undervising om reinsingsbad og handspålegging, om oppstoda frå dei døde og om evig dom.

³Slik skal vi gå vidare, om Gud vil.

⁴Når nokon ein gong har vorte opplyst og har smaka den himmelske gåva og fått del i Den heilage ande,

⁵har smaka Guds gode ord og kreftene frå den komande verda,

⁶og så fell frå, då er det umogleg at dei igjen kan fornyast til omvending. Dei krossfester Guds Son på nytt og gjer han til spott.

⁷Når ein åker drikk regnet som stadig fell på han, og ber grøde til nytte for dei som dyrkar han, får han velsigning frå Gud.

⁸Men ber åkeren torn og tistel, er han til inga nytte. Forbanninga er nær, og det endar med at han blir avsvidd.

⁹Men vi har den tru om dykk, de kjære, at det står betre til, og at de er på frelsevegen, endå vi talar som vi gjer.

¹⁰For Gud er ikkje urettferdig så han gløymer det de har gjort, og den kjærleiken til namnet hans som de har vist med å tena dei heilage, no som før.

¹¹Vi ønskjer berre at kvar og ein av dykk heilt til det siste må visa den same iveren etter å vera fullt overtydde i vona.

¹²Då må de ikkje vera likesæle, men etterlikna dei som ved tru og tolmod arvar det som Gud har lova.

¹³Då Gud gav Abraham lovnaden, svor han ved seg sjølv, for han hadde ingen større å sverja ved.

¹⁴Han sa: «Sanneleg, eg vil velsigna deg rikt og gjera ætta di talrik utan ende.»

¹⁵Og Abraham venta med tolmod og fekk det Gud hadde lova han.

¹⁶Menneske sver ved ein som er større, og eiden er ei stadfesting som gjer ende på alle innvendingar.

¹⁷Gud ville gjera det heilt klårt for dei som skulle arva lovnaden, kor urokkeleg hans avgjerd var; difor gjekk han god for det med eid.

¹⁸Med lovnad og eid, to ting som ikkje kan endrast — og Gud kan ikkje lyga — skulle vi ha ei sterk trøyst, vi som har gripe den vona som ligg framfor oss og såleis søkt redning.

¹⁹[10] Denne vona er eit trygt og fast anker for sjela. Det når innanfor forhenget,

²⁰dit Jesus har gått i førevegen for oss, han som til evig tid har vorte øvsteprest av same slag som Melkisedek.